Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
10

Έχει περάσει σχεδόν ένας αιώνας από τη μέρα που οι φλόγες ξεκίνησαν από την αρμένικη συνοικία και εξαπλώθηκαν μέχρι και τα πολυτελή κτίρια της προκυμαίας Quai. Τα πάντα κάηκαν στη Σμύρνη εκτός από τον μαχαλά των Τούρκων. Το χειρότερο από όλα, όπως ανέφερε ο Χένρυ Μίλλερ, «Η Σμύρνη σβήστηκε από την παγκόσμια μνήμη». Κανένας παραγωγός του Χόλλυγουντ δεν την έκανε ταινία - την αίγλη της και το οδυνηρό της τέλος. Δεν είναι το Χόλλυγουντ που θα προσδώσει αξία σε ένα γεγονός αλλά τελικά η Σμύρνη και το δράμα της υποτιμήθηκαν τόσο που κατά κύριο λόγο παραμένουν στη συλλογική μνήμη μονάχα όσων έζησαν τα γεγονότα και στους απογόνους τους.

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter

Η Σμύρνη ως έννοια και βίωμα ξεθωριάζει και αυτό είναι μια κατάντια. Πρωτίστως, οι άνθρωποι της Σμύρνης υπέφεραν και ο πόνος αυτός συνεπάγεται έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Όπως πόνεσαν οι Ιάπωνες με τη ρίψη των δύο ατομικών βομβών, οι κάτοικοι της Δρέσδης με τον ανελέητο βομβαρδισμό των Συμμάχων, οι Βιετναμέζοι με τον πολύχρονο πόλεμο στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και πόσοι άλλοι λαοί.


Η Σμύρνη είχε τον δικό της λαό. Οι άνθρωποί της, την καθιστούσαν διαφορετική από κάθε άλλη πόλη. Λίγες συγκρίνονταν μαζί της ως προς πολλά γνωρίσματα. Λόγω του πλούτου της, της αστικής της ομορφιάς, των φυσικών καλλονών που την περιέβαλλαν, της εξόδου της στο γοητευτικό μπλε χρώμα του Αιγαίου, των τραγουδιών της, των γεύσεών της και των ανθρώπων της.

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Πανοραμική άποψη της Σμύρνης
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter

H Σμύρνη είναι κοσμοπολίτισσα. Η πληθυσμιακή της σύνθεση είχε πλουραλισμό και πολυχρωμία. Δεν ήταν μονότονη, άχρωμη, μίζερη και ας μου επιτραπεί η λέξη ανέραστη. Ίσα ίσα που ήταν πάρα πολύ ερωτική!


Ξύπνα, πουλί μου, ξύπνησε κι έβγα στο παραθύρι,
Έχω δυό λόγια να σου πω με πονεμέν' αχείλι...


Ο μερακλίδικος αμανές που τραγουδούσαν τα ερωτοχτυπημένα παλικάρια κάτω από τα παραθύρια των κοριτσιών. Η πατινάδα ήταν τολμηρό εγχείρημα γιατί όπως αναφέρει και ο Δημήτριος Αρχιγένης – ''Εκείνος που την έκανε θα 'ν ήπρεπε να 'ν' αποφασισμένος να παντρευτεί το κορίτσι...''.

 

Απ' την άλλη, μια άσχημη Μπουρνοβαλιά, δηλαδή ένα άσχημο κορίτσι από το προάστιο Μπουρνόβα της Σμύρνης, παντρεύτηκε έναν πλούσιο μαύρο που της έκανε δώρο στο γάμο χρυσά βραχιόλια.

