«Το πρωινό πουλάκι, πιάνει το σκουληκάκι», λέει μια παλιά, αγγλική παροιμία, η οποία προέκυψε για να υπερασπιστεί το πρωινό ξύπνημα και τα οφέλη του. Τα ποια; Οι επιστήμονες, πλέον, διαφωνούν ανοιχτά για το πόσο αποδοτικός μπορεί να είναι κάποιος που ξυπνά αξημέρωτα για να πιάσει δουλειά, ακόμη και κάποιος που ξεκινά να εργάζεται πριν από τις 10 το πρωί.

 

Σύμφωνα με νέα έρευνα που εκπονήθηκε για λογαριασμό εταιρείας γενετικής, αλλά και μελέτες του Christopher Barnes, καθηγητή management του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, το ανθρώπινο σώμα έχει δικό του ρολόι που τις περισσότερες φορές δεν συγχρονίζεται με αυτό που στις δυτικές κοινωνίες αποκαλούμε «ώρες γραφείου». Ο νυσταγμένος, μόνιμα με αίσθημα κόπωσης, εργαζόμενος δεν είναι καλά νέα για κανέναν, ούτε για την επιχείρηση του, ούτε για την προσωπική του ευτυχία, επισημαίνει ο καθηγητής.

 

«Με άλλα λόγια το σώμα αυτών των ανθρώπων υποφέρει από κάτι που μοιάζει πολύ με jet-lag, είναι σαν βρίσκονται μονίμως στη λάθος ζώνη ώρας. Με το να σηκώνονται νωρίτερα, από τις ώρες που το σώμα τους απαιτεί για να ξεκουραστεί, δημιουργούν απλώς ένα χρέος στα εγκεφαλικά τους κύτταρα, το οποίο μόνο συσσωρεύεται», εξηγεί χαρακτηριστικά.

 

Την ίδια στιγμή, ο Paul Kelley από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και συγκεκριμένα από το Τμήμα Έρευνας Ύπνου και Νευρολογικών Διαταραχών επιμένει ότι το ιδανικό για τον ανθρώπινο οργανισμό είναι να πιάνει δουλειά μετά τις 10 πρωί. Ο ίδιος προτείνει το ακόμη καλύτερο: συμβουλεύει τους εργοδότες να επιτρέπουν στους εργαζόμενους τους να επιλέγουν ωράριο φιλικό στο βιολογικό τους ρολόι.

 

Παρακινδυνευμένο; Όχι, υποστηρίζει ο συγκεκριμένος καθηγητής. «Δεν θα δουλέψει μία τέτοια συμφωνία παντού, σε κάθε εργασιακό περιβάλλον, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις θα αποδώσει καρπούς και θα αποδείξει ότι παραγωγικές κοινωνίες, είναι οι ξεκούραστες κοινωνίες», εξηγεί και τον πιστεύουμε με όλη μας την καρδιά.