Μπορείς να κάνεις κάτι πολύ απλό χωρίς καν να πεις τη γνώμη σου για την ίδια την δική της σχέση ανοιχτά. Με σκοπό σαφώς να την επηρεάσεις. Αφού αυτός είναι ο σκοπός σου, μην κρυβόμαστε πίσω από δαχτυλάκια και παρανυχίδες (τζάμπα και το γράμμα σου δηλαδή αν δεν είναι έτσι). Όμως όχι, θα το θεωρήσω απλή μη-άμεσα επεμβατική διάθεση εκ μέρους σου που προέρχεται από αγνές φιλικές προθέσεις σε συνδυασμό με μια, κάπως παλαιομοδίτικη, πάντως διακριτικότητα. Είμαι, εξάλλου, της ευγενούς νοοτροπίας πως αυτές (οι φιλικές προθέσεις) θα πρέπει να αναγνωρίζονται και να τιμώνται δεόντως. Έχοντας πει αυτά, στο γράμμα σου διακρίνω με διαύγεια πως ο σκοπός σου συνοψίζεται στο να την επηρεάσεις μεν, όχι με ευθύβολο τρόπο δε. Οπότε, φίλη μου, επείγει άμεσα πάνω στο θέμα μια διαφορετική ματιά, πλαγία, πονηρή πλην κοφτερή και ουσιώδης. Και αν περίμενες από την Α, μπα μια τέτοια, πφφφ... λυπάμαι πολύ αλλά έχασες! Θα σου συνιστούσα δε να ζητήσεις τα λεφτά σου πίσω.Αnd NOWWW... Nanina In Da House!!Λοιπόν, μπορείς να της μιλήσεις για μια κοπέλα - παλιά σου φίλη ή μακρινή συγγένισσά σου ή συνάδελφό σου (τάχα μου τάχα μου... τό 'πιασες φαντάζομαι) - που έτυχε να ζει μια φοβερή καταπίεση στην σχέση της και σοκαρίστηκες όταν πρόσφατα τυχαία την συνάντησες κάαπου και άκουσες τα νέα της από πρώτο χέρι. Δηλαδή τί σοκαρίστηκες, σού 'φυγε η μαγκιά, έκλασες φωτιά, σου έπεσαν τα μαλλιά τρίχα τρίχα και πήγες για μεταμόσχευση, είδες το Χριστό φαντάρο που περιέργως προήχθη κατευθείαν σε Ταξίαρχο, που η προσωπική της ιστορία τέλος πάντων είναι Απιστεύτου και Ανεκδιήγητου γωνία (ή βάλε τα δικά σου λόγια)! Αυτή η άμοιρη, που λες, είχε νταραβέρι με κάποιον θου κύριε που την ήθελε κτητικά και παράλογα. Εσύ τον ήξερες εξ' όψεως, αλλά πού να πάει το μυαλό σου τί σόι τύπος ήταν. Ε, δεν ήσουν και μέσα στην σχέση τους. Ό, τι άκουγες δεξιά κι αριστερά. Αυτός όπως μάθατε εκ των υστέρων της έκανε λίγο το βίο αβίωτο αλλά εκείνη πίστευε πως την αγαπούσε καθότι μετέφραζε όλη αυτήν την κτητικότητα σε εκδήλωση ενδιαφέροντος και δικαιολογημένης συναισθηματικής έξαρσης και το ζώον το όρθιο δεν είχε πάρει πρέφα τί κωλοχαρακτήρας ήταν ο λεγάμενος και ότι όλα αυτά που έκανε μόνο αγάπη, σεβασμό και ενδιαφέρον δεν έδειχναν. Μέχρι που μια μέρα έμεινε έγκυος από τον θου κύριεεε.... Αυτό ήταν. Εκεί ξεκίνησαν τα χοντρά ντράβαλα, άρχισαν τα όργανα, και μπήκε στο μεγάλο πανηγύρι. Αυτή αρχικά δεν ήθελε να το κρατήσει γιατί δούλευε και σπούδαζε ταυτόχρονα (έχουμε έτοιμες πληροφορίες για φανταστική δουλειά - ή κοινή αν είναι συνάδελφος, μην ξεχνιόμαστε -, σπουδές, ονόματα/συγγένειες, ό, τι αρμόζει καλύτερα στην περίσταση κλπ. και όπου δεν μας έρχεται κάτι πρόχειρα, απαντάμε απλά και φυσικά "δεν ξέρω" χωρίς δισταγμό και συνεχίζουμε την ιστορία. Και μην ξεχνάς : ΝΟΤ ΤΟΟ ΜUCH INFORMΑTION γιατί τότε δεν θα είναι πειστική η εξιστόρησή σου). Αυτός την πίεζε και έγινε ανυπόφορος. Για να μην στα πολυλογώ, Καιτούλα μου, αυτή τελικά αναγκάστηκε να το κρατήσει το παιδί, ε, εντάξει μπορεί κι αυτή να το ήθελε