H "εχθρότητα" που νιώθετε από τις μανάδες σας είναι απλούστατα η αγάνακτηση των ματαιωμένων πόθων τους που δεν εκπλήρωσαν μέσω των μπαμπάδων σας. Τι άδικο που τα βάζετε μαζί τους και δεν τα βάζετε με τους μπαμπάδες σας που τις ματαίωσαν ως προσωπικότητες επιφορτίζοντας τες με ΟΛΟΥΣ του βασικούς και λειτουργικούς ρόλους: Της τροφού. Της νοσοκόμας. Της καθαρίστριας. Της δασκάλας-μελετήτριας. Της συμβουλατόρισσας σε θέματα στυλ και έρωτα. Της τροχονόμου. Και της ψυχολόγου. Πόσο άνετο και ευχάριστο να κρατήσουν για τον εαυτό τους την χουχουλιάρικη και πατερναλιστική στάση του υπερασπιστή της "πριγκίπησσας" τους...που πήρε την πρωτοκαθεδρία της καρδιάς τους από την γυναίκα που τους χάρισε την εν λόγω πριγκίπησσα κοιλοπονώντας γι'αυτήν.Λευτεριά και δικαίωση στις απανταχού μάνες και η AllesGoed με καταλαβαίνει. Αυτήν την πίκρα τους άφησαν. Δεν έφταιξαν όμως! Δεν ζήτησαν εκείνες να γίνουν υπεράνθρωποι στην ζωή σας. Αγαπήστε τες με τα ελαττώματά τους. Έχουν θυσιάσει τον εαυτό τους όσο δεν φαντάζεστε για σας. Μόνο αν γίνετε κι εσείς μάνες κάποια μέρα θα το καταλάβετε. Μου το έλεγαν κι εμένα και δεν το καραλάβαινα. Τώρα...το καταλαβαίνω.
Σχολιάζει ο/η