#7 Έχοντας κάνει προπτυχιακό στην Αμερική και μεταπτυχιακό στην Ευρώπη και τώρα ζώντας και δουλεύοντας στην Αμερική, έχω να σου πω ότι παντού μπορείς να περάσεις καλά άμα το θες, και θα κερδίσεις πολλά όπου και αν πας, ακόμα και απ' τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσεις, κυρίως απ' αυτές. Θα γνωρίσεις μια άλλη κουλτούρα, θα μιλάς μια άλλη γλώσσα. Στην Αμερική το μεταπτυχιακό είναι πανάκριβο, θα έχεις όμως την δυνατότητα μετά να μείνεις με το OPT για ένα διάστημα, να δουλέψεις χωρίς βίζα. Εάν πας σε πάρα πολύ καλό Πανεπιστήμιο, κερδίζεις την σφραγίδα/διαβατήριο του Πανεπιστημίου και σου ανοίγουν πολλές πόρτες. Πιστεύω ότι υπάρχουν και αντίστοιχα καλά Πανεπιστήμια σε άλλα μέρη του κόσμου, που απλα δεν φέρουν την φήμη και την σφραγίδα του ΜΙΤ, αλλά να είναι πάρα πολύ υψηλό το επίπεδο. Οι σπουδές στην Αμερική είναι απίστευτη εμπειρία όταν είσαι σε ένα καλό Πανεπιστήμιο, περιτριγυρίζεσαι από πολλά καλά μυαλά που αυτό ισχύει παντού μάλλον, αλλά κυρίως από πολύ well rounded ανθρώπους, με πολλά ενδιαφέροντα. Οι βιβλιοθήκες, οι εγκαταστάσεις, τα elective μαθήματα (δηλαδή μπορείς να σπουδάζεις φυσική και να πάρεις και μάθημα ζωγραφικής), ακόμα και οι αδελφότητες, είναι όλα μαζί μια τέλεια εμπειρία. Επίσης είναι multinational και θα γνωρίσεις κόσμο από παντού.Η διαφορά της φαίνεται και από τη στιγμή που κάνεις την αίτηση. Στην αίτηση για το προπτυχιακό στην Αγγλία, μου είχε ζητηθεί ένα cover letter και οι βαθμοί μου. Στην αίτηση στο προπτυχιακό στην Αμερική μου είχε ζητηθεί πέρα απ' τους βαθμούς, να πω τι αθλήματα κάνω, τι ασχολίες έχω, που έχω ταξιδέψει, εάν έχω υπάρξει μέρους του δεκαπενταμελούς, συστατικές επιστολές, κλπ. Όλα αυτά τα αξιολογούν πάραπολυ, και ένας άριστος μαθητής που δεν έχει κάτι άλλο στη ζωή του πέρα απ' αυτό, δεν θα είναι προτιμότερος από έναν πολύ καλό με πολλές άλλες πτυχές και ενδιαφέροντα. Για το μεταπτυχιακό μου πήγα σε Σκανδιναβική χώρα, και η εμπειρία ήταν επίσης φοβερή. Ερχόμενη από την Ελλάδα, πίστευα ότι ο καιρός και το πολύ σκοτάδι θα με επηρεάσει πολύ, όμως δεν με ενόχλησε ποτέ. Σπούδαζα κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ, με γέμιζε και ο καιρός ήταν τελείως δευτερευούσης σημασίας. Εκεί, δεν έχει καμία σχέση με την εμπειρία φίλων μου στην Αγγλία, είναι άλλος κόσμος αυτοί οι λαοί, με φοβερή κουλτούρα και προηγμένοι σε όλα, από τεχνολογία μέχρι design. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα, και τα χρήματα είναι πολύ λιγότερα. Μιλάνε όλοι αγγλικά σαν να είναι η πρώτη τους γλώσσα, ξέρουν να διασκεδάζουν, δουλεύουν πολύ σκληρά, αλλά διατηρούν καλή ποιότητα ζωής, έχουν ισορροπία. Το μόνο κακό είναι ότι δεν είναι multinational χώρες.Όπου και να πας θα έχεις βγει απ'το comfort zone σου, θα έχεις πάρει ένα ρίσκο και θα μάθεις πράγματα για τον εαυτό σου. Αν έχεις τη δυνατότητα να πας οπουδήποτε, κάνε αιτήσεις με βάση το επίπεδο των Πανεπιστημίων, δες που έχουν βρει δουλειές οι alumnies, ζύγισε και τους άλλους παράγοντες που σε απασχολούν, (όπως ο καιρός, η απόσταση από την Ελλάδα, το κόστος ζωής) και θα καταλήξεις κάπου που θα σου ταιριάζει. Αυτά από μια ξενιτεμένη 25χρονη.
