Cosmogirls from another galaxy

Cosmogirls from another galaxy Facebook Twitter
0

Από το 2000 που επανακυκλοφόρησε στην ελληνική αγορά, υπό τη διεύθυνση της Μόλλυς Ανδριανού, το «Cosmopolitan»φάνηκε πως θα ήταν ένα περιοδικό διαφορετικό από τα άλλα - γραμμένο στο δεύτερο ενικό για το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Η επιτυχία δεν άργησε να έρθει· το Cosmopolitan έγινε εκδοτικό φαινόμενο και παραμένει το πιο επιτυχημένο γυναικείο περιοδικό στην Ελλάδα, με αναγνωσιμότητα που φτάνει τις 550.000 και πωλήσεις των 87.000 χωρίς δώρο (ίσως το μόνο γυναικείο περιοδικό που δεν προσφέρει σαγιονάρες, χάντρες και κραγιόν). Πώς είναι λοιπόν να είσαι συντάκτρια του πιο πετυχημένου γυναικείου περιοδικού; Τι απασχολεί τις ίδιες και κυρίως τις άπειρες γυναίκες που τους γράφουν; Περνάνε όντως τόσο καλά ή το «Cosmopolitan» θυμίζει το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα;

She's just a cosmic girl from another galaxy

«Νομίζω η συνταγή του "Cosmopolitan" παγκοσμίως είναι πολύ καλή. Είναι ένα περιοδικό άμεσο, έχει αυτό το "ούτε κι εγώ είμαι τέλεια". Είσαι cosmogirl ό,τι και να είσαι. Είσαι business woman, άνεργη, όμορφη, ωραία. Ό,τι κι αν είσαι, είσαι cosmogirl. Eίναι νοοτροπία» λέει η Νάσια που διευθύνει το περιοδικό. Τι είναι το cosmogirl (εκτός από ένα πολύ πιασάρικο σλόγκαν); «Είναι πως μπορείς να είσαι οποιαδήποτε αρκεί να είσαι ευτυχισμένη με τις επιλογές σου - να 'χεις τσαμπουκά και να τις υποστηρίζεις».

Τα γαλάζια σου γράμματα

«Είναι τρελό το πόσα πολλά γράμματα παίρνουμε. Και mail, συνέχεια. Για να μας πουν τα προβλήματά τους ή να μας πουν απλώς πως τους αρέσει. Μετά από 8 χρόνια. Εκπλήσσομαι τρομερά όταν παίρνω ένα mail που μου μιλά στον πληθυντικό. Είναι πάντα άμεσα, λόγω του δεύτερου ενικού που πρωτοχρησιμοποιήσαμε εμείς» λέει η Νάσια. Η αλήθεια είναι πως μόνο ανοίγοντας το «Cosmopolitan» συνειδητοποιείς πόσο μοναδική είναι η σχέση των συντακτών με τις αναγνώστριες. Τους γράφουν και τους συμβουλεύονται για τα πάντα: από σεξ, σχέσεις φιλικές, οικογενειακές και κυρίως ερωτικές, μέχρι ιατρικές διαγνώσεις γυναικολογικού τύπου. Διαβάζουν μέχρι και την τελευταία λεζάντα. Και είναι αμείλικτες: «Αυτό που θα τους πεις μετράει. Αν τους πεις πήγαινε εκεί, θα πάνε, κι αν δεν τους αρέσει, θα σου πούνε "γιατί μας στείλατε εκεί που δεν ήταν ωραία;"» υποστηρίζει η Μαρία. Η Ειρήνη κάποτε έγραψε για ένα καθαριστήριο νυφικών, πήγε μια αναγνώστρια και της διέλυσαν το νυφικό («αισθάνθηκα χάλια»). Η Αλίνα πριν από μερικούς μήνες έγραψε ένα άρθρο για το πώς πριν από 20 χρόνια τα έφτιαξε με το φίλο μιας φίλης της (με τον οποίον είναι ακόμα μαζί και έχουν και παιδί). Αντιμετώπισε την οργή των αναγνωστριών («16 γράμματα πήρα. Αν και τα 2 μου έλεγαν καλά έκανες») και της συντακτικής ομάδας («Εγώ η ασυγχώρητη! Μόνο η Μόλλυ πήρε το μέρος μου»). Χάρη σε αυτή τη σχέση, πάντως, μπορούν να καταλάβουν και τι ακριβώς ενδιαφέρει τις αναγνώστριές τους. «Το "Cosmopolitan" το νιώθουν δικό τους. Νιώθουν ότι μπορούν να εκφραστούν. Έχουμε πάρα πολλές κοπέλες που θέλουν να δουλέψουν εδώ. Μας στέλνουν κείμενα και θέλουν να έρθουν να μας γνωρίσουν» λέει η Στέλλα. Μια από τις συντάκτριες, η Γιώτα, ξεκίνησε έτσι. «Καμιά φορά δουλεύει το κόλπο. Κι εγώ ως αναγνώστρια ξεκίνησα» λέει η Θέτις, που στα 23 είναι και η μικρότερη της ομάδας. Η επικοινωνία έχει και τα ευτράπελά της πάντως. Η Στέλλα είχε γράψει ένα άρθρο για το πόσο δύσκολο είναι να είσαι vegetarian στην Ελλάδα: «Μου ήρθε ένα e-mail-απάντηση τριών σελίδων με τίτλο "η χορτοφαγία είναι ψυχική ασθένεια"!».

