Συγνώμη για αυτό που θα σου πω αλλά δεν θα ήθελα με τίποτα να βρίσκομαι στη θέση του άντρα σου.
Μήπως όταν αποφασίζουμε να κάνουμε έναν γάμο με έναν άνθρωπο, αυτός ο άνθρωπος και μόνο αυτός να είναι στη σκέψη και στην καρδιά μας?
Να έχουμε αισθήματα και μυαλό μόνο για αυτόν?
Να είναι ο άνθρωπος που θα έχει σβήσει όλους τους έρωτες από το μυαλό και την καρδιά μας? Λέω εγώ τώρα...Δεν ξέρω.. αλλά αν ποτέ αποφάσιζα να κάνω έναν γάμο (που δεν το βλέπω εκτός και αν με χτυπήσει κανένα εγκεφαλικό και τα έχω χαμένα) θα προτιμούσα να έχω βρει έναν τέτοιον άνθρωπο για να περνάω και εγώ καλά και να νιώθω ελεύθερη και ωραία μέσα σε αυτή την σχέση χωρίς να ταλανίζομαι από τέτοιου είδους σκέψεις και ερωτηματικά.
Το μόνο που έχω κάνει είναι να συζήσω για μερικά χρόνια δύο φορές στην ζωή μου και μόνο κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις και περάσαμε υπέροχα μέχρι το τέλος.
Στα λέω αυτά γιατί αυτά που σε απασχολούν ίσως μελλοντικά να μην σας βγουν σε καλό .
Άσε τι κάνει ο άλλος και κοίτα την σχέση με τον άντρα σου αν θες.

Διαστημικό φιλί στα μούτρα σου