PODCAST

Με το φως σπασμένο, κρατικοποιημένο. Του Χρήστου Χωμενίδη

Με το φως σπασμένο, κρατικοποιημένο. Του Χρήστου Χωμενίδη Facebook Twitter
Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, όπως και όσων δημόσιων επιχειρήσεων έχουν προηγηθεί και όσων έπονται, ενδεχομένως να αποτελεί μια συμπαιγνία ανάμεσα σε κυβερνώντες και σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Ένα colpo grosso εις βάρος των Ελλήνων. Εάν αυτό φρονεί η αντιπολίτευση, οφείλει όχι απλώς να το καταγγείλει αλλά και να το αποδείξει με συγκεκριμένα, αδιάσειστα στοιχεία... Eικονογράφηση: Dreyk the Pirate/ LIFO
11

Aπό τον Χρήστο Χωμενίδη


Κατά τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, το κράτος έριχνε τη βαριά σκιά του -ή έθετε υπό την προστατευτική αιγίδα του- πλείστες όσες όψεις της ζωής των Ελλήνων.


Οι μεγαλύτερες τράπεζες ήταν κρατικές. Οι μαζικές συγκοινωνίες επίσης. Η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, η υγεία και η παιδεία ανήκαν είτε κατ'αποκλειστικότητα είτε με λιγοστές εξαιρέσεις σε δημόσιους φορείς. Την ραδιοτηλεόραση νεμόταν η εκάστοτε κυβέρνηση και την διαχειριζόταν με γνώμονα –υποτίθεται- το συμφέρον του λαού. Το να εκπέμπεις ως ιδιώτης στα ερτζιανά αποτελούσε ποινικό αδίκημα. Οχήματα της αστυνομίας εφοδιασμένα με ραδιογωνιόμετρα εντόπιζαν και συνελάμβαναν τους ραδιοπειρατές (οι οποίοι έκαναν συνήθως πρόγραμμα από τα πλυσταριά των σπιτιών τους) και κατείσχαν τα μηχανήματά τους. Όταν ξεκίνησε η κουβέντα για την ελεύθερη ραδιοφωνία, ο υπουργός τύπου Δημήτρης Μαρούδας δήλωσε λαύρος πως η Πολεμική Αεροπορία θα κατέρριπτε τους δορυφόρους, οι οποίοι -στο μυαλό του- ήταν απαραίτητοι για μια τέτοια «εκτροπή». Ακόμα και τα σπίρτα, οι τράπουλες και το φωτιστικό οινόπνευμα παρέμεναν κρατικό μονοπώλιο - η κατανάλωσή τους εξυπηρετούσε την εξόφληση κάποιου παλαιού εθνικού δανείου. Ο Στέλιος Καζαντζίδης απείχε για χρόνια από την ενεργό δραστηριότητα, φιμωμένος κατά δήλωσιν του από μια δισκογραφική εταιρεία. Ένας διαμορφωτής της κοινής γνώμης υποστήριξε τότε στα σοβαρά ότι η φωνή του, το χρυσό λαρύγγι του Στέλιου, έπρεπε να εθνικοποιηθεί.


Στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, επικρατούσε στην Ελλάδα κοινωνική δικαιοσύνη; Απολάμβαναν οι πολίτες ελεύθερη πρόσβαση στα κρατικοποιημένα αγαθά; Από μιαν άποψη, ναι.


