Mάρα Φέτη όπως τα λες και αυτό θα απαντούσα στην Varaw Myges που υποψιάζομαι ότι είναι ελέυθερη και άτεκνη και βλέπει την μία όψη του νομίσματος (χωρίς κατά τ'αλλα να λέει κάτι λανθασμένο). Και για το ότι δεν είναι τόσο εξτρίμ (πόσες γυναίκες δεσμευμένες βλέπετε ευτυχισμένες γύρω σας?) και για το ότι το διαζύγιο έχοντας παιδιά είναι μια αρκετά πολύπλοκη υπόθεση και όχι τόσο απλή όσο φαντάζει στους μη παντρεμένους. Και φυσικά και για το ότι ο μύθος της αθάνατης ελληνίδας μάνας είναι το ΚΛΑΣΣΙΚΟ μοντέλο που χρησιμοποιούν όλες οι συντηρητικές δυνάμεις (και για την τεκνοθεσία ομόφυλων ζευγαριών αλλά και για άλλα πολλά). Και το χρησιμοποιούν πολλές φορές και τελείως ξώφαλτσα. Πχ. νοσταλγώντας τα υπέροχα γεμιστά της και ανακοινώνοντάς το στο FB με λεζάντες που ως μήνυμα βγάζουν ότι "μπρος σε κείνη δεν πιάνεί μία καμμιά". Ένα μήνυμα δηλαδή που αρχικά φαίνεται αθώο όμως στο βάθος κρύβει έναν ευνουχισμό και μια ματαίωση του οποιουδήποτε τολμήσει να αντιπαραβληθεί με το κύριαρχο μητρικό πρότυπο που κληρονομήσαμε σετάκι κατευθείαν από την δεκαετία του '50. Μην πάμε πολύ μακριά. Έχω φιλικό παράδειγμα εξαιρετικής γυναίκας στα 60 με αρκετά σύγχρονο τρόπο ζωής και μια χαρά μυαλά -δεν πρόκειται για καμμιά κατίνα. Κόρη έγκυος και γαμπρός την προσέχει σαν τα μάτια του. Γαμπρός αναλαμβάνει έξτρα δουλειές (πλύσιμο πιάτων-μάζεμα ρούχων-πήγαινε έλα για φαγητό από την πεθερά) για να την βοηθήσει να μην κουράζεται. Μάνα παίρνει τις αρμοδιότητες από τον γαμπρό (σκοτώνεται εκείνη να τα κάνει) τον οποίο εγώ επαινώ μεγαλόφωνα γιατί "μην είμαστε γαϊδούρες κι εμείς οι γυναίκες!" Tι περιμένετε ότι θα γίνει όταν γεννήσει? Α γειά σου!