Η αποτρίχωση πονάει πολύ (και συναισθηματικά)

Η αποτρίχωση πονάει πολύ (και συναισθηματικά) Facebook Twitter
Οι απουσία των τριχών στο γυναικείο σώμα είναι από τα τελευταία όρια που έχουν επιβληθεί στις γυναίκες από την πατριαρχική κοινωνία και πλέον ένα απλό hashtag και μια αξύριστη μασχάλη δεν αρκούν. Χρειαζόμαστε και αξύριστα πόδια και χέρια και κοιλιές.
4

Θυμάμαι το πρώτο σχόλιο που άκουσα πίσω από την πλάτη μου σχετικά με τις τρίχες του σώματός μου σε ηλικία εννέα ή δέκα ετών, προερχόμενο φυσικά από μία παρέα αγοριών στο σχολείο μου. Ήταν από αυτού του είδους τις προσβολές που ξέρεις ότι θα σε ακολουθήσουν σε ολόκληρη τη ζωή σου. Όσες φορές έχω λάβει κάποια φιλοφρόνηση για τις πυκνές, λαμπερές μπούκλες μου ή για τις μακριές βλεφαρίδες και γεμάτα φρύδια μου, άλλες τόσες έχω αναγκαστεί να κρύψω τα τριχωτά χέρια μου από κάποιον άγνωστο στο μετρό ώστε να αποφύγω το αηδιασμένο βλέμμα του.


Η μητέρα μου έκανε την πρώτη της αποτρίχωση στα δώδεκα χρόνια της, αλλά εγώ δεν μπορούσα να περιμένω τόσο και έτσι, λίγους μήνες μετά από ένα περιστατικό στο σχολείο, είχα την πρώτη μου εμπειρία. Φορώντας ένα σορτσάκι γυμναστικής παρακολούθησα την αισθητικό να απλώνει το καφέ, καυτό κερί στα παιδικά, κοκκαλιάρικα πόδια μου και με μία κίνηση του χεριού της να αποκαλύπτει το απαλό, μελαμψό δέρμα που είχα σχεδόν ξεχάσει ότι έχω. Από τον ενθουσιασμό μου δεν ένιωσα καθόλου πόνο. Την επόμενη μέρα όλα τα κορίτσια του σχολείου ήθελαν να αγγίξουν τα πόδια μου και να μου κάνουν διάφορες ερωτήσεις στις οποίες απολάμβανα να απαντώ.


Τις επόμενες φορές δεν ήταν το ίδιο αφού ο ενθουσιασμός αντικαταστάθηκε από τον πόνο και τον φόβο που με κατέβαλλε τις ώρες πριν το ραντεβού. Θυμάμαι τη φορά που τα πόδια μου έτρεμαν επειδή δεν άντεχα τον πόνο όμως εγώ επέμεινα γιατί η εναλλακτική, το να είμαι μια τριχωτή δωδεκάχρονη, ήταν σίγουρα χειρότερη.


Εκ των υστέρων, έχω χωρίσει τη ζωή μου σε προ-αποτρίχωσης και μετά- αποτρίχωσης. Εθίστηκα με το συναίσθημα του να είμαι άτριχη και το δέρμα μου να είναι απαλό.

Με το Instagram και τα hashtags, όπως #LesPrincessesOntDesPoils και #JanuHairy τα οποία αποτέλεσαν μέσα για εκτενέστερη συζήτηση του θέματος το 2017, τα τριχωτά πρότυπα στις γυναίκες έχουν αυξηθεί δραματικά.


Τις πρώτες αποτριχωτικές διαφημίσεις της σύγχρονης ιστορίας τις συναντούμε στα γυναικεία περιοδικά μόδας, όπως Harper's Bazaar, τα οποία πρότειναν το νέο ξυραφάκι της Gillette, καθώς η μόδα του 1920, ήθελε κοντύτερα μανίκια και ποδόγυρους, τα οποία άφηναν εκτεθειμένα, τα κάποτε καλυμμένα από ρούχα, τριχωτά, γυναικεία σώματα.