 

Ηγλύστρησεν ο τέντζερης και ήυρε το καπάκι
Παντρεύτηκ' η Κατερινιώ και πήρε τον αράπη.
Τον έρωτα τση ήρριξεν απάνω στα βραχιόλια
Κι ήσκυψε και ηφίλησε τη μαύρη κατσαρόλα

Στη Σμύρνη ακόμη και οι φτωχοί περνούσανε καλά γιατί παρά την ανέχεια ξέρανε να την χαίρονται τη ζωή. Οι βιοπαλαιστές της Σμύρνης, οι άντρες του ''μπάσο ράγκου'' που στα ιταλικά σημαίνει ''κατωτέρας τάξεως'', με το που τέλειωναν τη σκληρή δουλειά κατέφευγαν στις ταβέρνες, τα ζυθοπωλεία, τις μπακαλοταβέρνες και τους καφενέδες, που όλα τους είχαν ζωντανή μουσική. Εκεί μέσα ακούγαν τους αμανέδες, τα μερακλίδικα σμυρναίικα και χορεύανε τους καρσιλαμάδες, τα ζεϊμπέκικα και τα χασάπικα.

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η μπυραρία ''Αθανασούλα'' στο προάστιο Κοκάργιαλί.


Η παραδεισένια αυτή πόλη, θυσιάστηκε για να δηλωθεί ο αμείλικτος χαρακτήρας του Κεμαλισμού και της νέας Τουρκίας. Η καταστροφή της ήταν το μήνυμα των εθνικιστών της Τουρκίας, ''Μη παίζετε μαζί μας, δε μασάμε''. Αλλά πριν γίνουν όλα αυτά, η μελέτη της ιστορίας επιβεβαιώνει το συνεχές και επαναλαμβανόμενο, βλακώδες λάθος που κάνουμε οι Έλληνες. Που η συνοχή και η ομοψυχία είναι άγνωστες έννοιες αλλά ο εγωισμός και η προσωπική καταξίωση οι μόνιμες έγνοιες – παθογένειές μας. Διαβάζοντας για τη Μικρασιατιατική Καταστροφή αντιλαμβανόμαστε πόσο ανώριμος και βαθιά προβληματικός λαός είμαστε. Ίσως για αυτό, μας κάνουν ότι θέλουν. Οι απ' έξω και οι από μέσα. Θέλαμε να υλοποιήσουμε το όραμα της Μεγάλης Ιδέας όταν ο Εθνικός Διχασμός είχε σπείρει το άσβεστο μίσος ανάμεσα σε βασιλικούς και βενιζελικούς. Πως τολμήσαμε να διεξάγουμε μια εκστρατεία ενώ ήμασταν εθνικώς διχοτομημένοι και χωρίς την εγγυημένη βοήθεια των ξένων δυνάμεων; Κάναμε τεράστια λάθη και προδώσαμε τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας. Όλα αυτά όμως στο τρίτο μέρος της παρουσίασής μας. Διότι η Σμύρνη αξίζει ένα τριμερές αφιέρωμα.

Το πρώτο για το αστικό της τοπίο, την ιστορική της εξέλιξη και τα βασικά της χαρακτηριστικά

 

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Ο ελληνορθόδοξος ναός του Αγίου Γεωργίου το 1880.


το δεύτερο για τους ανθρώπους της

 

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Έλληνες και ένας Τούρκος πλανόδιος πωλητής ξιδιού.


και το τρίτο για τον όλεθρό της

 

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter


Μέρος Α'


Ιστορική εξέλιξη, οικονομία, πολιτισμός, η πόλη.

 

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Από αριστερά, το καμπαναριό της Αγίας Φωτεινής, ο Άγιος Ιωάννης και ο Άγιος Γεώργιος.

 

H Σμύρνη δε γλίτωσε από τη μυθολογική έξαρση των αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι απέδιδαν την ίδρυση της Σμύρνης στον Θησέα και την ονομασία της στη σύζυγό του, την αμαζόνα Σμύρνα.


