Έχεις δίκιο ότι είναι ψυχοφθόρο και σε καταλαβαίνω.
Επειδή όμως έχω περάσει από αυτό το στάδιο, θα σου πω ότι ο μόνος τρόπος να ανέβεις ψυχολογικά και πάλι, είναι να δουλέψεις.
Και αυτό που συνιστώ, είναι να ψάξεις δουλειά σύμφωνα με αυτό που ήδη ξέρεις καλά, δηλαδή πωλητής.
Μην αφήνεις το χρόνο να περνά και δραστηριοποιήσου σε αυτό. Και μην το βάζεις κάτω, να επιμείνεις ακόμα και όταν τα πράγματα πάνε τελείως στραβά. Και ξανά από την αρχή.
Για τρία φεγγάρια είχα και εγώ δουλέψει σαν πωλητής. Θα σου πω λοιπόν μία ιστορία :
Εκεί που δούλευα (τηλεπωλήσεις) η εταιρία απέλυε κόσμο αβέρτα. Φοβόμασταν όλοι πότε θα έρθει και η σειρά μας, όσο καλά και να πουλούσαμε. Κάθε μέρα, όλο κουτσομπολιό και σούξου μούξου (στα μουλωχτά) και γκρίνιες για τα περιστατικά...
Αυτές οι συζητήσεις κάποια στιγμή έφτασαν "πιο πάνω" και η προϊσταμένη σε ένα διάλειμμα, μας μάζεψε περίπου 100 άτομα και μας είπε :
" Παιδιά, ναι, απολύθηκαν... αλλά παρόλα αυτά ο καθένας σας, ας κάνει τη δουλειά όσο μπορεί καλύτερα... ναι, μπορεί να έρθει και η σειρά σας αλλά μην το σκέφτεστε και να θυμάστε ένα πράγμα : όσο είστε εδώ, να δίνετε κάθε μέρα τον καλύτερό σας εαυτό... τουλάχιστον να ξέρετε ότι προσπαθήσατε όσο μπορούσατε πιο πολύ... γιατί, ΠΟΤΈ ΔΕΝ ΞΈΡΕΤΕ εάν θα είστε εσείς τελικά ή όχι !".
Κράτησα τα λόγια της επειδή και εγώ, το ίδιο εφαρμόζω γενικά στη ζωή.
Απλά στο μεταφέρω.