Δυστυχώς, ζούμε στην εποχή του γρήγορου κι επιπόλαιου. Γρήγορα να κάνουμε εντύπωση, γρήγορα να κάνουμε σεξ, γρήγορα να προχωρήσουμε στον/στην επόμενο/-η γιατί θέλουμε και εμπειρίες πολλές, δεν μας ενδιαφέρει η ποιότητα μίας σχέσης που απαιτεί χρόνο, επένδυση, ρίσκα... Αυτό που θέλεις εσύ, απαιτεί χρόνο κι υπομονή και οι άνθρωποι δυστυχώς επί το πλείστον δεν τα έχουν αυτά τα αγαθά σήμερα, οπότε τα ραντεβού δεν είναι κάτι περισσότερο από ένα "social scrolling." Σου έτυχαν άνθρωποι που έψαχναν απλώς να εντυπωσιάσουν και να εντυπωσιαστούν, αλλά μέχρι εκεί, δεν ήθελαν κάτι πιο ουσιαστικό. Πολλές φορές, επίσης, δημιουργείται η εντύπωση ότι απλά και μόνο επειδή απ' τα πρώτα ραντεβού μιλάτε για ταινίες που είδατε και οι δύο ή συναυλίες στις οποίες έτυχε να πάτε και σας άρεσαν, άρα έχετε "πολλά κοινά" και αυτό αποτελεί ένα καλό "σκαλί" για σεξ και σχέση. Στην πραγματικότητα, ακολουθεί απογοήτευση, επειδή η σεξουαλική έλξη και το συναισθηματικό δέσιμο απαιτεί κάτι πολύ παραπάνω από ένα small talk για αγαπημένο τρόπο διασκέδασης. Δεν ξέρω λεπτομέρειες για το πώς σου βγαίνουν αυτά τα 2-3 ραντεβού που λες, τι προσδοκίες είχες εσύ και τι οι άλλοι. Το να κατηγορείς τον εαυτό σου δεν είναι λύση, σίγουρα, απλώς προσπάθησε να δεις τον εαυτό σου από μια οπτική πιο αντικειμενική. Μπορεί στα πρώτα ραντεβού να αγχώνεσαι να κάνεις καλή εντύπωση και να βγάζεις μια εικόνα τύπου "διάλεξέ με, εδώ είμαι, άντε, να κάνουμε σχέση γιατί δεν αντέχω άλλο." (Όχι ότι θα πρέπει τώρα να υιοθετήσεις το ίματζ μιας ξινής και υπερεπιλεκτικής ντίβας, αλίμονο.) Δεν θυμάμαι άλλες εξομολογήσεις σου, πάντως θα χαρώ αν έγραφες πιο περιληπτικά το τι συμβαίνει ή το τι πιστεύεις ότι φταίει.