Πως η αγροτική καταγωγή ή τόπος κατοικίας είναι απαραίτητη για να πιάνουν τα χέρια ενός ατόμου δεν ισχύει ούτε για άντρες ούτε για γυναίκες. Θα είχα να παραθέσω άπειρα αποστομωτικά προσωπικά παραδείγματα για του λόγου το αληθές, με κορυφαίο το ότι πρώην σύντροφός μου - μεγαλοαστός τη καταγωγή - και διαμένων εις τας Αθήνας έφτιαξε μόνος του ΟΛΟ του το σπίτι (κυριολεκτικά με τα χέρια του), τα πάντα όλα (παρομοίως με το παράδειγμα της k_vi, δηλαδή) μέσα σε τρεις μήνες (στις διακοπές του). Ασφαλώς, δεν είχε καμιά σχέση το craftmanship με το επάγγελμά του ή τα λοιπά ενδιαφέροντά του (hobbies), διότι διαφορετικά δεν θα το ανέφερα. Και για όσα δεν ήξερε (εμπειρικά), πήρε τα κατάλληλα εγχειρίδια, μελέτησε, τα έμαθε και τα έφερε εις πέρας θαυμάσια - βεβαίως έχει μεγάλη σημασία και το "να πιάνουν και λίγο τα χέρια σου" από φυσικού σου διότι οι γνώσεις και οι εμπειρίες από μόνες τους δεν αρκούν για ένα καλό αποτέλεσμα. Ομοίως ίσως να παίζει ρόλο και η όρεξη που βάζεις, το προσωπικό σου μεράκι, το πάθος σου, ο εαυτός σου θα λέγαμε. Εκείνος λοιπόν το έκανε κουκλί το σπίτι τόσο από κατασκευαστικής άποψης όσο και από αισθητικής ! Γιατί το διακόσμησε και μόνος του, σύμφωνα με το δικό του γούστο ασφαλώς - αλλά στο ύφος που του έδωσε (αφαιρετικο, minimal) ήταν μια χαρά. Χώρια που όποτε είχα κάτι που ήθελε διόρθωση, από βραχιόλι μέχρι μηχανή, του το ανέθετα, καθόταν εκεί, τον έβλεπα, καταγινόταν... και στο τέλος μου το παρέδιδε καλύτερο από ό, τι ήταν πριν χαλάσει.Αχ, μην σας πω για τον επιστήμονα πατέρα μου (επίσης αστικής καταγωγής και διαμονής) που όχι απλά κάνει όλες τις υδραυλικές, ηλεκτρικές και άλλες τεχνικές δουλειές του σπιτιού αλλά μέχρι και βόθρους καθαρίζει μόνος του! Εκεί η μάνα μου ανατρίχιαζε... lol.. και τον εγκαλούσε στην τάξη lol lol lol.... Yes.Α, και μην με προκαλείτε τώρα να σας πω για την παστρικοθοδώρα με την οποία είχα σχέση (το πρώτο μου αγόρι), που έκανε όοοολες τις δουλειές - τεχνικές και οικιακές - με περισσή λαχτάρα και χειρουργική μεθοδικότητα (σχεδόν ψυχαναγκαστικά) και με απέτρεπε να σηκώσω έως και το δάχτυλό μου για να πάω ένα ποτήρι στο νεροχύτη. Θα πέσετε από το γέλιο αν σας διηγηθώ περιστατικά. Πάντως, Βασίλισσα με είχανε/έχουνε όλοι τους, παράπονο δεν έχω γιατί θα πέσει και φωτιά να με κάψει. Τί να με κάψει δηλαδή, κάρβουνο θα με κάνει έτσι και ανοίξω το στόμα μου.Για να πω και την δική μου οπτική, το θεωρώ προσόν αυτό για έναν άνδρα, όπως αντίστοιχα θεωρώ για μια γυναίκα προσόν το να σκαμπάζει και να πιάνουν τα χέρια της από οικιακές ή άλλες πρακτικές εργασίες (ή/και όχι απαραίτητα έμφυλα διαχωρισμένες οι μεν από τις δε, ως παραδοσιακά ανδρικές και γυναικείες δουλειές, εννοείται! Πάντως, προσόν). Και οικτίρω τον εαυτό μου που δεν έμαθα περισσότερα και που δεν ασχολήθηκα όσο θα ήθελα με διάφορες ανάλογες τεχνικές.Αλλά αυτό είναι προσωπική κρίση που αφορά τις προσωπικές σχέσεις ΜΟΥ. Και το καταθέτω ως τέτοιο. Επ' ουδενί δεν αποτελεί αξιακή/πολιτισμική κρίση μου περί προσόντων/προτύπων ανδρών και γυναικών αντίστοιχα. Α! Και δεν θεωρώ ότι το εν λόγω ταλέντο/δραστηριότητα απαντά τόσο σπάνια στους σύγχρονους ανθρώπους, όσο υποστηρίζει κάποιο σχόλιο παρακάτω.
