Ωδή στην Ζωή

Facebook Twitter
4

1. Αλλοδαποί εργάτες που απασχολούνταν στην συγκομιδή φράουλας στα χωράφια της Μανωλάδας πήγαν να ζητήσουν δεδουλευμένα 6 μηνών(!) και 3 επιστάτες τους πυροβόλησαν εν ψυχρώ τραυματίζοντας 30. Ένας άνθρωπος από αυτούς νοσηλεύεται με βαριά τραύματα στο νοσοκομείο Πατρών και ένας από τους τρεις επιστάτες στο παρελθόν είχε σύρει για ένα ολόκληρο χιλιόμετρο με το αυτοκίνητο του εργάτη που είχε τολμήσει -ω τι σύμπτωση- να ζητήσει τον μισθό του.

Μετά από όλα αυτά ο δικηγόρος των κατηγορουμένων επιστατών δήλωσε στους δημοσιογράφους: "Δεν υπήρχε ανθρωποκτόνος διάθεση(!) ούτε υπήρχε σκοπός να γίνει ζημιά(!)"

 

Σκέψου να υπήρχε ανθρωποκτόνος διάθεση δηλαδή και σκοπός να γίνει ζημιά. Ζωντανούς θα τους έτρωγαν τους ανθρώπους και για επιδόρπιο θα απολάμβαναν τις φράουλες που θα είχε μαζέψει το "φαγητό" τους.

2. "22 νεκροί χτες στο Αφγανιστάν, 42 σήμερα στο Ιράκ, 2 στις ΗΠΑ" Έγραψε στο twitter ο Άρης Χατζηστεφάνου ανήμερα της τραγωδίας στον Μαραθώνιο της Βοστώνης και δυσανασχέτησαν αρκετοί. Ο δημοσιογράφος ήθελε απλά να καυτηριάσει(sic) όπως δήλωσε "την μιντιακή κάλυψη και την απόδοση διαφορετικής αξίας στην ανθρώπινη ζωή από τα ΜΜΕ". Και ο μόνος τρόπος που σκέφτηκε ήταν να κάνει αριθμητικούς συμψηφισμούς των νεκρών.

Ο καθένας λειτουργεί μέχρι εκεί που του επιτρέπει το μυαλό του. Πώς να το κάνουμε δηλαδή...

3."Δεν έχω αφεντικό, βασίζομαι μόνο στους αναγνώστες του μπλογκ, και αυτό μου δίνει την δυνατότητα να γράφω αυτά που σκέφτομαι, όπως τα καταλαβαίνω εγώ. Σε άλλους αρέσουν, σε άλλους όχι. Καλά, ούτε ο Χριστός δεν άρεσε σε όλους. Ούτε ο Γκάντι, ούτε ο Σωκράτης." Ο γνωστός blogger Πιτσιρίκος για πολλοστή φορά μας λέει πόσο ελεύθερος, ανεξάρτητος, και δημοφιλής είναι, για αυτό και τον ζηλεύουν και τον καταδιώκουν όπως ζήλευαν και κατεδίωξαν στο παρελθόν και άλλες προσωπικότητες του... ιδίου βεληνεκούς.

'Όταν συγκρίνει κάποιος εμμέσως τον εαυτό του με τον Χριστό, τον Γκάντι και τον Σωκράτη φαντάζομαι την μαντάμ Σουσού να μαντάρει τις κάλτσες του Παναγιωτάκη, μειδιώντας.

4. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είπε για την τραγική οικονομική κατάσταση που κληρονόμησε στο ΠαΣοΚ ότι "αισθάνεται σαν να φόρεσε τον χιτώνα που βούτηξε η Διηάνειρα στο δηλητηριώδες αίμα του Νέσσου". Ως άλλος Ηρακλής προφανώς.

Αν κρίνω από τις δημοσκοπήσεις που φέρουν το ΠΑΣΟΚ στο 5,4 % μάλλον περιμένει τον "Φιλοκτήτη" που θα του βάλει φωτιά για να τον λυτρώσει από το μαρτύριο.

5. "Έκλεισα τον υπολογιστή. Τεντώθηκα αποζημιωμένος, ήρεμος, χαρούμενος. Ήθελα να δώσω ένα φιλί στη Ζωίτσα. Να καταλάβει, πόσο την αγαπούσαμε, ότι δεν ήταν μόνη, ότι ήμασταν όλοι κοντά της κι ας μην μας έβλεπε, κι ας μην μας ήξερε. Α, ώστε γι' αυτό σε μισούν, Ζωίτσα, γιατί τα κατάλαβες όλα. Τώρα κατάλαβα κι εγώ." Απόσπασμα κειμένου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Αυγή και το υπογράφει ένας κύριος Πάνος Ηλιόπουλος.

Ελάχιστες φορές τέτοια αριστουργήματα βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Συνήθως τα τρώει το μαύρο σκοτάδι και όπως ανακάλυψα μετά λύπης σήμερα, η Αυγή απέσυρε το κείμενο από το site. Δεν σας κρύβω ένα σπαραχτικό "ΓΙΑΤΙ;" με τυραννά.