Ωστόσο, ιδρύθηκε από τους Αιολείς το 1.100 π.Χ. και τον 8ο αι. π.Χ. καταλήφθηκε από τους Ίωνες (συγκεκριμένα τους Κολοφώνιους). Επί ηγεμονίας των Αχαιμενιδών της Περσίας οι Σμυρνιοί διασκορπίστηκαν στα τριγύρω χωριά και όταν έφτασε στην περιοχή ο Μέγας Αλέξανδρος τους συνένωσε και κατασκεύασε την καινούργια πόλη στους πρόποδες του όρους Πάγου, εκεί που βρίσκεται και η σημερινή πόλη της Σμύρνης. Σταδιακά, η πόλη άρχισε να ακμάζει με αμείωτο ρυθμό ακόμη και στα χρόνια της ρωμαϊκής κυριαρχίας. Οι Ρωμαίοι δε την τίμησαν τρεις φορές με τον εγκωμιαστικό τίτλο της ''νεωκόρου'' λόγω της εκπληκτικής της ευημερίας. Στη βυζαντινή εποχή διένυσε περιόδους ακμής και παρακμής, πάντα επηρεαζόμενη από τις εσωτερικές αναταράξεις που κλόνιζαν συθέμελα την Αυτοκρατορία.


Η πόλη καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς το 1424 και παρέμεινε υπό την κατοχή τους μέχρι το 1919, όταν και αποβιβάστηκαν τα ελληνικά στρατεύματα.

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το κάστρο της Εφέσου που δεσπόζει στα περίχωρα της Σμύρνης.
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το Και, από τη γαλλική λέξη Quai (=προκυμαία) που συγκέντρωνε τα πολυτελή καταστήματα, ξενοδοχεία, καφεζαχαροπλαστεία και προξενεία.
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Καραβάνι με προϊόντα στον δρόμο για τη Σμύρνη.
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter


Από τα μέσα του 19ου αιώνα και μέχρι την καταστροφή της, η Σμύρνη αποτελεί το μεγαλύτερο λιμάνι της ανατολικής Μεσογείου. Διαμόρφωσε καταλυτικά τον ναυτιλιακό κόσμο και τις συναλλαγές του στη Μεσόγειο, ευνόησε στους κόλπους της την ανάπτυξη μια ετερόκλητης, πολυεθνικής τάξης εμπόρων και επιχειρηματιών, υπήρξε κέντρο συσσώρευσης των αγροτικών και βιοτεχνικών προϊόντων της ενδοχώρας και μέσω του λιμανιού της εξαγωγικό κέντρο στις διεθνείς αγορές.


Στα προαναφερθέντα προτερήματα σημαντικό ρόλο αποτέλεσε η γεωγραφική θέση της Σμύρνης που βρίσκεται στο κέντρο των μικρασιατικών ακτών, διευκολύνοντας τη μεταφορά των παραγόμενων αγαθών από τα διάφορα κέντρα της Μικράς Ασίας, αρχικά με καραβάνια καμήλων και από τα τέλη του 19ου αι. με σιδηροδρομικό δίκτυο. Τελικώς τα εμπορεύματα προωθούνται στις χώρες της Δύσης και της βορείου Αφρικής (Τύνιδα, Αλγέρι, Τρίπολη της Λιβύης).

Η Σμύρνη επωφελήθηκε από τη μετατόπιση των διηπειρωτικών οδών και την παρακμή σημαντικών κέντρων εμπορίου όπως η Προύσα και το Χαλέπι. Σε αντίθεση με άλλες οθωμανικές πόλεις που ο οικονομικός πυλώνας ήταν η μεταποιητική δραστηριότητα όπως η υφαντουργία, στη Σμύρνη πρωτοστάτησαν το εμπόριο και οι μεταφορές. Εκεί συγκεντρώνονταν το μετάξι, το μαλλί, το βαμβάκι, οι βαφικές ύλες, τα υφάσματα, οι τάπητες, οι σταφίδες και τα σύκα για να εξαχθούν σε άλλες αγορές.


