ήθελα να σχολιάσω τη #2, δεν ζω στη Β. Ευρώπη αλλά στην Ελβετία. Εδώ το επίπεδο ηχορύπανσης είναι εξαιρετικά χαμηλό. Για πολλούς λόγους, πχ οι ιδιοκτήτες σκυλιών υποχρεούνται από το νόμο να τα εκπαιδεύσουν, οπότε δεν ακούς γαβγίσματα χωρίς λόγο. Και δεν υπάρχουν αδέσποτα. Απαγορεύεται η χρήση της κόρνας, εκτος κι αν ο οδηγός βρίσκεται σε κίνδυνο. Μηχανάκια/οχήματα με προβληματικές εξατμίσεις κλπ, δεν κυκλοφορούν γιατί τα κόβει το εδώ κτεο. Το τραμ είναι τόσο αθόρυβο, που έχουν βάλει πινακίδες για να το προσέξεις, γιατί έχουν γίνει ατυχήματα με πεζούς. Οι ταχυδρόμοι κυκλοφορούν με ποδήλατα. Στις ώρες κοινής ησυχίας, δεν μπορείς να βγάλεις την ανακύκλωση (ίσως για να μην κάνεις θόρυβο με τα γυαλιά). Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα πολλά. Νομίζω ότι είναι συνδυασμός, της ευσυνειδησίας των πολιτών και του σεβασμού προς τον γείτονα, της εφαρμογής του νόμου και του τι κάνει η πολιτεία, το ότι τελικά απολαμβάνουμε ηρεμία και ησυχία. Πλέον όταν πάω στην Ελλάδα με ενοχλεί περισσότερο η φασαρία από ότι παλιά, έχω καλομάθει. Α! εδώ δεν υπάρχει μεσημεριανή σιέστα, αλλά οι ώρες του μεσημεριανού φαγητού είναι ιερές. Όλοι σταματούν τη δουλειά τους και τρώνε, είτε έξω είτε στο σπίτι, κυρίως έξω.