Η αίτηση εγκατάστασης τηλεφώνου μπορεί να έπαιρνε μήνες μέχρι να ικανοποιηθεί, εάν όμως είχες κάποιο μέσον στον ΟΤΕ, οι διαδικασίες επιταχύνονταν θαυμαστά. Τα νοσοκομεία παρίσταναν μονίμως τα υπερπλήρη, εάν όμως μεσολαβούσε για χατίρι σου κάποιος «παράγων», ένα ραντζάκι έστω στο διάδρομο θα σε περίμενε οποτεδήποτε, μέρα και νύχτα. Όλοι σχεδόν διέθεταν το μέσον τους, που το έλεγαν και «δόντι». Υπουργοί, βουλευτές, δημοτικοί σύμβουλοι ακόμα-ακόμα με φιλοδοξίες ανόδου, εργάζονταν υπερωρίες για να απαλύνουν τον πόνο ή τον καημό των οπαδών τους. Όχι απλώς τούς πρόσφεραν περίθαλψη και τηλεφωνική επικοινωνία μα τους διόριζαν, εξασφαλίζοντας τους βιοπορισμό και πρόσωπο στην κοινωνία. Κατά την προεκλογική περίοδο του 1989, ένα πελώριο φορτηγό γεμάτο καρέκλες πάρκαρε εμπρός στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής. Τα πλήθη των νεοπροσληφθέντων ψηφοφόρων έπρεπε τουλάχιστον κάπου να βρουν να κάτσουν... Εάν πάλι ήσουν ετεροδημότης ή φοιτητής στο εξωτερικό και είχες νοσταλγήσει την πατρίδα, το Σάββατο πριν απ'τις εκλογές μπορούσες να ταξιδέψεις εντελώς δωρεάν. Τα αεροπορικά «αλερετούρ» εισιτήρια μοιράζονταν απ'τα γραφεία των κομμάτων και επεβάρυναν την κρατική Ολυμπιακή.

___________

Ο κρατικισμός στην καθ' ημάς πράξη ουδέποτε είχε ιδεολογικό στίγμα, αριστερό ή δεξιό. Μπορούσες (και μπορείς ακόμα) να είσαι δεξιότατος και εν τούτοις να διαρρηγνύεις τα ιμάτια σου για τον «στρατηγικό», για τον «εθνικά κρίσιμο» χαρακτήρα της τάδε ή της δείνα επιχείρησης που επιβάλλει να παραμείνει υπό κρατική ιδιοκτησία

___________

Από την ίδρυση σχεδόν της νέας Ελλάδας το 1830, το πολιτικό προσωπικό πρόηγαγε τα αιτήματα των πολιτών –δίκαια και άδικα, μικρά και μεγάλα- και ανταμειβόταν με την εκλογή και με την επανεκλογή του. Ο «λαουτζίκος» αρκούνταν να ανταλλάσσει τα κουκιά του με ρουσφέτια. Οι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες μέχρι κυβερνήσεις ανεβοκατέβαζαν προκειμένου να βελτιώσουν τη θέση τους στον επιχειρηματικό χάρτη. Όσο ισχυρότερη η κυριαρχία του κράτους σε κάθε τομέα της ζωής, τόσο σπουδαιότερος κι ο ρόλος των πολιτικών. Αυτονόητο. Ώσπου, μιαν ανοιξιάτικη ημέρα του 2010, το κράτος μας χρεοκόπησε.


Ο κρατικισμός στην καθ' ημάς πράξη ουδέποτε είχε ιδεολογικό στίγμα, αριστερό ή δεξιό. Μπορούσες (και μπορείς ακόμα) να είσαι δεξιότατος και εν τούτοις να διαρρηγνύεις τα ιμάτια σου για τον «στρατηγικό», για τον «εθνικά κρίσιμο» χαρακτήρα της τάδε ή της δείνα επιχείρησης που επιβάλλει να παραμείνει υπό κρατική ιδιοκτησία. Μπορούσες να είσαι αριστερότατος -αρνητής κάθε έννοιας αγοράς- και με ύφος δαιμόνιου ντήλερ να καταγγέλλεις την κυβέρνηση ότι πουλάει κοψοχρονιάς, σε εξευτελιστική τιμή, τον δημόσιο πλούτο, δίχως βεβαίως να αντιπαραθέτεις κάποια ευνοϊκότερη προσφορά.


