Καλησπέρα, εγώ πάλι νομίζω πως η συνεχής αρνητική κριτική δεν δυναμώνει έναν πτοημενο άνθρωπο, αλλά πετσοκοβει και τα τελευταία φτερά του από τη ρίζα.
Είσαι ακόμη νέος και μπορείς! Πιστεύω σε σένα γιατί έχεις τη στοφα του ταλέντου από μικρός κι αυτό όσο και να θαφτεί δεν χάνεται.
Χρειάζεται πολλή δουλειά, εν ανάγκη με τις χούφτες να ματώσουν τα χέρια, και θα αποκαλύψεις και πάλι όλες αυτές τις ποιότητες που ψάχνεις μέσα σου.
Δεν είναι θέμα νίκης και ήττας. Είναι θέμα ζωής. Τέλειο το ποίημα που σου αφιέρωσαν. Αλλά πρέπει να σηκωθείς πάνω από αυτό. Να αυτοσαρκαστείς, να μηδενίσεις την απόσταση ανάμεσα σ' αυτό που θες να γίνεις κι αυτό που είσαι αποβάλλοντας την ταυτότητα που σου κόλλησαν και μη δίνοντας δεκαρα για τα πρότυπα της κοινωνίας. Κι από εκεί να χτίσεις, από τα χαλάσματα και το μηδέν έως τον ουρανό. Αλλά με συνείδηση του τι κυνηγάς. Όχι μία κοινωνική επιτυχία. Τι, ψαξ' το μόνος σου. Κανένας δεν πάτησε στα παπούτσια του άλλου χωρίς να σκοντάψει κι αν όχι, έτυχε να είναι ίδιο το νούμερο όχι και το καλούπι του ποδιού... Γράφω από κινητό και δεν μπορώ να ελέγξω ξανά το μήνυμα. Ο γέγραπται γέγραπται.