Νομίζω ότι εννοεί πως λίγους μήνες μετά το φλουρί τής εξομολογήθηκε τον έρωτά του, αλλά δεν κατέληξαν μαζί όπως ευχόταν ο άνθρωπος εδώ. Δεν θα εκπλαγώ αν η εξομολόγηση αυτή προέρχεται από τον Τυχαίο Περαστικό (μακάρι να μας απαντήσει), γιατί θυμάμαι που μας έγραψε μια φορά για την άλλη Ειρήνη από το Δημοτικό, που έλεγαν τότε ότι θα παντρευτούν. Επίσης, η εξομολόγηση αποπνέει καλοσύνη και γλυκόπικρες αναμνήσεις, ακριβώς στο είδος που ο Τυχαίος Περαστικός εδώ αρέσκεται να μας ταξιδεύει. Πάντως, δίκαια και η Ειρήνη αυτή, δεν φάνηκε σα να του έστελνε αμφιλεγόμενα σημάδια. Του είπε το "όχι" με έναν ευθύ μεν τρόπο, αλλά γεμάτο ενσυναίσθηση. Δεν το συναντάς αυτό συχνά, όπως και δεν συναντάς συχνά αυτό το μείγμα που διαθέτει εδώ ο εξομολογούμενος: τα κότσια να μιλήσει σε μια γυναίκα για το πώς νιώθει και συνάμα τον ανδρισμό να δεχτεί μια απόρριψη χωρίς να γίνει πικρόχολος και κακεντρεχής. Του βγάζουμε το καπέλο και του ευχόμαστε το καλό που ένιωσε και έκανε να το βρίσκει μπροστά του σε διάφορες μορφές. Δεν είναι μαγεία, είναι ανθρωπιά. 🪄🎩🐇