Στα χρόνια που ακολούθησαν ο «άτριχος νόμος» επικράτησε στον δυτικό κόσμο, κάτι που χαιρέτιζαν και οι φεμινίστριες της εποχής. Ωστόσο, το δεύτερο κίνημα του φεμινισμού της δεκαετίας του 1970, εστίαζε σε θέματα του εαυτού, όπως η σεξουαλικότητα και τα αναπαραγωγικά δικαιώματα ή την ανισότητα στο χώρο εργασίας, αναθεωρώντας τους κοινωνικούς ρόλους που είχαν ανατεθεί στις γυναίκες μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μία αντιπροσωπευτική ένδειξη διαμαρτυρίας της εποχής αποτέλεσε και ο «ατίθασος θάμνος».

Σήμερα ζούμε το τέταρτο κίνημα φεμινισμού το οποίο αναδύθηκε κυρίως μέσω του διαδικτύου και έχει δεχθεί ισχυρές κριτικές εξ' αιτίας των φωτογραφιών με τα τριχωτά πόδια των υποστηρικτών του, όπως της Ashley Armitage και Arvida Bystrom. Με το Instagram και τα hashtags, όπως #LesPrincessesOntDesPoils (#ΟιΠριγκίπισσεσΈχουνΤρίχες) και #JanuHairy (#ΤριχωτόςΙανουάριος) τα οποία αποτέλεσαν μέσα για εκτενέστερη συζήτηση του θέματος το 2017, τα τριχωτά πρότυπα στις γυναίκες έχουν αυξηθεί δραματικά.


Φυσικά και δεν τα γνώριζα όλα αυτά στην ηλικία των δεκατεσσάρων, όταν άρχισα τις θεραπείες laser στο πρόσωπο και τις μασχάλες, τις οποίες μάλιστα συνέχισα αδιαλείπτως για κάποια χρόνια. Παρά την αποτελεσματικότητά τους και την υπόσχεση ότι η διαδικασία θα γίνει λιγότερο άβολη στην πάροδο του χρόνου, για μένα ήταν αφόρητη. Την ίδια χρονική περίοδο άρχισα την αποτρίχωση και σε άλλα μέρη του σώματος, όπως στα χέρια, το στήθος και το στομάχι, αφού θεώρησα ότι όλο το σώμα έπρεπε να είναι ομοιόμορφο και οι τρίχες να μην με περιορίζουν στην επιλογή ρούχων μου.


Τέσσερα χρόνια αργότερα, βίωσα το μεγαλύτερο πολιτισμικό σοκ της ζωής μου όταν μετακόμισα από την Κύπρο στην Αγγλία. Μεγάλο ρόλο έπαιξε και η τεράστια διαφορά, σχεδόν τέσσερις φορές περισσότερο, του κόστους αποτρίχωσης. Μια θεραπεία που στην Κύπρο κόστιζε 75 ευρώ στην Αγγλία κόστιζε 200 λίρες. Επίσης, στην χώρα μου η αποτρίχωση αντιμετωπιζόταν ως μια αναγκαιότητα ενώ σε όποιον ντόπιο απευθύνθηκα στην Αγγλία αντιμετώπιζε την αποτρίχωση ως ένα είδος πολυτελείας, που αφορούσε την γραμμή του μπικίνι και σε ακραίες περιπτώσεις των ποδιών το καλοκαίρι. Όμως εγώ ήμουν ήδη συναισθηματικά συνδεδεμένη με αυτό και όντας φοιτήτρια μόδας, καλώς ή κακώς, η εμφάνιση μου ήταν μια από τις πρωταρχικές μου ανησυχίες.