Από τα μέσα του 18ου αι., η ισχυρότερη οικονομική οντότητα της πόλης είναι τα εμπορικά δίκτυα των Λεβαντίνων (Βενετοί, Βρετανοί, Γάλλοι και Ολλανδοί). Οι Λεβαντίνοι εγκαθίστανται στη Σμύρνη και συνασπίζουν δίκτυα εμπορικών πρακτόρων, χονδρεμπόρων και πλανόδιων πωλητών. Η οικονομική άνθηση λειτουργεί ελκυστικά και για άλλες πληθυσμιακές ομάδες που συρρέουν στη Σμύρνη αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Σε αυτούς ανήκουν οι Έλληνες, οι Αρμένιοι και οι Εβραίοι από διάφορα μέρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όπως η Κωνσταντινούπολη, η Θεσσαλονίκη, η Προύσα, η Μαγνησία, τα Βουρλά, το Χαλέπι, η Κρήτη, η Πελοπόννησος και τα νησιά του Αιγαίου. Η οικονομική ενδυνάμωση της πόλης συμπαρασέρνει και τις ισχυρές οθωμανικές οικογένειες που διατηρούν τσιφλίκια στην περιοχή. Οι Οθωμανοί γαιοκτήμονες ευνοούνται από την αυξημένη ζήτηση αγροτικών προϊόντων στις δυτικές αγορές και μεγιστοποιούν την παραγωγή τους και τα κέρδη τους. Στην κοινωνική αυτή τάξη των Οθωμανών της Σμύρνης ανήκει και η οικογένεια Ουσακιζαντέ, της οποίας η κόρη Λατιφέ θα γίνει η σύζυγος του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.


Το έτος 1838 αποτελεί ορόσημο για την οθωμανική οικονομία. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία υπογράφει εμπορική συνθήκη με τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, προβαίνοντας στην επίσημη θέσπιση του ελεύθερου εμπορίου. Στην περίπτωση της Σμύρνης, οι οικονομικές δραστηριότητες ενισχύονται και από το καθεστώς πολυμορφίας που διακρίνει την σμυρναίικη κοινωνία. Οι διαφορετικές εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες που απαρτίζουν το πληθυσμιακό σκηνικό της πόλης, λειτουργούν μεταξύ τους ανταγωνιστικά. Εν ολίγοις, η ετερότητα ενεργεί ως κίνητρο οικονομικής ανάπτυξης. Η Σμύρνη μέχρι και το 1922, εκτός από κυρίαρχο λιμάνι της ανατολικής Μεσογείου, διέθετε χρηματιστήριο, 11 τραπεζικούς ομίλους και 61 ασφαλιστικές εταιρείες.

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Έργο ανώνυμου καλλιτέχνη που απεικονίζει τη Σμύρνη και έναν Ολλανδό μεγαλέμπορο να συνομιλεί με Οθωμανούς τοπικούς άρχοντες. (Κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση).
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη από τον Cornelis de Brujin. (Κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση).
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το Και
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter


Οι πολιτισμικές επιδόσεις της Σμύρνης δεν έμειναν αλώβητες από το διαφορετικό συνονθύλευμα των κατοίκων της. Οι πνευματικές ζυμώσεις μονοπωλούν στα αστικά σαλόνια, στις εφημερίδες, στα καφενεία, στους δρόμους και στους άμβωνες των εκκλησιών. Οι λέσχες, ''Όμηρος'', ''Φιλολογικό Μουσείο'', ''Ιωνική Λέσχη'' και ''Μουσείο'' υπήρξαν σπουδαίες ελληνόφωνες πνευματικές εστίες. Η επικρατούσα γλώσσα των κατοίκων της Σμύρνης ήταν τα ελληνικά, μαρτυρώντας την άνθηση της ελληνικής κοινότητας και τον δυναμικό εξελληνισμό της παιδείας των υπόλοιπων κοινοτήτων.