Ι spy a boy, I spy a girl

Πώς αντιδρούν οι άλλοι όταν μαθαίνουν ότι δουλεύουν στο «Cosmopolitan»; Υπάρχουν διάφορες εκδοχές: Eνθουσιάζονται, δεν εγκρίνουν ή πιστεύουν ακράδαντα πως έχουν μπροστά τους τις νέες θέες του σεξ. Οι άντρες είναι καμιά φορά προκατειλημμένοι. «Βλέπουν ένα θέμα σεξ στο εξώφυλλο και νομίζουν ότι αυτό είναι το "Cosmopolitan". Γίνονται και προκλητικοί καμιά φορά» υποστηρίζει η Μαρία. «Ναι, βλέπουν έναν τίτλο στο εξώφυλλο με ένα λογοπαίγνιο και νομίζουν πως είναι όλο το περιοδικό έτσι. Οι γυναίκες που το διαβάζουν όλο ξέρουν πως δεν ισχύει αυτό» συμπληρώνει η Χριστίνα. Έχει τόσα θέματα μέσα, λένε όλες, «αλλά και το σεξ δεν καταλαβαίνω γιατί είναι τόσο αρνητικό. Γράφουμε για το σεξ, δεν γράφουμε οδηγίες για να αποκεφαλίζεις κουτάβια. Εξάλλου το σεξ μας αφορά όλους» καταλήγει η Νάσια.

She works hard for her money

Τις ρωτάω αν από αυτά που έχουν ζήσει και από αυτά τα γράμματα που διαβάζουν θεωρούν πως οι Ελληνίδες έχουν επιτύχει έστω και μια υποτυπώδη ισότητα στον εργασιακό χώρο.«Εγώ που είμαι 34 χρονών, έχω παιδί και δουλεύω, θεωρώ ότι οι Ελληνίδες είμαστε τρελά ριγμένες» λέει η Αλίνα κατηγορηματικά.Ακόμα κι όταν οιθέσεις είναι ίδιες, οι μισθοί είναι διαφορετικοί. «Πρέπει να αποδείξεις πως είσαι πολύ πιο καλή από έναν άντρα για να φτάσεις στην ίδια θέση» προσθέτει η Νάσια. Εξάλλου είναι δύσκολο να ξεφύγει κανείς από τους τετριμμένους ρόλους. «Σε ένα ζευγάρι ποιος είναι αυτός που θα γυρίσει από τη δουλειά και θα μαγειρέψει; Ποιος θα αφήσει τη δουλειά του για να πάει καλύτερα ο γάμος ή να προσέξει τα παιδιά; Δεν έχει σημασία ποιος έχει την καλύτερη δουλειά ή τις φιλοδοξίες. Αυτόματα το μυαλό τους θα πάει στη γυναίκα. Από τα απλά πράγματα καταλαβαίνεις τη νοοτροπία» καταλήγει η Μαρία.Τον τελευταίο καιρό οι αναγνώστριές τους (πολλές με μάστερ και διδακτορικό) παραπονιούνται για την ανεργία. Όλο και περισσότερες κοπέλες τους γράφουν ότι φεύγουν για να δουλέψουν έξω.

