@Aquarius, που νομίζω για έμφαση και χάριν "παραδειγματισμού" ισχυρίζεσαι ότι είσαι απόφοιτος δημοτικού, αλλά τέλος πάντων. Θα μακρηγορήσω, πιάσε ένα καφεδάκι!Αυτό που παρατηρώ είναι ότι η στήλη σήμερα έχει αναλωθεί σε μια τρομερή και φοβερή πολεμική της μόρφωσης που στηρίζεται στο -παιδικό, λυπάμαι που στο χαλάω- επιχείρημα "μα είναι άδικο και σκληρό να κρίνεται ένας άνθρωπος και η δυναμική ενός ζευγαριού έτι περισσότερο από αποφάσεις που εν πολλοίς ελήφθησαν σε χρόνια που αποφάσιζαν με τα μυαλά στα κάγκελα". Ενοχλεί η φαινομενική αλλαζονία των ¨μορφωμένων" (και βάζω τα εισαγωγικά γιατί δεν έχουμε κάνει σκάνινγκ τι διαθέτει ο καθένας, απλά εσύ τα υποθέτεις από τα λεγόμενά μας). Το ζήτημα όμως είναι ότι αυτό που η πλειοψηφία εδώ σήμερα ψηφίζει ως "σκληρό και άδικο" και που απεύχεται είναι η ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας. Αυτό που λες "μα ο κάθε άνθρωπος έχει την αξία του ανεξαρτήτως πτυχίων" το δέχομαι κι εγώ απόλυτα, εννοείται, δεν στον βγάζω απολειφάδι, ούτε θα τον απομόνωνα κοινωνικά. Όμως το να θεωρείς ξεκινώντας από αυτό το σημείο ότι δεν μετράει ουσιαστικά η μόρφωση στην ζωή μας, στις σχέσεις μας, στην εξέλιξή μας, ακόμα και στον τρόπο που σκεφτόμαστε, λυπάμαι, είναι απλώς ευχολόγιο. Αυτό που λες θα πάρει 1 εκατομμύριο θετικές ψήφους γιατί αυτό ευχόμαστε όλοι μέσα μας, να "μετράμε" όσο σκράπες (ή εναλλακτικά κακοχυμένοι στο γενετικό καλούπι μας, φτωχαδάκια, χωρίς εφόδια ή κοινωνικές διασυνδέσεις) κι αν τυχόν είμαστε. Μαζί σου, μακάρι! Όμως αυτό που λέω εγώ είναι επιβεβαιωμένη επιστημονικά και πειραματικά πραγματικότητα. http://link.springer.com/article/10.1023/A:1006137104191http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/0305750X94900078http://www.nejm.org/doi/pdf/10.1056/NEJM199307083290208Η μόρφωση (και φυσικά και η καλλιέργεια) είναι εφόδιο και μάλιστα από τα σημαντικότερα! Κάνει διαφορά στην ζωή σχεδόν στα ΠΑΝΤΑ (ακόμα και στο προσδόκιμο ζωής όπως λινκάρισα παραπάνω), από τον τρόπο που σκέφτεσαι, από τον τρόπο που φέρεσαι, από το με ποιούς σχετίζεσαι ή τέλος πάντων απολαμβάνεις να σχετίζεσαι, από το τι ψωνίζεις, πώς το καταναλώνεις, τι βλέπεις ή επιλέγεις να μην βλέπεις, πώς το κρίνεις, πώς ψηφίζεις, τα πάντα. Δεν είναι τυχαία μέσα στις δεδομένες ερωτήσεις σε κάθε, μα σε ΚΑΘΕ στατιστική έρευνα. Και για τα ραπανάκια Αγρινίου να σε ρωτήσουν στο δρόμο μέσα στην ερωτήσεις ρωτούν το κοινωνικό σου προφίλ και το μορφωτικό σου επίπεδο. Οι απανταχού προνομιούχοι γονείς φροντίζουν πάντα και παντού για ένα πολύ σημαντικό πράγμα για τα παιδιά τους: την καλύτερη δυνατή παιδεία. Είτε τον Μέγα Αλέξανδρο πιάσουμε είτε τους γόνους που σπουδάζουν στο Harvard, οι απανταχού "ισχυροί" σε στάτους έχουν σπουδάσει και έχουν σπουδάσει και σε καλά ιδρύματα. Και μην ακούσω το σαχλό επιχείρημα "μα ο Ζούκεμπεργκ ή ο Tζόμπς ήταν dropouts και ποτέ δεν ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους". Σημασία έχει ότι αναμείχθησαν με ένα περιβάλλον που ευόδωνε την γνώση και την απόκτησή της, που ακόνιζε το μυαλό, που προωθούσε την ευελιξία και την προσαρμοστικότητα του μυαλού και δεν ενθάρρυνε συμπεριφορές 8χρονου που χτυπάει "φουρκισμένο" το πόδι στο πάτωμα "γιατί δεν το δέχονται οι φιλενάδες του". Και μόνο που συγχρωτίστηκαν με τους ανθρώπους που σπούδαζαν εκεί, έφτανε. Γιατί (κι αυτό με επαναφέρει στην αρχή της συζήτησης και στο κυρίως σημείο που ρωτά η #2) είμαστε ο μέσος όρος των 5 κοντινότερων μας ανθρώπων, σύμφωνα με κάποιες μελέτες. Αξίζει λοιπόν αυτό να είναι όσο το δυνατόν καλύτερο. Το ποιός έχουμε δίπλα μας, πέρα από την καύλα της στιγμής ή το ότι αξίζει μια ευκαιρία, μας επηρρεάζει τελικά καθοριστικά!https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwicop2co8PLAhWJuRoKHU15AB0QFggqMAE&url=http%3A%2F%2Fpersonalexcellence.co%2Fblog%2Faverage-of-5-people%2F&usg=AFQjCNF_BFB6vDDghn4Dsq_48Z1F-juxdg&bvm=bv.116636494,d.bGsΑν η πραγματικότητα αυτή δεν σου αρέσει δεν είναι επειδή έχεις τελειώσει δημοτικό, όπως λες. Είναι επειδή βαριέσαι να ξεβολευτείς, ακόμα κι αν είσαι ανωτάτης μόρφωσης. Είναι απείρως ευκολότερο να ρίχνουμε αλλού τις ευθύνες ("φταίνε οι γονείς μου που δεν με σπουδάσανε", "έχουμε αυτές τις κWλοπανελλήνιες", "είναι άδικο το σύστημα", "είναι για τους πλουσίους που τα έχουν όλα λυμένα") και να αρνούμαστε να δούμε κατάματα την πραγματικότητα. Όμως αν η παιδεία βελτιώνει τον κόσμο και αυτό είναι κι ο σκοπός της, το βασικό της μέλημα θα πρέπει να είναι να μας κάνει να βλέπουμε τόσο καθαρά που να μπορούμε αυτό να το διακρίνουμε. Κι από κει και πέρα με την ευαισθησία μας και με το αβάντζο της να μπορούμε να κάνουμε τις διορθωτικές κινήσεις που δυνάμεθα κάθε φορά να κάνουμε. Εμένα αυτά μου προσέφερε η μόρφωση. Εσάς;