Να μην υποτιμήσεις αυτό που περνάει. Μέσα της είναι τεράστιο (και ίσως αντικειμενικά να είναι τεράστιο). Εσυ δε θα το καταλάβεις ποτέ (σου εύχομαι) και μη προσπαθήσεις. Δέξου ό,τι σου λέει πως αισθάνεται, μην αμφισβητήσεις τίποτα από αυτά που νοιώθει και μείνε δίπλα της όταν σε ζητά αποφεύγοντας τα λόγια παρηγοριάς. Εμένα με βοήθησε πολύ και η θεραπεία με ψυχολόγο αλλά νομίζω πως θα πρεπει να θέλεις να σε βοηθήσει..