Ο κρατικισμός, και στην μαρξιστική ακόμα θεωρία, επ'ουδενί ταυτίζεται με τον σοσιαλισμό. Το κράτος δεν είναι εκ φύσεως ταγμένο στην υπηρεσία των λαϊκών συμφερόντων. Πιθανόν το κράτος να λειτουργεί ως δεκανίκι της άρχουσας τάξης. Ή να έχει αυτονομηθεί και -σαν καρκίνος- να αναπτύσσεται παρασιτικά, αφαιμάζοντας και συνθλίβοντας τους πολίτες. Ο Κορνήλιος Καστοριάδης ονόμαζε το σύστημα της Σοβιετικής ΄Ενωσης «κρατικό καπιταλισμό». Η Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 δεν είχε καταλήξει καν στη δικτατορία του προλεταριάτου αλλά στην τυραννία του κόμματος, των γραφειοκρατών, της νομενκλατούρας.


Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, όπως και όσων δημόσιων επιχειρήσεων έχουν προηγηθεί και όσων έπονται, ενδεχομένως να αποτελεί μια συμπαιγνία ανάμεσα σε κυβερνώντες και σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Ένα colpo grosso εις βάρος των Ελλήνων. Εάν αυτό φρονεί η αντιπολίτευση, οφείλει όχι απλώς να το καταγγείλει αλλά και να το αποδείξει με συγκεκριμένα, αδιάσειστα στοιχεία.


Το να εξαντλείται σε ιδεολογικές κορώνες υπέρ του κράτους ή να ποντάρει στο θυμικό των πολιτών (σάμπως οι πολίτες να ένοιωθαν κάθε φορά που εξοφλούσαν τον λογαριασμό για το ρεύμα πως η ΔΕΗ τούς ανήκει!), καθιστά την αντιπολίτευση έωλη. Παρωχημένη δηλαδή μέχρι γραφικότητας.


Στους λάτρεις έτσι κι αλλιώς του κράτους έχει απαντήσει προ χιλιετιών ο Αισχύλος: Το Κράτος και η Βία, πειθήνια όργανα του Δία, σκλάβοι του, ήταν που αιχμαλώτισαν τον Προμηθέα και τον έσυραν στον Καύκασο. Για να τον τιμωρήσουν που είχε χαρίσει τη φωτιά στους ανθρώπους.-