Ο Αμερικανός ιατρός E. Dekay, ο οποίος εστάλη στη Σμύρνη για να μελετήσει την ασιατική πανούκλα, διέκρινε την υπεροχή και παγίωση της ελληνικής γλώσσας στους κόλπους της σμυρναίικης κοινωνίας, σημειώνοντας τα εξής: «Είναι παράξενο για έναν Αμερικανό να τον συστήνουν σε μια κυρία Johnson, Smith, Black, Wilson και να διαπιστώνει πως δεν ξέρει λέξη αγγλικά. Η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι περισσότερες ελληνικές οικογένειες είναι τα ελληνικά και αυτή είναι η πρώτη γλώσσα που μαθαίνει το παιδί. Οι Αγγλίδες και οι Αμερικάνες κυρίες έχουν τόσο πολύ υιοθετήσει τους τρόπους, την ενδυμασία και την ελληνική γλώσσα ώστε δυσκολεύεται κανείς να τις ξεχωρίσει από τις Σμυρναίες». Στο ίδιο πνεύμα, ο Αμερικανός αξιωματικός Wines μας μεταφέρει πως σε ένα σχολείο όπου φοιτούν τα παιδιά των Αμερικανών και Ευρωπαίων επιχειρηματιών, οι μαθητές στα διαλείμματα μιλούσαν μεταξύ τους την ελληνική γλώσσα. Χαρακτηριστικό δείγμα, το ελληνικό εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ευαγγελικής Σχολής που ιδρύθηκε το 1717 και απευθυνόταν σε άρρενες. Διέθετε βιβλιοθήκη 35.000 τόμων, 180 ιστορικών χειρογράφων και αξιόλογη νομισματική συλλογή. Το ''Κεντρικόν Παρθεναγωγείον'' ήταν η αντίστοιχη σχολή θηλέων, εγκατεστημένη σε κτίριο δωρεάς του Κιουπετζόγλου.


Το 1870 στη Σμύρνη λειτουργούσαν 17 τυπογραφεία, εκ των οποίων 10 ήταν ελληνικά, 3 αρμενικά, 2 γαλλικά, 1 τουρκικό και 1 εβραϊκό. Συνολικά κυκλοφορούσαν 134 εφημερίδες, περιοδικά και επιθεωρησιακά έντυπα.

Η Σμύρνη

Η πόλη εκτεινόταν ανάμεσα στα όρη Σίπυλος και Πάγος, στην εύφορη πεδιάδα της Μενεμένης (Στα τούρκικα το φαγητό ''σφουγγάτο'' έχει λάβει το όνομα ''menemen'' επειδή ήταν μια ευρέως διαδεδομένη σπεσιαλιτέ της περιοχής). Η αστική έκταση της Σμύρνης διακρινόταν στον ''Άνω Μαχαλά'' και στον ''Κάτω Μαχαλά''. Ο ''Άνω Μαχαλάς'' απλωνόταν στις παρυφές του όρους Πάγος και φιλοξενούσε τη συνοικία των Τούρκων, των Εβραίων και ελάχιστων Ελλήνων. Στον ''Κάτω Μαχαλά'' κατοικούσαν οι Έλληνες, οι Αρμένιοι και οι Καθολικοί.


Μερικές από τις συνοικίες του Κάτω Μαχαλά ήταν η ελληνική συνοικία του Αγίου Γεωργίου, η αρμένικη του Αγίου Στεφάνου, τα Γυαλάδικα, η αγορά ''Μεγάλες Ταβέρνες'', ο Φραγκομαχαλάς των Καθολικών, η συνοικία των Νοσοκομείων, η συνοικία Φασουλάς, η αριστοκρατική Μπέλα Βίστα, τα Σχοινάδικα, το Κερασοχώρι, η Πούντα με τους Ιταλούς και τους Μαλτέζους, τα Χιώτικα με τους οίκους ανοχής και οι λαϊκές συνοικίες του Αγίου Τρύφωνα, των Ταμπάκικων, των Μορτακιών και του Αγίου Κωνσταντίνου.


Στα προάστια της Σμύρνης βρίσκονταν το Κορδελιό, το Γκιόζ Τεπέ, το Κοκάργιαλί, ο Μπουρνόβας, ο Προφήτης Ηλίας, ο Κουκλουτζάς, το Σεβντίκιοϊ και ο Μπουτζάς με τις επαύλεις του.


