11 ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου με υπέροχες αυγουστιάτικες εικόνες

11 ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου με υπέροχες αυγουστιάτικες εικόνες Facebook Twitter
Η Έκλειψη
0
1. THE ENDLESS SUMMER

Ντοκιμαντέρ (και μάλιστα πολύ καλό) για τους σέρφερ στα ‘60s, φέρνει αυτόματα στο νου όλες τις ξένοιαστες προπαγάνδες για το αθάνατο καλοκαίρι της Καλιφόρνιας των ταινιών του Πρίσλεϊ και της μουσικής των Beach Boys, των μιούζικαλ με Ανέτ Φουνιτσέλο και Φράνκι Άβαλον, τον ωκεανό και τα κυματισμένα ‘60s με τα κορμιά, λίγο πριν βγουν τα ναρκωτικά.

2. SUMMERTIME

Είναι ταυτόχρονα ένα ειλικρινές χρονικό του ξεμυαλίσματος των Αμερικανών με τη Βενετία και ένα σχόλιο πάνω στη θορυβώδη, ενοχλητική τους αφέλεια. Υπάρχει μια σπουδαία σκηνή στην ταινία του Ντέιβιντ Λιν: η γεροντοκόρη σταματά και σκέφτεται πως η ζωή της κρέμεται ανάμεσα στην ομορφιά της στιγμής που πέρασε και στα αιώνια μνημεία.

3. SMILES OF A SUMMER NIGHT

Ο Μπέργκμαν πατάει ανάλαφρα το σουηδέζικο χώμα του θέρους. 4 έρωτες γεννιούνται στην πιο ρομαντική ταινία του μαέστρου του ψυχοδράματος.

4. ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Πολύ ελληνικό, του Γεωργιάδη, με τη Ναθαναήλ που αργοπεθαίνει σε αργή κίνηση, με φόντο τη μελαγχολική σαγήνη της Αττικής, αντίστιξη στην κοσμοπολίτικη cult εκζήτηση της Αναζήτησης.

5. SUMMER

Η Ντελφίν είναι μόνη κι έρημη στο άδειο Παρίσι, η φίλη της πάει Ελλάδα και οι προσκλήσεις για τσάι και συμπάθεια εντείνουν τη μελαγχολία της. Ο Ερίκ Ρομέρ ξέρει την πόλη του από την καλή κι από την ανάποδη.

6. ΣΙΩΠΗΛΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

Ο Τζέιμς Στιούαρτ είναι καθηλωμένος με το πόδι στο γύψο και μυρίζεται φόνο στο απέναντι διαμέρισμα. Μέσα από το φωτογραφικό του φακό, ο Χίτσκοκ αποτυπώνει τη ζέστη που στάζει στη Νέα Υόρκη, πιο συμπυκνωμένα από το Do the right thing και το Καλοκαίρι του Σαμ του Σπάικ Λι. Μόνο η φυσική ψύχρα της Γκρέις Κέλι, σαν γαλάζιος πάγος, δεν σπάει με τίποτε.

7. ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ

Στο φόντο της πικρής σινεσάτιρας του Γκοντάρ υπάρχει το Κάπρι, η οικία Μαλαπάρτε και ο ήλιος που συνεχώς ξεπροβάλλει από τα χρυσά μαλλιά της αυθεντικής Μπαρντό.

8. ΕΚΛΕΙΨΗ

Η ταινία που η Πολίν Καέλ βάφτισε Μερικοί το προτιμούν κρύο, παρ’ ότι ξεκινάει με το χωρισμό της Μόνικα Βίτι από τον Φραντσέσκο Ραμπάλ τον Ιούλιο και κλείνει, σε ένα από τα ωραιότερα φινάλε του σινεμά, με το ραντεβού που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, μεταξύ της Βίτι και του Αλέν Ντελόν, μέσα Σεπτεμβρίου. Ενδιάμεσα, το ρωμαϊκό καλοκαίρι δυο εκθαμβωτικών ηθοποιών σε ένα σιωπηλό, ζαλιστικά πλούσιο σε αναγνώσεις και κλεμμένες ματιές (οι Αφρικανοί στη Βερόνα και τα παιδιά στο δρόμο), αγέλαστο ρομάντσο αποχαιρετισμού στο μητροπολιτικό θέρος.

9. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΘΛΙΨΗ

Μπορεί να είναι παρακμιακό,
αλλά δεν του φαίνεται. Η θλίψη της Φρανσουάζ Σαγκάν μασκάρεται στο αγγελικό πρόσωπο της Τζιν Σίμπεργκ και στα βραχάκια της Κυανής Ακτής.

10. Η ΠΙΣΙΝΑ

Υπάρχουν κι άλλες ταινίες από τα ‘60s με αξέχαστες σκηνές σε πισίνες, όπως ο Πρωτάρης και το The Swimmer με τον Μπερτ Λάνκαστερ. Αλλά το ερωτικό δράμα μεταξύ του Ντελόν και της Σνάιντερ είναι αξεπέραστο, αυθεντικά δοσμένο μέσα από τα παθιασμένα φιλιά του αληθινού έρωτά τους.

11. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗ

Ρόδος, '70s, τριολέ, εξωτικοί αμμόλοφοι και αυτοσχέδια beach buggie, φανκοροκιές του Ροζάκη, ο Νομικός και ο Μπάρκουλης αλλά και η χαμένη πλέον Μαρία Βασιλείου. Πώς κολλάει με τον Γκοντάρ και τον Αντονιόνι; Δεν κολλάει, αλλά το καλοκαίρι ταιριάζει και συγχωρεί.

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