Ζώντας στο Λονδίνο, με μισθό πωλήτριας ημι-απασχόλησης, ήταν πρακτικά αδύνατο να διατηρήσω ένα πρόγραμμα αποτρίχωσης. Σε συνδυασμό με αυτό, έπειτα από πολλές επισκέψεις και θεραπείες σε πολλά ακριβά και ευυπόλυπτα αισθητικά κέντρα και με απόδειξη τα σημάδια του σώματός μου, ανακάλυψα ότι οι αισθητικοί εδώ δεν είναι εξοικειωμένοι στην αποτρίχωση σε μέρη όπως το στήθος και οι ώμοι. Η χειρότερη περίπτωση εξευτελισμού και πόνου που ένιωσα ήταν σε ένα spa, όπου έμεινα ξαπλωμένη μισόγυμνη με μελανιές στο εσωτερικό των χεριών μου, σκεπτόμενη ότι ο άνθρωπος που μου το προκάλεσε αυτό θα κατέληγε με έναν υψηλό μισθό, ενώ εγώ πιθανότατα με ένα μόνιμο σημάδι.


Αυτές οι τραυματικές εμπειρίες αποτέλεσαν την αφορμή για να σταματήσω τις θεραπείες και να ξυρίζω μόνο τα πόδια μου με ελαιόλαδο, το οποίο βρίσκω καλύτερο από την ξυριστική κρέμα διότι αποτρέπει την ανάπτυξη εσωτερικών τριχών. Επίσης, έχοντας παρακολουθήσει επί πολλά χρόνια αισθητικούς να αποτριχώνουν τα πόδια μου, νομίζω πως έχω την ικανότητα να χρησιμοποιώ τις ταινίες Veet για το μουστάκι μου από την άνεση του μπάνιου μου.


Η συνεχής μάχη με τον εαυτό μου δημιούργησε έναν φαύλο κύκλο, αποτελούμενο από μια αίσθηση ανικανοποίητου και ανασφάλειας για κάτι που ήταν πέρα από τον έλεγχό μου. Με οδήγησε στην επαναξιολόγηση της εικόνας του εαυτού μου, στην οποία είχα σπαταλήσει χρόνια ενέργειας και αποτρίχωσης.

Ξέρω ότι με περιμένει μεγάλος δρόμος μέχρι να καταφέρω να αποδεχτώ τον εαυτό μου όπως είναι και αυτό οφείλεται στη συνεχιζόμενη προβολή της αψεγάδιαστης γυναικείας εικόνας από τα μέσα. Στις ταινίες πορνό βλέπουμε είτε εντελώς άτριχα γυναικεία σώματα είτε πολύ τριχωτά ως ειδική φετιχιστική κατηγορία. Οι απουσία των τριχών στο γυναικείο σώμα είναι από τα τελευταία όρια που έχουν επιβληθεί στις γυναίκες από την πατριαρχική κοινωνία και πλέον ένα απλό hashtag και μια αξύριστη μασχάλη δεν αρκούν. Χρειαζόμαστε και αξύριστα πόδια και χέρια και κοιλιές».

Το κείμενο αποτελεί απόδοση στα ελληνικά του άρθρου με τίτλο  της Joanna Theodorou που δημοσιεύτηκε στο dazeddigital.com.

Υγεία & Σώμα
4

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Υπάρχουν πράγματι τροφές που «καίνε» λίπος;

Ψυχή & Σώμα / Υπάρχουν πράγματι τροφές που «καίνε» λίπος;

Βοηθούν όντως κάποιες τροφές στις καύσεις ή είναι απλώς ένας διατροφικός μύθος; Στο σημερινό επεισόδιο συζητάμε με τον διαιτολόγο Χρήστο Δερδεμέζη για το πώς μπορούμε να υποστηρίξουμε με απλούς τρόπους τον μεταβολισμό μας.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Είναι αλήθεια ότι στην εμμηνόπαυση παχαίνουμε χωρίς να τρώμε;

Ψυχή & Σώμα / Είναι αλήθεια ότι στην εμμηνόπαυση παχαίνουμε χωρίς να τρώμε;