Το 1922 η Σμύρνη, δίχως τα προάστια και τα τριγύρω χωριά, αριθμούσε 370.000 κατοίκους, εκ των οποίων

οι 165.000 ήταν Έλληνες

οι 80.000 Τούρκοι

οι 55.000 Εβραίοι

οι 40.000 Αρμένιοι

οι 6.000 Λεβαντίνοι και

οι 30.000 διάφορες άλλες εθνικότητες.

 

Το πληθυσμιακό αυτό αμάλγαμα απέδωσε στη Σμύρνη τον χαρακτηρισμό "Γκιαούρ Ιζμίρ" ( Η Σμύρνη των απίστων).


Στις μέρες μας, η Σμύρνη είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας, μετά την Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα. Έχει πληθυσμό 3,5 εκατομμύρια κατοίκους. Δεν έχει Έλληνες αλλά εγκαθίστανται μόνιμα αρκετοί Ευρωπαίοι συνταξιούχοι, διότι το ύψος της σύνταξής τους σε συνδυασμό με την κατακόρυφη υποτίμηση της τουρκικής λίρας έναντι του ευρώ, τους επιτρέπει να απολαύσουν υψηλότερο βιοτικό επίπεδο από ότι στις χώρες τους.

 

Επομένως, οι Λεβαντίνοι επιστρέφουν στη Σμύρνη.

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Ο τουρκικός μαχαλάς
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Ο οθωμανικός στρατώνας
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Ο Πύργος - Ρολόι στην πλατεία Διοικητηρίου
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το Διοικητήριο της Σμύρνης
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Τα προξενεία της Αυστροουγγαρίας και Μεγάλης Βρετανίας.
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το ιταλικό σχολείο
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το Αγγλικό νοσοκομείο
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Σοκάκι σε ελληνική συνοικία. Ένα κορίτσι στα δεξιά έχει ακουμπήσει τη ραπτομηχανή της στο πρεβάζι και ράβει.
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Ελληνική συνοικία
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Πλατεία Φασουλά
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Ποδοσφαιρικός αγώνας στο γήπεδο Αλσαντζάκ μεταξύ των Λεβαντίνων και της εβραϊκής Μακάμπι, το 1919. Στο πίσω μέρος βρίσκεται ένα ελληνορθόδοξο κοιμητήριο με εκκλησία. Στη θέση του κοιμητηρίου σήμερα, υπάρχει κτίριο που στεγάζει τη Σχολή Καλών Τεχνών.
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το κτίριο της εταιρείας ''The Oriental Carpet Manufacturers LTD.'' που εμπορευόταν τάπητες.
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το ''Hotel des deux Auguste'' το 1880.
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Τράπεζα της Ανατολής (Αναγράφεται στην κορυφή του κτιρίου).
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Εσωτερικός χώρος της οθωμανικής αυτοκρατορικής τράπεζας.
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Κρήνη στον τουρκικό μαχαλά
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Έπαυλη στο προάστιο Μπουτζά
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Έπαυλη στο προάστιο Μπουτζά
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το χωριό Ντικιλί
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Πανοραμική άποψη της Σμύρνης το 1963.

 

Ιεροί ναοί

 

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Ελληνορθόδοξος ναός του Αγίου Παντελεήμονα στο προάστιο Γκιόζ τεπέ.
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Ελληνορθόδοξος ναός του Αγίου Πολύκαρπου
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Ολλανδικός ιερός ναός
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Εσωτερικό τμήμα του καθολικού ναού του Αγίου Πολύκαρπου
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Παρεκκλήσι του γαλλικού νοσοκομείου
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Καθολικός ναός Ιταλών στην Πούντα
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη

 

Λιμάνι

 

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το τελωνείο

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter

Ανέτρεξα στις εργασίες των:
• Νάσιουτζικ, Παυλίνα, ''Σμύρνη: Ελληνικά Σχολεία και Αμερικάνοι'', τεύχος 200, Ιστορικά, Ελευθεροτυπία, Αθήνα, 28 Αυγούστου 2003.
• Παπαδάκης, Γεώργιος, ''Τα τραγούδια της Σμύρνης'', τεύχος 200, Ιστορικά, Ελευθεροτυπία, Αθήνα, 28 Αυγούστου 2003.
• Χατζηιωάννου, Μαρία – Χριστίνα, ''Εμπορικά Δίκτυα στη Σμύρνη'', τεύχος 203, Ιστορικά, Ελευθεροτυπία, Αθήνα, 18 Σεπτεμβρίου 2003.

