Υπάρχουν φυσικά πολιτισμικοί/μορφωτικοί/κοινωνικοί λόγοι, π.χ. αν τα παιδιά δουλεύουν κάθε παραπάνω παιδί είναι έξτρα πόροι ενώ αν δουλεύει η μάνα κάθε παιδί είναι χαμένα λεφτά.Όμως και σε αυτόν τον τομέα υπάρχουν επίσης ισχυροί βιολογικοί οι λόγοι και τα πιο πολλά πράγματ γίνονται αυτόματα και ασυναίσθητα. Συγκεκριμένα στη φύση έχουμε δύο αναπαραγωγικές στρατηγικές: το K-strategy (λίγοι απόγονοι - πολλή φροντίδα) και το R strategy (πολλοί απόγονοι - λίγη έως καθόλου φροντίδα). Είδη όπως τα αμφίβια είναι σχεδόν αποκλειστικά R-strategists, ενώ είδη όπως τα πουλιά είναι σχεδόν αποκλειστικά K-strategists. Αλλά στα πιο πολλά είδη υπάρχει μια μίξη των δύο στρατηγικών και το ποια θα προτιμηθεί εξαρτάται από τις συνθήκες. Ας πούμε για λόγους απλότητας ότι υπάρχει μόνο ένας πόρος, η τροφή. Και ότι οι καιροί είναι καλοί, οπότε υπάρχουν 1000 μονάδες τροφής για τα παιδιά σου. Αν κάνεις 2 (K-strategy), αναλογούν 500 μονάδες στο καθένα, μια χαρά όλα μεγαλώνουν τέλεια. Αν κάνεις 4, αναλογούν 250 μονάδες στο καθένα, που σε απόλυτα νούμερα είναι μια σημαντική υποβάθμιση και καθιστά αρκετά πιθανό να μην τα καταφέρει κανένα τους, ιδιαίτερα αν ο δίπλα κάνει μόνο 2 παιδιά, που με τις 500 μονάδες το καθένα θα έχουν πλεονέκτημα.Αντίθετα αν υπάρχουν μόνο 10 μονάδες τροφής, ακόμα και με 1 παιδί αναλογεί πολύ λίγη τροφή για να είναι ΟΚ. Ισοδύναμα η πιθανότητα να επιβιώσει ένα παιδί είναι πάρα πολύ μικρή, και ο μόνος τρόπος να πετύχεις κάτι που έχει πολύ μικρές πιθανότητες να πετύχει είναι να δοκιμάσεις όσο το δυνατόν περισσότερες φορές.Βλέπουμε λοιπόν ότι το να μην έχεις στον ήλιο μοίρα ευνοεί το R-strategy ενώ το να έχεις πολλά λεφτά ευνοεί το K-strategy. Γι' αυτό στις φτωχές χώρες οι άνθρωποι κάνουν πιο πολλά παιδιά απ' ό,τι στις πλούσιες, ενώ το "λογικό" θα ήταν το αντίστροφο.