Τι σημαίνει «σωστή» διατροφή στην εμμηνόπαυση; Υπάρχουν τροφές που βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων; Πόσοι από τους διατροφικούς «κανόνες» που ακούμε είναι μύθοι; Η Μερόπη Κοκκίνη συζητά με τον νοσοκομειακό διαιτολόγο Χρήστο Παπαβαγγέλη.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Γονείς, ψυχραιμία! Υπάρχει τρόπος για ήρεμη γονεϊκότητα;»

Ζωή στα καλύτερά της / «Γονείς, ψυχραιμία! Υπάρχει τρόπος για ήρεμη γονεϊκότητα;»

Μια συζήτηση με την παιδοψυχολόγο και οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια Ηλέκτρα Κτενά για το γονεϊκό άγχος και το τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να χτίσουν ουσιαστικές σχέσεις εμπιστοσύνης με τα παιδιά τους, στο πλαίσιο της σειράς podcast «Ζωή στα καλύτερά της», με την υποστήριξη των συμπληρωμάτων διατροφής EVIOL.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ginger shots: Υπερδύναμη για το ανοσοποιητικό μας ή σκέτο hype;

Ψυχή & Σώμα / Ginger shots: Υπερδύναμη για το ανοσοποιητικό μας ή σκέτο hype;

Τα σφηνάκια τζίντζερ έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό και προβάλλονται ως ένα φυσικό booster για το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Πόση αλήθεια, όμως, κρύβεται πίσω από αυτή τη διατροφική τάση; Η Μερόπη Κοκκίνη μιλά με τον διαιτολόγο Χρήστο Δερδεμέζη.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Ozempic και Mounjaro: Ιατρική επανάσταση ή παγίδα;

Ψυχή & Σώμα / Ozempic και Mounjaro: Επανάσταση στην απώλεια βάρους ή παγίδα;

Η Μερόπη Κοκκίνη συζητά με τη διαιτολόγο Μελίνα Καριπίδου και τον ενδοκρινολόγο Μανώλη Σουβατζόγλου, οι οποίοι εξηγούν πώς λειτουργούν τα φάρμακα GLP-1, ποιοι μπορούν να τα πάρουν, τι ρόλο παίζει η διατροφή κατά τη χρήση τους – και τι συμβαίνει όταν διακοπούν.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Ο λάθος και ο σωστός τρόπος να δώσουμε κίνητρα σ’ ένα παιδί

Υγεία & Σώμα / Ο λάθος και ο σωστός τρόπος να δώσουμε κίνητρα σε ένα παιδί

Το κλειδί για την ανατροφή ικανών νέων ανθρώπων δεν είναι να εστιάζουμε στις δυσκολίες και τα ελλείμματά τους, αλλά να αναγνωρίσουμε και να καλλιεργήσουμε τα προτερήματά τους – να εντοπίσουμε αυτό που οι ειδικοί στην ανάπτυξη του παιδιού αποκαλούν «νησίδες ικανότητας».
THE LIFO TEAM
Κοιλιοκάκη, η σιωπηλή νόσος της γλουτένης

Υγεία & Σώμα / Κοιλιοκάκη: Η σιωπηλή νόσος της γλουτένης

Οι διατροφικές δυσανεξίες μπορούν να κάνουν την καθημερινότητα βάσανο. Η πιο συχνή διαταραχή, που μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, είναι η κοιλιοκάκη. Τι συμπτώματα έχει και πώς γίνεται η διάγνωση;
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
Τι είναι οι υπέρ-επεξεργασμένες τροφές;

Ψυχή & Σώμα / Τι είναι οι υπέρ-επεξεργασμένες τροφές;