 

 

Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το Sporting Club στο Και
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το καφέ Αλάμπρα στο Και
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το καφέ Παρί στο Και
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Τα πανέμορφα σπίτια του Και με τους κομψούς κιοσέδες (κλειστά μπαλκόνια).
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το Και το 1890 από τον φωτογράφο Rubellin.
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το ξενοδοχείο Kraemer Palace στο Και.
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Το Γαλλικό Προξενείο στο Και.
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Διαδήλωση Ελλήνων κατοίκων στο Και
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Πλατεία Φασουλά
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Ποδηλατικοί Αγώνες στα περίχωρα της Σμύρνης
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Σμύρνη κάποτε, μέσα από 77 σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Ρωμαϊκά υδραγωγεία
10

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

CHECK ΔΕΥΤΕΡΑ «Love Actually»: η συνήθεια που έγινε λατρεία έκλεισε τα 20 χρόνια

Οθόνες / «Love Actually»: Η συνήθεια που έγινε λατρεία έκλεισε τα 20 χρόνια

Σαν σήμερα πριν από είκοσι χρόνια έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη η λονδρέζικη χριστουγεννιάτικη κομεντί που εξελίχθηκε σε απαραίτητη χριστουγεννιάτικη προβολή για εκατομμύρια σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μουσική / Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας στον δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό παραγωγό Μιχάλη Γελασάκη το 2009, όπου μιλάει για τον τελευταίο της δίσκο, τα «αδικημένα» τραγούδια της, τους νέους, τους φραγκοφονιάδες της γενιάς της και αφηγείται την ιστορία του τραγουδιού το «Μπαρ το ναυάγιο», που δεν ήταν μπαρ! Δημοσιεύεται στo Lifo.gr για πρώτη φορά, έξι χρόνια μετά τον θάνατό της.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Κάθριν Χέμπορν: Η σταρ των μεγάλων αντιφάσεων

Σαν Σήμερα / Κάθριν Χέπμπορν: Η σταρ των μεγάλων αντιφάσεων

Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό της στις 29 Ιουνίου του 2003 σε ηλικία 96 ετών, η Κάθριν Χέπμπορν παραμένει η εμβληματικότερη κινηματογραφική μορφή αυταπάρνησης και αδιαφορίας για το ασύλληπτης διάρκειας status της, υπονοώντας πως ήταν καταδικασμένη να γίνει, και να πεθάνει, σταρ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

