Η Εφη εμενε απεναντι ενας δρομος μας χωριζε ,εκει στη γειτονια μας αναμεσα σε χρωματα βενζινες και τεντες.Την εβλεπα σχεδον μερα παρα μερα.Πολλες φορες πηγαινα στο σουπερ μαρκετ της γειτονιας μας μηπως και την πετυχω,απλα για νατην δω.Δεν ηξερα ποια ηταν ,απλα για μενα ηταν το ομορφο κοριτσι απο το μικρο στενακι.Ηθελα να της μιλησω γιατι παντα με κοιτουσε και αυτη με το ιδιο βλεμα οπως εγω.Καποια στιγμη την ειδα στην τηλεοραση σε μια σειρα με αυτοτελεις ιστοριες και οπως παντα ηταν ομορφη και το ιδιο γλυκια οπως το κοριτσι απο το μικρο στενακι.Μετα ντραπηκα και δεν της μιλησα ποτε,σε λιγους μηνες ηρθε η κριση και επρεπε να φυγω απο την Αθηνα.