Πραγματικα πολυ ομορφο θεμα.Γενικα ειμαι ατομο που επιδιωκει την παρεα και της αρεσει να συναναστρεφεται με κοσμο, παροτι ειμαι λιγομιλητη πολλες φορες.Δυστυχως δεν εχω πολλες παρεες, δεν εχουμε παντα τα ιδια ενδιαφεροντα και πολλοι δεν μπορουν να ακολουθησουν οικονομικα η δεν εχουν χρονο.Παω πολυ συχνα μονη στο γηπεδο και μπορω να πω οτι δεν το απολαμβανω οσο οταν εχω παρεα, αλλα νιωθω πολυ ανετα και καθολου περιεργα.Χτες για πρωτη φορα πηγα σε ενα cafe το βραδυ και ηπια ενα κρασι μονη μου, ενιωσα λιγο αβολα. Σινεμα δεν εχει τυχει να παω, αλλα θα πηγαινα ανετα. Για φαγητο και ποτο πολυ δυσκολα. Πιστευω οτι παιζει ρολο οτι στην Ελλαδα ολοι βλεπουμε τα ατομα αυτα με μια μιξη λυπης και θαυμασμου, σε στυλ "τι κριμα που δεν εχει παρεα και τρωει μονη της, μαγκια της ομως που το κανει.."Πριν 2 χρονια πηγα διακοπες εξωτερικο με παρεα, ηταν οι χειροτερες μου...χιλιες φορες να πηγαινα μονη μου!Το κακο με εμενα και φανταζομαι και με αλλα ατομα (το εθιξε και αλλο μελος πριν) ειναι οτι μου εχει γινει συνηθεια...Καμια φορα προτιμω να ειμαι μονη μου παρα με παρεα...Με εχουν απογοητευσει οι ανθρωποι, ακομα και οι φιλοι μου