7 σχόλια
Ειναι ανακριβης και παραπλανητικος ο ισχυρισμος οτι "Τα πάντα κάηκαν στη Σμύρνη εκτός από τον μαχαλά των Τούρκων". Η ελληνικη Πουντα καηκε μονο ενμερει (εκει που μετεπειτα εγκατασταθηκε η Διεθνης εκθεση Σμυρνης). Η εβραϊκη συνοικια δεν επαθε ζημιες.Τσ περισσοτερα κτιρια που βλεπουμε στις εντυπωσιακες φωτογραφιες της παραλιας με τις φλογες και τους καπνους δεν καταστραφηκαν τοτε. Επεζησαν και καταστραφηκαν μετα απο δεκαετιες, με την εισβολη των πολυκατοικιων -οπως εγινε με τα νεοκλασσικα της Αθηνας...
Η Ολλανδική εκκλησία σήμερα λειτουργεί σαν ορθόδοξος ναός με το όνομα Αγία Φωτεινή. Το τουρκικό κράτος έχει απαγορέψει τις δωρεές σε εκκλησιαστικά ιδρύματα και στο πατριαρχείο. Οπότε οι Ολλανδοί μας νοίκιασαν την εκκλησία. Και προς τιμή τους - με τίμημα μια τουρκική λίρα το χρόνο, μόνο και μόνο για να υπάρχει ενοικιαστήριο συμβόλαιο.
μπερντές είσαι εντελώς εκτός τόπου και πραγματικότητας το αριστερό σου παραλήρημα αλλού και βεβαία έπρεπε να πάει ελληνική δύναμη εκεί και βεβαία ήτανε ενάντια του Κεμάλ και της απάνθρωπης του πολιτικής μάθε λίγο ιστορία αγόρι μου και άσε ΚΚΕ και Σύριζα στην άκρη. Όσο για Κέντρο πολυπολιτισμικού οπού ζούσε Ελληνασ υπήρχε αυτό όσο ο νεοτουρκισμός και οι κεμαλιστεσ σκοτώνανε και βιάζανε εκεί σταματάνε ούλα γιαυτό μην τα παραλές τσάμπα δεν αφανίστηκαν 3 εκατομμύρια χριστιανή γιατί ο Κεμάλ , Ενβερ Πασάς και Ταλατ Πασάς ήτανε ανθρωπιστές.
τι παραλήρημα ειναι αυτο περι κεμαλισμού... ετσι ποτίζετε τις μάζες αμάθεια κ κακομοιριά!!! Οι μεγάλες δυναμεις της εποχής θέλανε να ρίξουνε την κραταιά εμπορική υπερδύναμη της Σμύρνης κ πείσανε τους κακόμοιρους τους έλληνες της αθήνας να κανουνε στρατό και να πανε να πολεμήσουνε για την μεγάλη ιδέα... και καλα οτι τους ανήκανε ολα... ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΗΤΑΝ Η ΣΜΥΡΝΗ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΣΩΤΗΡΑ .. αντε να διαβάσετε κ τα ιστορικά των μαχών, που μια χουφτα στρατός εκανε μέτωπο αθήνα μαραθώνας λες κ ηταν μύρια... κ κατασφαχτήκανε.. αιντε πωρομένοι... εκει να σπειρετε διχασμο κ μισος.. Η Σμυρνη ηταν γέφυρα πολιτισμών κουλτούρας κ τοσα πολλα πρεσβευε που το μυαλουδακι σας δε τα χωράει.. και δεν προκειται να παραθεσω λεπτομέρειες και να τεκμηριώσω περαιτέρω προς τέρψιν των αδαών.
Το κρισιμο ερωτημα δεν ειναι τι γυρευε ο ελληνικος στρατος στη Σμυρνη, αλλα τι γυρευε στην Αγκυρα.Αυτη η γεωπολιτικη απληστια εφερε τη καταστροφη...
Μπράβο στη LIFΟ . Υπέροχες οι φωτογραφίες. Σαν να σε ταξιδεύουν πίσω στην εποχή που άκμασε τόσο η Σμύρνη... και οι ιστορικές πληροφορίες πολύ ενδιαφερουσες. Κάποτε η Σμύρνη ήταν το στολίδι της Μικρασιας και της Μεσογείου και χάθηκε μες στις φλόγες που άναψαν οι άπιστοι.
Οι απιστοι αναψαν τις τελευταιες φλογες.Τις προηγουμενες τις ειχε αναψει ο ελληνικος στρατος κατα την υποχωρηση του, εφαρμοζοντας την τακτικη της καμμενης γης.Η καταστροφικη φωτια της Μανισας απο ελληνικες δυναμεις λιγες μερες πριν τη τραγωδια της Σμυρνης ειναι ενα τετοιο παραδειγμα που δεν ξερουν πολλοι.Το Wikipedia εχει καταλογο των ακροτητων του ελληνοτουρκικου πολεμου, οι οποιες ησαν αμοιβαιες...