Ποιες τροφές μάς κάνουν πραγματικά καλό; Πόσο junk food επιτρέπεται να καταναλώνουν τα παιδιά και πόση ζάχαρη; Και πώς ενισχύουμε το μικροβίωμα του οργανισμού; Η Τζούλη Αγοράκη συζητά με την κλινική διατροφολόγο Κωνσταντίνα Κεραμύδα για το ποιες τροφές, ενώ μοιάζουν αθώες, είναι άκρως επικίνδυνες.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
DIET

Υγεία & Σώμα / «Είναι τεράστιο θέμα το bullying για το φαγητό στη δουλειά»

Η Εμμανουέλα Λεουνάκη είναι διαιτολόγος-διατροφολόγος αλλά έχει μια διαφορετική προσέγγιση απ’ τη συνηθισμένη: δεν εστιάζει στη ζυγαριά αλλά στη συναισθηματική σχέση μας με το φαγητό και στην κοινωνική πίεση που οδηγεί σε μειωμένη αυτοεκτίμηση.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Nερό με λεμόνι: Θα χάσουμε κιλά αν το πίνουμε κάθε μέρα;

Ψυχή & Σώμα / Nερό με λεμόνι: Ισχύει ότι βοηθά στην απώλεια κιλών;

Το πρωινό ρόφημα με χλιαρό νερό και λεμόνι έχει γίνει viral στο TikTok, καθώς πολλοί είναι αυτοί που ορκίζονται στα οφέλη του: από καλύτερη πέψη και αποτοξίνωση, μέχρι λαμπερό δέρμα και ενίσχυση του ανοσοποιητικού. Αλλά τι από όλα αυτά μπορεί να αποδειχθεί επιστημονικά; Πρόκειται για ακόμα έναν διατροφικό μύθο; Η Μερόπη Κοκκίνη συζητά με τον διαιτολόγο Χρήστο Δερδεμέζη.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Η ευτυχία ενός πιο ήσυχου Εγώ 

Υγεία & Σώμα / Το «ήσυχο Εγώ» είναι η λύση στον ναρκισσισμό των social media

Πρόκειται για έναν όρο που επινοήθηκε από τους ψυχολόγους, ως αντίδραση στη διαρκή αυτοπροβολή της εποχής μας, προτείνοντας μια ισορροπημένη ταυτότητα που συνδυάζει την αυτογνωσία με το ενδιαφέρον για τους άλλους.
THE LIFO TEAM
Εγκυμοσύνη: η καλύτερη περίοδος στη ζωή μιας γυναίκας ή μια δοκιμασία;

Ψυχή & Σώμα / Εγκυμοσύνη: Η καλύτερη περίοδος στη ζωή μιας γυναίκας ή μια δοκιμασία;

Η Τζούλη Αγοράκη συνομιλεί με την οκτώ μηνών έγκυο Παυλίνα Βουλγαράκη για τα αντιφατικά συναισθήματα μιας περιόδου που, αν και διαρκεί μόνο εννέα μήνες, ίσως τελικά δεν είναι τόσο ειδυλλιακή όσο την παρουσιάζουν.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ

