Επειδή έχω πάθει πλάκα με την αδυναμία σου να αντιληφθείς αυτά που σου γράφω, και με κατηγορείς για ό,τι να ναι, δες τις απόψεις από άλλη σχετική συζήτηση εδώ:"Και για να μην κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου, δεν είναι καθόλου το ίδιο με τη δολοφονία από φασίστες έτσι στο άκυρο, του Φύσσα. Όταν είσαι μέλος σε μια φασιστική οργάνωση, και περιφρουρείς τα γραφεία της, εκτίθεσαι εν γνώση σου στον κίνδυνο. Αν σκότωναν αναρχικοί έναν απλό πολίτη σε μια καφετέρια, επειδή ήταν εθνικιστικών πεποιθήσεων, τότε το πράγμα θα ήταν τελείως διαφορετικό. Αλλά δεν έγινε κάτι τέτοιο. Και δε δικαιολογώ ούτε επιδοκιμάζω σε καμιά περίπτωση τους ηλίθιους που σκότωσαν τα παιδιά. Και πάλι, αν ο Φύσσας σκοτώνονταν σε κανένα ραντεβού θανάτου μεταξύ αντιεξουσιαστών και χρυσαυγιτών, πάλι διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα. Δε θα δημιουργούσε τα ίδια συναισθήματα κι ούτε θα προμήνυε τους ίδιους κινδύνους για την κοινωνία. Όχι, δεν είναι το ίδιο η δολοφονία Φύσσα με τους δύο νεαρούς χρυσαυγίτες. Μπορούμε να πούμε χίλια δυο για τους Τιμωρούς, αλλά όχι, δε δημιουργεί την ίδια ψυχολογία η δολοφονία τους. Δε νομίζω να είναι υποκρισία αυτό, κι ότι θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση ακριβώς το ίδιο με εκείνη του Φύσσα. Αυτό δε συνεπάγεται βέβαια τη σκύλευση των νεκρών, αλλά να μην μας τη λες κι έτσι επειδή έχουμε διάθεση για "χιουμοράκι" με τις γραφικών tetris φωτογραφίες των δολοφόνων""Ας τα πούμε όλα, δίχως προσχήματα. Θλίψη, δεν προκαλεί ο θάνατος καθ' αυτός, ούτε τα χαμένα νιάτα καθ' αυτά. Η συναισθηματική προοπτική μας δεν είναι άσχετη με το ποιόν των ανθρώπων. Πέρα των όσων είπα στο προηγούμενο σχόλιο που διαφοροποιούν τις καταστάσεις, η δολοφονία τους, φέρνει σε αμηχανία πολλούς. Δεν μπορώ να αγνοήσω τη στερεότυπη εμφάνιση του νεοναζιστή, που δηλώνει πολλά, ανάμεσα σ' όλα και τα χαρακώματα σε κορμιά μεταναστών. Και να μη χαράκωσαν κορμιά αθώων λόγω ρατσιστικού μίσους οι συγκεκριμένοι, δεν τα κατακρίνουν. Κι όλο και σε κάποιο μίνι πογκρόμ θα είχαν συμμετάσχει. Και γενικά, η εικόνα του νεοναζιστή, δεν εμπνέει και τα ωραιότερα συναισθήματα. Φυσικά, από μια άλλη σκοπιά, είναι κρίμα, γιατί οι δολοφόνοι τους στέρησαν κάθε ευκαιρία να άλλαζαν ίσως μελλοντικά τη ζωή τους. Δεν μπορώ όμως να νιώσω θλίψη, είτε οίκτο, ούτε όμως χαίρομαι, και δεν έχω καμία απολύτως διάθεση για κακεντρεχή σχόλια προς τους νεκρούς. Περισσότερο οργίζομαι για τους ηλίθιους Τιμωρούς απ' αυτήν την υπόθεση. Αυτά για να είμαι ειλικρινής"Η δολοφονίας τους, δε μου προκαλεί οίκτο, αλλά φρίκη για την ανθρώπινη κτηνωδία. Τα επιχειρήματα για το timing, είναι για να σου δείξω πως και υπέρ της ατομικής τρομοκρατίας κι αν είσαι, χρειάζεται μυαλό. Όχι ότι θα συμφωνούσα με μια δολοφονία στο μέλλον! Η θέση μου ήταν καθαρά υποθετική για να στηρίξω το σκεπτικό μου, κι έπρεπε να το καταλάβεις απ' αυτό "Αν για να σταματήσεις το τέρας, πρέπει ο ίδιος να γίνεις τέρας, ποιο το νόημα;". Είδες τη σκηνή της δολοφονίας; Συνέχισε να τσιτάρεις "τον φασισμό κατάλαβέ τον..." σε άκυρες στιγμές, που μόνο κυνικό και στενόμυαλο σε κάνουν.
