Dude, δεν είναι καθόλου τραβηγμένο το κείμενο. Η Free spirit έχει δίκιο. Είναι και ευθυνόφοβος και κοιτάει περισσότερο την δική του ευχαρίστηση μέσα στη σχέση. Δες την όλη του στάση, "έλεγε ότι θα τον τρέχω στα δικαστήρια και θα τον '' αρμέξω '' οικονομικά", "θα πάρει δικηγόρο και θα μου βάλει να υπογράψω χαρτί ότι δεν θα τον ενοχλήσω όσον αφορά το παιδί", "θα του καταστρέψω την ζωή και ότι θα το κάνει για το δικό μου το καλό γιατί δεν είμαι έτοιμη ακόμα για παιδί". Ιδίως από το τελευταίο βγαίνει, εκτός των άλλων, ολοφάνερα η ευθυνοφοβία, αλλά και ένα άλλο στοιχείο που δεν θέλω να το γράψω. Σε μια σχέση μπορείς να στηρίξεις, να δώσεις τις προτροπές σου ή τις συμβουλές σου και εκεί σταματάς. Εκφράσεις όπως η παραπάνω, κάτι άλλο δείχνουν και όχι θετικό σημάδι. Γράφεις, "στην τελική είναι δικαίωμα του να μην θέλει παιδί", ναι dude, είναι δικαίωμα του καθενός εάν θα θέλει στη ζωή του να αποκτήσει παιδιά ή όχι. Δεν τέθηκε καν το ζήτημα για πίεση (υπό οποιαδήποτε μορφή) από την μεριά της κοπέλας. Συζήτησαν μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης τι θα συμβεί σε μια ενδεχόμενη εγκυμοσύνη. Στο παρακάτω κείμενο, η free spirit γράφει, "Βλέπει ένα πρόσωπο του που δεν της αρέσει όπως κ να το κάνουμε κ αν για εκείνη ασφάλεια σημαίνει ο άλλος να με στήριζε σε μια τέτοια περίπτωση τότε είναι λογικό να νιώθει ανασφάλεια. Ο καθένας μας έχει ανάγκη κάποια πράγματα από το σύντροφό του" και έχει απόλυτο δίκιο. Dude, θα το ξαναγράψω, ένα ζευγάρι πρέπει να συζητάει το οτιδήποτε προκύπτει ή θα προκύψει, να πουν και οι δύο τι φοβίες έχουν (ναι έχουν και οι δύο πλευρές, δεν περιμένουμε μόνο από τη μια πλευρά να μιλήσει πρώτη για τις φοβίες για να πούμε και εμείς τις δικές μας ή απλά να κάνουμε ότι σφυρίζουμε αδιάφορα), μόνο έτσι θα μπορέσει να λειτουργήσει και να προχωρήσει η σχέση σωστά. Δεν χρειάζονται οι φοβίες μας (γιατί και η σκέψη της κοπέλας εκφράζει μια φοβία) να είναι απαραίτητα στο μέγεθος και στο βάθος του Κυπριακού για να τις αντιμετωπίσουμε και να μιλήσουμε γι' αυτές.