Εχεις δικιο γενικα οπως τα περιγραφεις αλλα εχεις πιασει το ασπρο και το μαυρο ενω υπαρχει και η μεση.Οι σχεσεις δεν γινονται μονο με σκοπο την οικογενεια και οσες δεν καλυπτουν τις προδιαγραφες σου για οικογενεια δεν ειναι χωρις αισθηματα,ουσια,παθος κλπ.Εισαι πολυ νεα στα σχεδον τριαντα για να επιλεγεις τη μοναξια.Οι σχεσεις ειναι ομορφες ακομα και αν δεν ειναι τελειες και δεν σε προδιαθετουν να ειναι για μια ζωη.Δοκιμαζεις,γνωριζεις τα ορια σου,τι θελεις στη ζωη σου,τι σου κανει και τι δικο σου κανει στους γυρω σου και κυριως περνας ομορφα,ερωτευεσαι,ενθουσιαζεσαι,μαζευεις εμπειριες!Μην μενεις μονη περιμενοντας το τελειο,ζησε απλα να ξερεις τι κανεις στη ζωη σου και μεχρι που μπορεις να φτασεις με τον ανθρωπο που εχεις διπλα σου.Και προς θεου δεν εννοω με οτι βρεθει μπροστα σου η με καποιον που δεν σου κανει, απλα μην κρινεις καποιον που κατι σου κανει με προδιαγραφες συντροφου.Δοκιμασε και αν ειναι να γινει και συντροφος θα γινει,αν δεν γινει δεν εγινε.Απλα να εισαι αληθινη με τον εαυτο σου,μην παραμυθιαζεις και μην παραμυθιαζεσαι.Εφτα χρονια μονη,αν καταλαβαινω καλα ειναι στεναχωρο και ειλικρινα αυτον που θα επιλεξεις με τι κριτηρια τελικα θα τον επιλεξεις μετα απο τοση μοναξια και χωρις μετρο συγκρισης;Μην "παραμυθιαζεσαι" πως επειδη μπορεις να μενεις μονη σου ξερεις και τι θελεις και τι ψαχνεις.Η μοναξια ειναι καλος συμβουλος οταν περνας ομορφα με τον εαυτο σου και τους φιλους σου,βρισκεις τις ακρες σου και νιωθεις ελευθερος οχι μονος και πραγματικα μετα απο εφτα χρονια δεν μπορω να φανταστω ποσο ομορφα μπορεις να νιωθεις με τη μοναξια σου.Ισως να εχεις συνηθισει αλλα ομορφα;;;Ειναι τα καλυτερα σου χρονια μην τα χαραμιζεις νομιζοντας πως επιτελεις εργο και κανεις κατι σπουδαιο!