Love and marriage

Απενοχοποίηση ή όχι, μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ. Όλες μου λένε πως η παλιά καλή θεωρία ότι μια γυναίκα που έχει πάει με πολλούς άντρες, ή κάνει one night stand, είναι «πουτάνα» παραμένει ιδιαίτερα δημοφιλής. («Απλά υπάρχουν περισσότερες κοπέλες που δεν ενδιαφέρονται για το τι πιστεύουν οι άλλοι, στις μεγάλες πόλεις τουλάχιστον» λέει η Μαρία. «Μας είχε έρθει ένα γράμμα "ο παπάς του χωριού λέει πως αν κάνω σεξ πριν τα 18 είμαι πουτάνα. Είμαι;"» λέει η Στέλλα). «Νομίζω πάντως πως οι γυναίκες έχουν εξελιχτεί πάρα πολύ - είναι υπέροχες. Μιλούσα με έναν φίλο μου και λέγαμε πως είναι πολύ πιο εύκολο να βρεις μια κοπέλα από το να βρεις έναν άντρα. Είναι λίγο μαμάκηδες κι ελληνάρες - άσε που έχουν να αντιμετωπίσουν όλο αυτό τον ευνουχισμό των φεμινιστριών. Σε 15 χρόνια θα ‘μαστε τέλεια. Εμείς ζούμε τη μεταβατική περίοδο» λέει η Νάσια με το χαμόγελο στα χείλη. Η επιθυμία για γάμο και 1,5 παιδιά πάντως καλά κρατεί - τουλάχιστον ανάμεσα στις αναγνώστριες του περιοδικού. «Σαν τρελές θέλουν να παντρευτούν! Σαν τρελές» λένε εν χορώ και μετά θυμούνται γράμματα από κοπέλες αρραβωνιασμένες, λογοδοσμένες, κι έτοιμες στα 21 τους να παντρευτούν για να καταφέρουν να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους, ειδικά στην επαρχία. «Είναι το βασικό θέμα που έχουν οι γυναίκες στα 28-35. Αυτό το "θέλω και δεν θέλω", έχω και τη μάνα μου, και το σόι» υποστηρίζει η Ειρήνη. Η Χριστίνα, που είναι και η μόνη παντρεμένη, μας λέει πως παρά το γεγονός ότι η μητέρα της ήταν πολύ ανοιχτόμυαλη, ήθελε πολύ να τη δει παντρεμένη. Τώρα όλοι τη ρωτάνε πότε θα κάνει παιδί. Την Αλίνα πάλι, που έχει παιδί χωρίς να έχει παντρευτεί, τη ρωτάνε γιατί δεν παντρεύεται. Δεν κερδίζεις ποτέ τελικά. Καμιά τους πάντως δεν έχει ιδιαίτερη επιθυμία να φορέσει νυφικό - πολλές δεν έχουν καν σχέση. «Νομίζω πως αυτό που μας απασχολεί πάνω απ' όλα είναι να βρούμε κάποιον που θα τον γουστάρουμε και θα 'μαστε πάρα πολύ καλά. Αυτό» λέει η Νάσια.

Υπάρχει κάτι άλλο που έχετε να μου πείτε για το «Cosmopolitan»;

«Ναι», απαντάει η Θέτις, με πλάγιο και πονηρό βλέμμα: «Περνάμε υπέροχα στα παρασκήνια κι αυτό βγαίνει και προς τα έξω». Και μετά σκάνε όλες στα γέλια.

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