11

PODCAST

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

6 σχόλια
Χμ... ενδιαφέρον, πολύ ενδιαφέρον άρθρο, όμως έχω μια ένσταση.Εάν αυτό φρονεί η αντιπολίτευση, οφείλει όχι απλώς να το καταγγείλει αλλά και να το αποδείξει με συγκεκριμένα, αδιάσειστα στοιχεία. Πηγή: www.lifo.grΤο θέμα -επιτέλους- δεν είναι να φρονεί η αντιπολίτευση, ΟΛΟΙ οι λογικοί άνθρωποι φρονούμε πως οι συγκεκριμένοι αποκλείεται να έχουν κάνει συμφέρουσα συμφωνία, άσχετα με το αν συμφωνεί ή όχι κανείς επί της αρχής. Ίσως βέβαια γιατί πάνω απ'το 65% του πληθυσμού στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή ανήκει στην "Αντιπολίτευση", αλλά υποθέτω αυτό δεν σταματάει αυτήν την κυβέρνηση απ' το να θεωρείται δημοκρατικά εκλεγμένη και να περνάει τέρατα που δεν είχε εμφανίσει προεκλογικά, που θα μας επηρεάζουν όσο ζούμε. Υποθέτω όμως ως δημοσιογράφος, πριν γράψετε το άρθρο έχετε κάνει την ψακτική σας και -απ' ότι φαίνεται- δεν φρονείτε πως υπάρχει λόγος ανησυχίας.Αλλιώς θα το γράφατε, αν όχι να το καταγγέλατε έχοντας αδιάσειστα στοιχεία.Έτσι δεν είναι;
(((Οχήματα της αστυνομίας εφοδιασμένα με ραδιογωνιόμετρα εντόπιζαν και συνελάμβαναν τους ραδιοπειρατές (οι οποίοι έκαναν συνήθως πρόγραμμα από τα πλυσταριά των σπιτιών τους) και κατείσχαν τα μηχανήματά τους))) - ενώ τώρα οποιοσδήποτε μπορεί να στήσει ένα σταθμό FM στο σπίτι του και να εκπέμπει;(((Εάν πάλι ήσουν ετεροδημότης ή φοιτητής στο εξωτερικό και είχες νοσταλγήσει την πατρίδα, το Σάββατο πριν απ'τις εκλογές μπορούσες να ταξιδέψεις εντελώς δωρεάν. Τα αεροπορικά «αλερετούρ» εισιτήρια μοιράζονταν απ'τα γραφεία των κομμάτων και επεβάρυναν την κρατική Ολυμπιακή))) - δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ επιβαρύνανε την Ολυμπιακή με τσάμπα εισιτήρια για τους ψηφοφόρους τους και στη συνέχεια οι ίδιοι είπαν ότι έπρεπε να την πουλήσουνε γιατί ήταν χρεωμένη; Και υπάρχει λογικός άνθρωπος που τούς παίρνει στα σοβαρά;και κάτι τελευταίο: όσοι επιμένουν να λένε ότι ο Φωτόπουλος είναι υπόδικος για κακοδιαχείριση μπορούν να μάς πούνε για πόσα κακουργήματα διώκεται το μπουμπούκι Αθανασόπουλος που ως διοικητής της ΔΕΗ τον ένα μήνα ζητούσε αύξηση των τιμολογίων γιατί η ΔΕΗ είχε έλλειμα και τον επόμενο μήνα ενέκρινε bonus για την αφεντιά του και τα υπόλοιπα καμάρια του ΔΣ με το επιχείρημα ότι έφεραν κερδοφορία στη ΔΕΗ με τις ενέργειές τους; Για πόσο ακόμη ραγιάδες;
Κάτι ακόμα. Ο Τσίπρας είπε ότι οι ιδιώτες διπλασίασαν την τιμή του ρεύματος λόγω της απεργίας. http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/i-istoriki-simasia-tis-maxis-gia-tin-dei-toy-aleksi-tsipra
Καλά η αντιπολίτευση στην Ελλάδα έχει μοιάσει στο βοσκόπουλο που κάθε βράδυ φώναζε "λύκος, λύκος στα πρόβατα χωριανοί!".Εντούτοις η ΔΕΗ είναι λάθος που ιδιωτικοποιείται. Το σωστό μοντέλο έχει ως εξής: ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ πρέπει να είναι κρατικά επειδή 1) σε αυτά τα αγαθά είναι αδύνατον να γίνει κανονικό άνοιγμα της αγοράς, στην ουσία γίνεται ιδιωτικό το μονοπώλιο ή το πολύ πολύ καρτέλ. 