σχόλια

2 σχόλια
Τα ίδια ίσως και χειρότερα ισχύουν και για τους τριχωτούς άνδρες, ειδικά τους νεότερους σήμερα και την αντιμετώπισή τους και από τα δύο φύλα. Δεν είναι φυλετική διάκριση αλλά παρομοιάζει με αυτή της παχυσαρκίας. Όπως ο κόσμος (κρυφο)περιγελά τους χοντρούς και τις χοντρές έτσι (κρυφο)περιγελά και τους τριχωτούς και τις τριχωτές. Εν τέλει είναι θέμα αισθητικής και όχι προσωπικό με τον καθένα μας το οποίο ευτυχώς διορθώνεται, δυστυχώς όμως δαπανώντας χρόνο και χρήμα. Το αντιμετωπίζεις σωστά και πας παρακάτω χωρίς να το αφήνεις να σε επηρεάσει.
(α) Αν δεν σας αρέσουν αυτά που βλέπετε στο πορνό μπορείτε πάντα να μην βλέπετε ή να γίνετε παραγωγός σε ταινίες που θα σας αρέσουν. Υπάρχουν άπειρα female friendly, female directors κτλ πλέον. Μην ασχολείστε με το με τι την βρίσκουν οι άλλοι. Δεν συμφέρει κανέναν αυτή η προσέγγιση. Κανείς δεν γουστάρει αστυνομία γούστου στα μεράκια του εφόσον δεν παραβαίνει τον νόμο.(β) Δεν καταλαβαίνω τίποτα περί πατριαρχικής κοινωνίας όταν η γράφουσα μας ενημερώνει ότι τόσο ο επιβληθείς "άτριχος νόμος", πριν από περίπου 100 χρόνια(!!), όσο και ο "ατίθασος θάμνος" της δεκαετίας του '70, πριν από μισόν αιώνα(!!), είχαν την έγκριση των φεμινιστριών. Από την άλλη μου κάνει πολύ λογικό να καταπιέζονται οι γυναίκες από ινστρούχτορες που δίνουν εντολές τι είναι επιτρεπτό και τι όχι.(γ) Ειλικρινά, πόσες φορές θα κατηγορήσουμε εννιάχρονα αγόρια διότι μια κοπέλα έχει δεχτεί τόσες φιλοφρονήσεις όσα και αρνητικά σχόλια για την εξωτερική της εμφάνιση; Πόσες φορές θα ενοχοποιήσουμε την αρρενωπότητα, ενιότε βαφτίζοντάς την ακόμα και ως "τοξική", αντί να πούμε απλά ότι στη ζωή υπάρχουν γούστα; Έτσι όπως κάποιοι εκφράζονται για τα θετικά κάποιοι εκφράζονται και για τα αρνητικά. Πόσο δύσκολο είναι να αποδεχτούμε ότι τα παιδιά -αγόρια και κορίτσια- έχουν πιο σκληρούς κώδικες επικοινωνίας από εμάς διότι δεν έχουν εμβαπτιστεί ακόμα πολιτισμικά;Για πόσο ακόμα θα μπερδεύουμε την ποινική παραβατικότητα, την απλή κακοήθεια ή αγένεια με την αρρενωπότητα προκειμένου να παίξουμε το δικαιωματικό παιχνιδάκι του τάδε κύματος του φεμινισμού;Φτάνει να κατηγορούμε το άρρεν, την αρρενωπότητα, επί παντός επιστητού.
Θες να σου πω τι λέει το κείμενο σε ελεύθερη μετάφραση; Σοβαρά;Το κείμενο λέει ότι για όλα θα μου φταίνε οι άλλοι. Θα κατηγορώ πάντα άλλους για τα δικά μου προβλήματα. Θα ιδεολογικοποιήσω δε τα προβλήματά μου για να μην φαίνεται καν ότι μπορεί να έχω ευθύνη.Τι επίδραση έχει αυτό σε κοινωνικό επίπεδο, επίσης δεν με πολυνοιάζει. Εγώ να νοιώσω λίγο comfort και όλα τα άλλα στάχτη και burberry. Και μαζί τους και η λογική ή η αλήθεια.Θες να σου πω τι λες εσύ σε ελεύθερη μετάφραση; Δεν έχω ούτε ένα επιχείρημα αλλά ας βαφτίσω τέρας τον άλλο μπας και τον απαξιώσω ολόκληρο. Που να ασχοληθώ με την ουσία όσων λέει; Ας τον φέρω στο επίπεδο που μου αρέσει να συζητάω γιατί μόνο αυτό καταλαβαίνω.Το παιχνιδάκι με τις ελεύθερες μεταφράσεις πώς σου φαίνεται τώρα;ΥΓ Αν έχεις να πεις κάτι επί της ουσίας και όχι έτοιμα κουτάκια υβρεολογίου από τον φεμινιστικό σου διαφωτιστή be my guest. Αλλιώς ύπαγε οπίσω μου.