Το πρώτο που χάθηκε είναι η μοναδικότητα του καθενός και φαίνεται και στο λόγο. Ολόκληρη κουβέντα με τσιγάρα. Επίσης το "αναμάρτητος... βαλέτω" κατά κανόνα λέγεται προς συνενόχους και αυτή είναι η ουσία της έκφρασης. Κατά τα λοιπά δεν φαίνεται να μην το παραδέχεται, ακόμα κι όταν έχει τον Παπαθεμελή μπροστά του.