«..έχει πολλά δίκια η συγγραφέας σε σχέση με τα βιβλία νέας κυκλοφορίας και τις βιβλιοθήκες»; Αλήθεια; Το διάβασα και στο άλλο άρθρο σας και πραγματικά απορώ.Όλες- αλλά όλες, οι συνοικιακές βιβλιοθήκες του κόσμου φαίνεται διαφωνούν μαζί σας κι ας είναι κρατικές σε χώρες που προσπαθούν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των δημιουργών. Γιατί; Διότι η διάδοση του έργου φέρνει, δε διώχνει αναγνώστες. Αν το διαβάσει και μιλήσει ο ένας, είναι πιθανόν όχι μόνο να το αγοράσουν οι φίλοι του αλλά κι ο ίδιος που συζητώντας το εξασφαλίζει και την πώληση του επόμενου.Ο καλλιτέχνης κρίνεται επί συνόλω. Το ένα έργο φέρνει κοινό στα άλλα μας.Αλίμονο Κύριε Δημοκίδη αν θεωρήσουμε ότι η Βιβλιοθήκες είναι εχθροί των δικαιωμάτων του Δημιουργού.Αν το επιχείρημα τραβηχθεί τι θα πούμε για τη διδασκαλία; Μήπως και οι καθηγητές οφείλουν να διδάσκουν μόνο μικρά αποσπάσματα ή να προσέχουν να μη μάθει ο μαθητής το τέλος ώστε να αγοράσει το βιβλίο; Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχουμε παράδοση της Βιβλιοθήκης της γειτονιάς. Ρωτήστε όμως πολίτες χωρών που έχουν και σκεφθείτε το και αναθεωρήστε- κρίμα είναι..