Το κείμενο μπορείτε να το απολαύσετε ολόκληρο εδώ  

(Ας είναι καλά το google cache)

Εφημερίδα ΑΥΓΗ

Για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου

Ημερομηνία δημοσίευσης: 11/04/2013
Μου έκανε εντύπωση όλη αυτή η μανιασμένη επίθεση εναντίον της. Δεν εξηγιόταν μέσα μου, δεν την καταλάβαινα καθόλου. Τόσα και τόσα γίνονται συνέχεια μέσα στη Βουλή. Χρόνια τώρα. Σημεία και τέρατα. Γιατί αυτό να γίνεται το κορυφαίο, το τόσο αβάσταχτο πια, που ξεχειλίζει το ποτήρι της αντοχής των νεύρων; Ανεξήγητο. Ξαναέβαλα τα βίντεο που βρήκα από την αρχή. Πιο προσεχτικά, πιο υποψιασμένος, στα πάντα όσα έβλεπα. Πέρασαν ώρες και δεν έβγαινε συμπέρασμα. Είχα αρχίσει να κουράζομαι, να απογοητεύομαι. Άντε μια τελευταία προσπάθεια, είπα. Και ξανάρχισα από την αρχή να βλέπω πάλι όλα τα βίντεο. Να προσέχω με μάτια ορθάνοιχτα, σαν τον Ηρακλή Πουαρό.

Και τότε σε μια επανάληψη, εκεί που ο φακός τη ζουμάριζε, είδα αυτό του δεν έβλεπα, που ήταν μπρος στα μάτια μου και δεν έβλεπα. Το αινιγματικό ματάκι της Ζωής. Μα πώς κοίταζε έτσι, σαν κάτι να ήξερε, κάτι που εμείς δεν υποθέταμε με τόση σιγουριά, παρά μόνο σαν υποψία, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο. Και ξαφνικά φωτίστηκα, κατάλαβα τα πάντα, η Ζωή διάβαζε το μυαλό τους!! Με αυτό το ελάχιστα χαμογελαστό ματάκι, ρωτούσε και ξαναρωτούσε, και αμέσως ταραζόντουσαν όλοι. Έμπαινε στον εγκέφαλό τους! Εκεί μέσα, στα άδυτά τους, και αλώνιζε! Δεν μπορούσαν να κρύψουν τίποτα, και το χαμογελαστό ματάκι τούς το έλεγε, τούς το έδινε να το καταλάβουν απόλυτα. Ξέρω, τους ψιθύριζε. Τους έβλεπε γυμνούς, χωρίς φτιασίδια και επιχειρήματα, να αντιγράφουν και να διαβάζουν τα στικάκια, να στέλνουν μηνύματα, να τηλεφωνιούνται πανικόβλητοι από τη λίστα.

Και τότε άρχισε το γλέντι. Κατατρομοκρατήθηκαν όλοι οι ύποπτοι. Τρόμος, μιλάμε. Άρχισαν να της πετάνε μπουκάλια, ποτήρια, τασάκια, πιρούνια, κουτάλια, να αντιδρούν σπασμωδικά, ανεξέλεγκτα, με ό,τι έβρισκαν μπροστά τους, βάζα, καρέκλες, τραπέζια, σκαμπό, μπιμπελό, μετά αρχίσαν τους σχολιαστές, τους οικονομολόγους, τους διαδρομιστές, τις ΜΗΚΥΟ, τους ψευδομάρτυρες, τους νομικούς, τους δημοσιογράφους, τους Πρετεντέρηδες στο τέλος. Ο Βενιζέλος έσταζε λουσμένος στον ιδρώτα. Έκρυβε απεγνωσμένα το τρέμουλο στο σαγόνι του. Ο Μαρκογιαννάκης θυμήθηκε το ένδοξο αντικομμουνιστικό παρελθόν του στα δικαστήρια, ένας άλλος Πασόκος, Ρήγας νομίζω στο επώνυμο, έβριζε τη Ζωίτσα πιο χυδαία και από τον Μαρκό. Χαμός γινόταν.

Έκλεισα τον υπολογιστή. Τεντώθηκα αποζημιωμένος, ήρεμος, χαρούμενος. Ήθελα να δώσω ένα φιλί στη Ζωίτσα. Να καταλάβει, πόσο την αγαπούσαμε, ότι δεν ήταν μόνη, ότι ήμασταν όλοι κοντά της κι ας μην μας έβλεπε, κι ας μην μας ήξερε. Α, ώστε γι' αυτό σε μισούν, Ζωίτσα, γιατί τα κατάλαβες όλα. Τώρα κατάλαβα κι εγώ.

Πάνος Ηλιόπουλος

---------------

ΜΠΟΝΟΥΣ

 

Σύμφωνα με τα λεγόμενα αγγελοκρουσμένων οι τραγωδίες που συγκλόνισαν τον πλανήτη αυτή την εβδομάδα ήτο θεία βούληση

4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
2. Ο Χατζηστεφάνου μια χαρά τα είπε.Ειρωνικά το έγραψε και αν μετά το σκεφτείς λίγο συμφωνείς με "την απόδοση διαφορετικής αξίας στην ανθρώπινη ζωή από τα ΜΜΕ".
‘Όταν είναι σε εξέλιξη τέτοια πρωτόγνωρα γεγονότα δεν κάνεις συμψηφισμούς νεκρών. Από την εμπειρία του αν μη τι άλλο έπρεπε να το γνώριζε. Έχω την αίσθηση ότι δεν ήταν ειρωνικό το tweet του αν και δεν έχει απολύτως καμία σημασία αυτό.
Το σχόλιο του Χατζηστεφάνου δεν παίρνει καμιά θέση, απλά αναφέρει ένα απλό γεγονός. Η ερμηνεία είναι 100% δική σας και κάπου εδώ θυμάμαι μια παροιμία που λέει "όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται". Αυτό το λέω υποθέτοντας πως έχετε τη γνώση να ξεχωρίσετε τις λέξεις "αναφορά" και "συμψηφισμός".Ελπίζω να έχετε και το θάρρος να δημοσιεύσετε και το σχόλιό μου. (Επειδή για μένα δε θα είναι η πρώτη φορά που η LiFo δεν...)