τελικά. Παντρεύτηκαν, γέννησε, μια χαρά, όλα καλά τους πρώτους μήνες, ώσπου στόμα με στόμα - γιατί αυτά δε μένουνε και κρυφά! - μαθαίνετε τα καθέκαστα. Φωνές, καβγάδες, έλεγχος, αυτός δεν ήθελε εκείνη να σπουδάζει, και μετά δεν ήθελε ούτε να δουλεύει γιατί ζήλευε και την σκιά του, μου είπε πως την ήθελε κλεισμένη στο σπίτι με ένα μωρό να μην κάνει τίποτα άλλο, άκου απαίτηση(!), καταπίεση, χειροδικίες... καθώς φαίνεται, όλα τα είχε ο μπαξές. Δεν προλαβαίνατε να μάθετε το πρώτο και ερχόταν το επόμενο νέο χειρότερο από το προηγούμενο. Αυτή αποφάσισε να χωρίσει γιατί φυσικά δεν πήγαινε άλλο. Ήταν που ήταν κτητικός, πιεστικός και παράλογος αυτός, δεν την σεβόταν που δεν την σεβόταν έτσι κι αλλιώς από την αρχή, αλλά η κατάσταση εκτραχύνθηκε αφότου μείνανε μαζί και κάνανε και οικογένεια. Και τώρα η Μερόπη είναι στα δικαστήρια με τον εν διαστάση, τον θου κύριε ντεε.., και ψάχνει να βρει τα δίκια της. Έ, έχουνε καημό τώρα, ταλαιπωρούνται όλη η οικογένεια μωρέ, και αυτή η κακομοίρα τώρα και δαρμένη και καταρρακωμένη ψυχικά, με ένα παιδί μόνη της, τί να πρωτοκάνει, ήθελε δεν ήθελε τελικά αναγκάστηκε να παρατήσει και τις σπουδές της γιατί πού χροοόνος... Βέβαια, στο τέλος θα δικαιωθεί - έτσι πιστέυουν - γιατί ο νόμος είναι με το μέρος της. Ζήτησε και διατροφή. Αυτά μου έλεγαν μωρέ και λυπήθηκα πολύ. Πολύ κρίμα. Α, μου θύμισε λίγο και τη δική σου σχέση, όχι βέβαια πως εννοώ τίποτα για εσένα... Προς Θεού. Μπα, ίσως δε μοιάζουνε οι περιπτώσεις. Σκέφτομαι να πάρω ακόμα έναν καφέ.Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να το πω, μα δεν αποτελεί καθόλου μια ψεύτικη ιστορία, γι' αυτό μην ανησυχείς αν θα το χάψει. Σε πααάΑΑρα πολλές σχέσεις παρατηρείται μια τέτοια εξέλιξη. Να σου πω και κάτι... Εσύ επίμεινε στην πραγματικότητά της, αν τεθεί τέτοιο θέμα. Αλλά και να μην το χάψει ή στην ρεαλιστική πιθανότητα να φτάσεις σε αδιέξοδο και να αναγκαστείς να προδοθείς, μην σου πω ΚΑΛΥΤΕΡΑ. Γιατί αυτές τις σκέψεις εμπνέει η περίπτωσή της, αυτές τις ανησυχίες εγείρει, και αυτό το μοτίβο ακολουθείται κατά κανόνα σε αυτού του μοντέλου τις [χειριστικές(;) θα διακινδυνεύσω να την χαρακτηρίσω] σχέσεις. Συνεπώς, μπορεί δυστυχώς κάλλιστα και όλη αυτή η - χμμμ.. φανταστική - ιστορία να μην είναι εντέλει τίποτα άλλο από μια προφητεία για την ίδια. Και εσύ είσαι φίλη της και θα ήταν πολύ κρίμα να μην της εφιστήσεις την προσοχή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, με σκοπό να την προφυλάξεις από τα πιθανά χειρότερα σενάρια - που μόνο σενάρια δεν είναι. Εμείς δεν μπορούμε. Εσύ όμως μπορείς. (Μη φοβάσαι το ενδεχόμενο να διαλύσει την σχέση της μαζί σου, αν τυχόν σε παρεξηγήσει. Να φοβάσαι μόνο αν με τις πράξεις σου ή με τις... παραλείψεις σου δεν θα είσαι ok με την συνείδησή σου. Get your priorities straight! Όσο για τη ζωή της, είναι έτσι κι αλλιώς δική της, αγαπητή φίλη, και στο τέλος ούτως ή άλλως θα σεβαστείς τις αποφάσεις της για αυτήν, όσο και να σε στενοχωρούν προσωπικά, όσο και να σε θλίβουν θεωρητικά, όσο και να σε αγχώνουν μελλοντικά.)