"Φταίω εγώ που είπα την αλήθεια ; ". Έρχεσαι και ρωτάς εδώ. Η δική μου απάντηση, είναι ναι. Φταις που το είπες.
Τί κατά τη γνώμη μου έπρεπε να κάνεις ; Να τηρήσεις αποστάσεις από το φίλο μετά το περιστατικό αυτό και να μη βγεις ξανά μαζί του.
Και αν σε ρωτούσε το λόγο, να του έλεγες ορθά κοφτά ότι αυτό που έκανε σε ξενέρωσε. Είχες τη δική σου οπτική και ας μη ντρεπόσουν να του τη φανερώσεις. Ως προς την κοπέλα του δε, θα κρατούσες την ίδια θέση και συμπεριφορά με αυτήν που είχες πρώτα, χωρίς να της το πεις.
Και γιατί όλα τα παραπάνω ;
Για τον απλούστατο λόγο, ότι τα πράγματα θα έπαιρναν την πορεία τους έτσι και αλλιώς. Δηλαδή, είτε θα ξέκοβε και αυτός με σένα (φοβούμενος μήπως κάποια στιγμή της το αποκαλύψεις), είτε θα τα πήγαινε όλο και πιο άσχημα με την κολλητή σου μέσα σε βάθος χρόνου, οπότε θα χώριζαν από μόνοι τους.
Επειδή, πίστεψέ με, αυτές οι συμπεριφορές και επαναλαμβάνονται, και κάποια στιγμή -από ένα σημείο και μετά- δεν κρύβονται.
Αν πάρουμε δε την ακραία περίπτωση που αυτός σε κρίση ειλικρίνειας το εξομολογούνταν κάποτε στην κολλητή σου και εκείνη τα έβαζε με εσένα επειδή δεν της το είχες πει, θα ξεκαθάριζες ότι η θέση σου ήταν λεπτή · και άλλωστε θα το αποδείκνυες, επειδή ήδη θα είχες απομακρυνθεί από τον φίλο, όπως σου έγραψα αρχικά.
Ας τους άφηνες να μαλλιοτραβηχτούν μεταξύ τους · θα γινόταν κάποια στιγμή νομοτελειακά - και δεν σε αφορούσε.
Κοίτα όμως, τί κατάφερες τώρα ;
Τα έκανες σκ@@ά για όλους σας.
Για να μην το προχωρήσω σε υποθέσεις παραπέρα, ότι επειδή χάλασε το δικό σου ραντεβού είπες να κάνεις χαλάστρα και στη μακροχρόνια σχέση του φίλου... "On top of that" - εσύ το γράφεις.
Ναι, φταις.