2) είναι στρατηγικής σημασίας και 3) διαθέτοντας και αυτές τις τρεις επιχειρήσεις το κράτος μπορεί να ρυθμίζει έμμεσα πιο καλά τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα. Εάν το κράτος δίνει στους εργαζόμενους της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και της ΕΥΔΑΠ και στους ένστολους και στους καθηγητές και στους νοσηλευτές μέσο όρο 1000 ευρώ πρώτο μισθό... τις μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις σε μια τέτοια κοινωνία δεν τις παίρνει να δίνουν 250 ευρώ. Φυσικά οι προσλήψεις να γίνονται αυστηρά πάντα μέσω ΑΣΕΠ. Τη δεκαετία του 80 που λέτε δεν υπήρχε ΑΣΕΠ. Τις προάλλες διάβαζα πως η ΔΕΗ θα προσλάβει 600 ατόμα, όλα μέσω ΑΣΕΠ. Και από δω και πέρα και αξιολόγηση.Για κρατικές αεροπορικές, ακτοπλοϊκές και δεν ξέρω τι άλλες εταιρίες, δεν πρέπει να γίνεται λόγος ούτε γι' αστείο. Το κράτος πρέπει να διαιτητεύει (ρίχνοντας πρόστιμα) και να ασκεί κοινωνική πολιτική (επιδοτώντας π.χ. μια ακτοπλοϊκή εταιρεία να πάει σ' ένα απομακρυσμένο νησάκι που δεν την συμφέρει). 1) Δεν μπορεί το κράτος να είναι και διαιτητής και παίκτης. 2) Όσες πιο πολλές θέσεις έχει να μοιράσει, τόσο πιο σίγουρα πελατειακό γίνεται το σύστημα και τόσο χειροτερεύει η οικονομία.Εν πάση περιπτώσει για να φτιάξουμε ένα καλό μοντέλο, χρειάζεται μείξη.
Συγχαρητήρια για το άρθρο. Το κράτος αρκεί να θέτει τους κανόνες δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος για το δημόσιο συμφέρον να κάνει τον επιχειρηματία. Τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται σήμερα για τη ΔΕΗ, έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για το κρατικό μονοπώλιο του ΟΤΕ ή για την κρατική Ολυμπιακή, η κατάργηση των οποίων σίγουρα δεν μας έφερε τον ουρανό στο κεφάλι, όπως φοβόνταν οι Γαλάτες ή οι συνδικαλιστές. Και στη τελική η απόφαση για πώληση μέρους της ΔΕΗ είναι μιας κυβέρνησης που έχει εκλέξει ο ελληνικός λαός, είτε μας αρέσει είτε όχι. Οι συνδικαλιστές από που ακριβώς αντλούν τη νομιμοποίησή τους να αντιταχθούν με εκβιαστική απεργία σε αυτή την απόφαση;
Δον Ιδιώτη (όνομα και πράγμα) και κύριε Χωμενίδη,Το κράτος, σε κάθε σύστημα, αποτελεί εκφραστή, διασφαλιστή των συμφερόντων της κυρίαρχης τάξης. Αυτή ελέγχει τους μηχανισμούς του, αυτή καθορίζει τον τρόπο λειτουργίας του, προκειμένου να εξασφαλίζει τη μακροημέρευσή της.Στον καπιταλισμό, το κράτος ελέγχεται και διασφαλίζει τα συμφέροντα της αστικής τάξης, αυτών δηλαδή που έχουν την πραγματική εξουσία και ελέγχουν την παραγωγή. Στον σοσιαλισμό (τον κανονικό, όχι του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ :p) ελέγχεται και διασφαλίζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, με την προϋπόθεση ότι αυτη εχει την εξουσία.Ως εκ τούτου, μια κρατική επιχείρηση μέσα στον καπιταλισμό, μέσα σε ενα σύστημα οπου το κράτος ελέγχεται απο τους επιχειρηματικούς ομίλους, παντού και πάντα λειτουργεί ως ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ. Παντού και πάντα το αγαθό που την αφορά γίνεται ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ, είτε αυτό λέγεται ηλεκτρικό είτε λέγεται υγεία είτε λέγεται παιδεία και πάει λέγοντας. Δεν είναι 'καλή' η κρατική καπιταλιστική ΔΕΗ και 'κακή' η ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ είναι καπιταλιστικές επιχειρήσεις σε αυτό το σύστημα, με στόχο να βγάλουν κέρδος.