ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΩ (έτσι, "για να θυμούνται οι παλαιώτεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι", καθώς συνηθίζεται να λέγεται...!):Ακριβώς απέναντι, στήν άλλην όχθη τής πάντα πλημμυρισμένης από κίνηση τροχοφόρων οδού Ιπποκράτους, και στόν αριθμό 33 ευρίσκετο τό περίφημο φοιτητικό στέκι "Καφέ-33" (με εκείνο τό υπέροχο τζουκ-μπόξ του!) που τό διαχειριζότανε -εργαζόμενη σκληρά από ενωρίς τό πρωί μέχρι αργά τό βράδυ σε εργάσιμη εβδομάδα 6 ημερών- μία αξιοπρεπέστατη και ευγενέστατη οικογένεια Κεφαλλήνων ναυτικών (ο ανεπανάληπτος καπετάν-Αντώνης, ο ακούραστος κύριος Νίκος Ζ. με τήν εξίσου ακούραστη ηρωίδα γυναίκα του τήν κυρία Αγγελική, καμμιά φορά ο φοιτητής μικρός τους γυιός, σπανιώτερα ο μπαρκαρισμένος "μαρκόνης" μεγαλύτερός τους γυιός ο γλυκύτατος Αποστόλης), και που -ως "Κέντρον Διερχομένων"- από τούς χώρους τού οποίου πέρασε ο ...ανθός τής σύγχρονης (υψηλής ή χαμηλής) Αθηναϊκής διανόησης τών πρώτων χρόνων τής μεταπολίτευσης, άφησεν εποχή και ανεξίτηλες αναμνήσεις! Η ορατότητα τών θαμώνων τού ιστορικού αυτού καφενείου (μέσα από τίς μεγάλες τζαμαρίες του) προς τό ακριβώς απέναντι βιβλιοπωλείο τού Λαδιά ήταν πλήρης και ανεμπόδιστη. Ένας απ' αυτούς τούς θαμώνες που προτιμούσαν ένα συγκεκριμένο τραπεζάκι δίπλα στήν τζαμαρία ήμουν κι εγώ και -όχι χωρίς κάποιαν συγκίνηση τώρα!- θυμάμαι πολύ καθαρά ότι σε μέρες και ώρες όπου η κίνηση στούς πεζοδρομιακούς τεράστιους λαμαρινένιους πάγκους τού Λαδιά ήτανε εξαιρετικά μεγάλη και εξίσου μεγάλος ήτανε και ο συνωστισμός μέσα στό βιβλιοπωλείο, τό προσωπικό του δεν επαρκούσε για τήν επιτήρηση τών πιθανών "απαλλοτριωτών" τών χιλιάδων εκτεθειμένων βιβλίων και για τό ταυτόχρονο ζύγισμα τών επιλογών που έκαναν οι βιβλιοφάγοι αγοραστές, οπότε ο γερο-Λαδιάς (ψηλός, λίγο σκυφτός, με μουστακάκι, σοβαρός και πάντα καχύποπτος με όλους και με όλα, που ερχότανε κι έφευγε με μίαν παληά Μερσεντές, με σωφέρ παρακαλώ!!!) επιστράτευε ακόμη και τόν Αριστείδη, τόν αγαθόν γίγαντα νεκροπομπόν τού παρακειμένου Γραφείου Τελετών για να επιβλέπει τά πλήθη που περιεργάζονταν τά βιβλία τών πάγκων του!!!... Κάπως αρνητικά διακείμενος στήν αρχή με όλην αυτήν τήν πρωτοφανή για τά ελληνικά δεδομένα εκείνης τής εποχής φάση τών βιβλίων "τής ζυγαριάς και τής σακκούλας", κάπως αποθαρρυμένος κι από τήν καθημερινή κοσμοσυρροή και από τούς πολλούς -μάλλον αδιάφορους σ' εμένανε τότε- τίτλους τών βιβλίων που διετίθεντο με τό ζύγι, απέφευγα για πολλούς μήνες να διασχίσω τήν Ιπποκράτους και να περάσω απέναντι από τό "33" για να βρεθώ στό βιβλιομανάβικο τού Λαδιά και να ψάξω στόν σωρό για κάποιο ενδιαφέρον βιβλίο. Τελικά, από περιέργεια περισσότερο, ενέδωσα και -κάποια απογεύματα που η κίνηση έπεφτε και υπήρχε κάποια άνεση χώρου για ψάξιμο- για αρκετές ημέρες πήγαινα και ψώνιζα κι εγώ... Θα πρέπει νά 'χω βάλει στήν βιβλιοθήκη μου περί τά 20-30 κιλά βιβλία από τόν Λαδιά τού 1980-1981...! Νομίζω η ταρίφα ήταν στάνταρ: 100 δρχ τό κιλό...! Τόσο κόστιζαν τότε μαζί οι 2 τόμοι από τά "Ποιήματα" τού Καβάφη τών εκδόσεων "Ίκαρος" στά ...κοινά βιβλιοπωλεία! Κάπως έτσι, λοιπόν, και τό ιστορικό και αλήστου μνήμης "Καφέ-33", ανάμεσα σε ώρες σχόλης τών φοιτητών προορισμένες για καμάκι και πολυλογία, έγινε (για κάποιαν σύντομη περίοδο πριν τό κλείσιμό του) και άτυπο δημόσιο λαϊκόν αναγνωστήριο αφού όλοι οι θαμώνες του θα κουβαλούσανε μαζί τους κι από 1-2 παραγεμισμένες με βιβλία πράσινες ή μπλέ νάυλον σακκούλες και θα επιδίδονταν σε μιά πρώτη ανάγνωση όσων είχαν ψωνίσει από τόν σωρό τού γερο-Λαδιά!!!Άαχ, τί αναμνήσεις μού ξυπνήσατε, φιλτάτη Άλκηστις, με τό θέμα τής ...ζυγαριάς! Ρούχα με τό κιλό στήν Θεσ/νίκη τού 2013, βιβλία με τό κιλό στήν Αθήνα τού 1981...!!! Υπάρχει κάποια συνάφεια, δεν βρίσκετε;Όμως, επιτρέψτε μου: Τά ρούχα με τό κιλό δεν είναι κάτι εντελώς νέο! Υπήρχε κάπου στό Χαλάνδρι περί τό 1990 ένα κατάστημα "Αμερικανική Αγορά" με ρούχα από δεύτερο χέρι που όμως ανήκαν σε ..."διάσημες" διθνείς προσωπικότητες -με ..."πιστοποιητικό"(!!!)- και τά ψώνιζες αποστειρωμένα στόν κλίβανο και ζυγισμένα στήν ...παλάντζα!!!Τί να πει κανείς;;;Ιδέες...! Ή, μήπως, "η πενία τέχνας κατεργάζεται";Σημάδια, πάντως, τής εποχής που ζούμε και εμπνέει όμορφα κείμενα σαν τά δικά σας, φιλενάδα.
