Αν ακούσεις σε λίγο καιρό κάτι του τύπου 'δεν πάει άλλο μεταξύ μας' ή δεις απομάκρυνση τότε να θυμηθείς το ένστικτό σου. Θυμάμαι κάποτε τα ειχα με ένα παλικάρι που δεν είχε τα Κοτσια να μου πει να χωρίσουμε. Δεν ήξερα αν είχα κάνει κάτι. Είδα βασικές διαφορές, μείωση τηλεφωνημάτων, να μη στέλνει καλημέρα το πρωί, να μη ζητάει να βρεθούμε. Έβρισκε δικαιολογίες να μη βρεθούμε ενώ όταν ήθελε να με βρει απλά το έκανε και ας ήταν αργά. Τον ρώτησα αν άλλαξε κάτι και λέει όχι και να μη βγάζω ανασφάλεια. Του είπα ότι το ότι με γράφει δεν είναι ανασφάλεια αλλά γεγονός. Έκανε ο.τι περνούσε από το χέρι του να μου δώσει να καταλάβω ότι δε γουστάρει συνέχεια όμως περίμενα σαν άντρας να το πει. Ύστερα από μια συνάντηση που περίμενα και δεν έγινε ποτέ μου έστειλε και είπε 'καλυτερα να το διακοψουμε'. Όλο αυτό θα μπορούσε να το πει εξαρχής. Κοπέλα μου θέλω να καταλήξω στο ότι το ένστικτό μου μου τα έλεγε όλα ξεκάθαρα, εγώ δεν ήθελα να το πιστέψω και αυτός έπαιζε με το χρόνο και την αγωνία μου. Αν σε κάνει ο Φιλος σου να νιώθεις μια έντονη ανασφάλεια ως προς τα αισθήματά του συζήτησε το και επέμεινε να σου πει την αλήθεια. Είναι προτιμότερο να ξέρεις τι σου γίνεται παρά να νιώθεις αυτή την αγωνία.