Εάν υποθέσουμε ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς λεφτά, βάζω στη θέση των χρημάτων το κρέας π.χ.Υπάρχει ένα κρεοπωλείο στην πόλη σας, μονοπώλιο, γιατί κάθε πόλη μπορεί να έχει μόνο ένα και από αυτό ψωνίζουν όλοι. Έχει κρέατα για όλους τους κατοίκους-φτωχούς, κανονικούς, ζάμπλουτους. Οι τιμές όμως είναι τόσο καλές που και οι φτωχοί ακόμα μπορούν λίγο-λίγο ν'αγοράζουν και για να βάλουν στον καταψύκτη. Οι ζάμπλουτοι δε, έχουν αγοράσει καταψύκτες-δωμάτια και τα έχουν φουλάρει. Οι κανονικοί έχουν εξασφαλίσει και το κρέας των παιδιών τους, για να μην το έχουν τα παιδιά άγχος. Κάτι έχει πάρει το αυτί όλων, ότι ο κρεοπώλης κάνει μαμουνιές αλλά ένεκα του καλού κρέατος σε καλή τιμή, συν το ότι μόνο τους υπαλλήλους του βλέπουν, δεν παραπονιούνται. Βέβαια οι υπάλληλοι πληρώνονται τόσο καλά που το παίζουν αφεντικά, δεν ανέχονται όμως να τους φέρονται ως τέτοια.Μέχρι που αρχίζει να σοβαρεύει το πράγμα και να ακούγεται όλο και πιο έντονα ότι ο κρεοπώλης πουλάει κρέας ζώων που προορίζονταν για αναπαραγωγή και όχι για σφαγή.Φτωχοί και κανονικοί δεν θέλουν ψωνίζουν πλέον από αυτόν, ένεκα όμως που το κρέας καλό, συν το ότι πολλοί του χρωστάνε γιατί ήταν και εξυπηρετικός, δε μιλάει κανείς. Μέχρι που ο κρεοπώλης είναι έτοιμος για αυτόφωρο, το κρέας δεν είναι πια και τόσο καλό, το υγειονομικό ζητάει τα κρέατα πίσω ( οκ, παράλογο αλλά με βολεύει), οι υπάλληλοι είναι απλήρωτοι και η μπουτίκ κρεάτων ρημάζει. Κατά τα λεγόμενά σας κε Άρη, φταίνε οι κάτοικοι που προμηθεύονταν το κρέας τους από τον μοναδικό κρεοπώλη που είχαν. Και φταίνε όλοι το ίδιο γιατί ΟΛΟΙ αγόραζαν τις ίδιες ποσότητες και ποιότητες; Ποιες επιλογές μου πληρώνω; δουλεύω από τα 20. Δεν σπούδασα γιατί νόμιζα-κακώς- πως θα επιβαρύνω τον πατέρα μου. Έχω κοστίσει στο ΙΚΑ 40€, και όχι επειδή δεν αρρώστησα ποτέ μου αλλά επειδή αν πήγαινα στο ΙΚΑ ίσως να μην μπορούσα να γράψω τώρα. Ίσως μου πείτε "αν δε σ'αρέσει φύγε", αλλά δε θέλω. Θέλω να περπατάω στους δρόμους που έπαιζα μικρή. Να μιλάω τη μητρική μου γλώσσα γιατί σ'αυτή τη γλώσσα σκέφτομαι. Είναι επιθυμία μου και όχι επιλογή μου. Νευριάζω που καταντάω να γίνομαι γραφική ενώ δεν το έχω επιλέξει.Ο καθένας μας είναι μια διαφορετική ιστορία και διαφορετικά βιώνει τις εξελίξεις. Η μόνη επιλογή για την οποία φταίμε είναι για το ότι δεν μορφωθήκαμε όσο περισσότερο μπορούσαμε όλοι. Σε αυτό, δεν δικαιολογώ ούτε τον εαυτό μου ούτε τους άλλους.
