Εγώ κατάλαβα ότι η γράφουσα έχει τύψεις λόγω της θλίψης που προκάλεσε στα παιδιά της και όχι τόσο για το συμβάν αυτό καθ' αυτό. Προσοχή, δεν λέω ότι είναι αναίσθητη, απλά, αν δεν ήταν τα παιδιά της θα το ξεπερνούσε πιο εύκολα.Είμαι της άποψης ότι ένας παιδοψυχολόγος (έστω αυτός που επισκέπτεται το σχολείο τους) θα μπορούσε να ενεργήσει ως μεσολαβητής ανάμεσα σε εκείνην και τα παιδιά της, εφόσον δεν θέλει να κουράσει τους γνωστούς της που έχουν τα δικά τους προβλήματα.