Η μόνη διαφορά είναι ότι όσο βαθαίνει η εμπορευματοποίηση (που ούτως ή άλλως υπάρχει), τόσο πιο μεγάλες θα είναι οι αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος, τόσο περισσότερο θα επιδεινωθούν οι εργασιακές σχέσεις των εκεί εργαζόμενων και οι μισθοί στον κλάδο, προκειμένου να επιτευχθεί μεγαλύτερο κέρδος για τους επιχειρηματίες.Και αν δε σας πείθει η ρητορική μου για αυτο, δείτε την πορεία των τιμολογίων της ΔΕΗ απο τοτε που άρχισε να ιδιωτικοποιείται, δηλ. απο τη μετοχοποίησή της στα μέσα του '90 μέχρι τον διαχωρισμό των δικτύων απο την ιδιωτικοποιημένη πλέον παραγωγή που έγινε πέρσι. Ήρθε καμιά μείωση τιμολογίου με αυτα; ΟΧΙ. Μόνο τεράστιες αυξήσεις. Απλα οι μονοπωλιακοί όμιλοι που επενδύουν στην ενέργεια είχαν και έχουν ενα εξασφαλισμένο πεδίο κερδοφορίας, που τωρα θα γίνει μεγαλύτερο. Κ μάλιστα, η ΔΕΗ διασπάται στα δυο προκειμένου το (καπιταλιστικό) κράτος να ικανοποιήσει περισσότερους αντίπαλους μονοπωλιακούς ομίλους και να μοιράσει την πίτα σε περισσότερα κοράκια.Άρα, ναι, είναι προς το συμφέρον του κόσμου στο σήμερα να ΜΗΝ εμπορευματοποιηθεί περαιτέρω το ΗΔΗ εμπορευματοποιημένο ηλεκτρικό ρεύμα. Κ γι'αυτό πρέπει να αντιταχθούμε στην διάσπαση της ΔΕΗ. Αλλά να μην έχουμε καμία αυταπάτη ότι μέσα στον καπιταλισμό μπορεί να υπάρξει 'καλό κράτος'. Αυτο, όπως είπα κ παραπάνω, χρειάζεται αλλαγή της εξουσίας στην τάξη που ελέγχει το κράτος.(Κ αφού επικαλείστε, διαςτρεβλώνοντας κάπως τον Μαρξ, θα σας παρέπεμπα στον Λένιν και στο 'Κράτος κι Επανάσταση'- ενα από τα καλύτερα βιβλία που γράφτηκαν ποτέ για αυτά τα θέματα που συζητάμε).
@Mizuno Το σύστημα που περιγράφετε είναι ο κομμουνισμός όπως εφαρμόστηκε στις χώρες του "υπαρκτού σοσιαλισμού" μέχρι την κατάρρευσή του απ' τους ίδιους τους λαούς το 1989. Και αν εκεί απέτυχαν να τον εφαρμόσουν σωστά δε βλέπω γιατί εμείς οι έλληνες (γνωστοί για τις πελατειακές πολιτικές μας) θα τα καταφέρναμε καλύτερα. Κατά τα άλλα, μπορεί να είμαι ιδιώτης όνομα και πράγμα αλλά οπαδός του "υπαρκτού σοσιαλισμού" δεν είμαι...
Φίλε Παρατηρητή λυπάμαι αλλά θα σου θυμίσω ότι στο Ζάππειο 2, ο Σαμαράς είχε προαναγγείλει την αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ. Ορίστε στο βρήκα κιόλας για να μην ψάχνεις: https://www.youtube.com/watch?v=aEsUnOEs1hk
Θα ήθελα να αφιερώσεις μία ώρα από την ζωή σου και να δεις αυτό το ντοκυμαντέρ του χατζηστεφάνου catastroika.Επίσης θα ήθελα να συμπληρώσω ότι ο σκοπός της Δημόσιας επιχείρησης δεν είναι το κέρδος αλλά η εξυπηρέτηση του κόσμου. Δηλ. χρεώνουν όχι για να βγάζει κέρδος η επιχείρηση αλλά για να μπορεί να πληρώνει τους υπαλλήλους και να φτιάχνει τις εγκαταστάσεις της (σιδηροδρομικές γραμμές αν είναι ο ΟΣΕ κλπ)Επίσης θα ήθελα να συγκρίνετε το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία (Tepko) και το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ. Το Τσέρνομπιλ το έθαψαν κάτω από τσιμέντο ενώ η Τέπκο ακόμα λειτουργεί..