ΟΙ ΤΟΙΧΟΙ ΕΓΙΝΑΝ ΠΙΝΑΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
Όταν σε μια κωμόπολη της Ινδίας έκλεισαν τα σχολεία λόγω του covid-19, οι δάσκαλοι αναρωτήθηκαν πώς θα συνέχιζαν τα μαθήματα. Από πάμπτωχες οικογένειες, οι μαθητές δεν είχαν υπολογιστές ή κινητά τηλέφωνα για τηλεκπαίδευση, και περνούσαν τη μέρα τους παίζοντας στους δρόμους.
Με τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών των κτισμάτων και τη βοήθεια ενός τοπικού ζωγράφου, οι δάσκαλοι ζωγράφισαν κάπου 250 εξωτερικούς τοίχους με μαθήματα (μαθηματικά, επιστήμες, αγγλικά και την τοπική διάλεκτο). Η διδασκαλία ξεκίνησε πριν από έναν μήνα, και 1.700 μαθητές προσέρχονται σε μικρές ομάδες εκ περιτροπής καθημερινά.
Το εγχείρημά τους δείχνει να πηγαίνει καλά, και οι δάσκαλοι ελπίζουν ότι σύντομα θα προστεθούν άλλοι 250 τοίχοι στα μαθήματά τους. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, αυτή η προσπάθεια γονιών και δασκάλων να μην αφήσουν τα παιδιά δίχως σχολείο είναι συγκινητική, και κυρίως διδακτική.
• • •
Η ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ
Ο Παύλος Φύσσας υπήρξε ένα θαρραλέο, λαϊκό παλικάρι, πολιτικοποιημένος μουσικός, και συνειδητός αντιφασίστας. Επειδή ήταν αυτό που ήταν, δολοφονήθηκε από κατακάθια της ελληνικής κοινωνίας. Έπρεπε να χυθεί το αίμα του για να καταλάβουμε επιτέλους ότι δεν πρέπει να υπάρξει η παραμικρή ανοχή στον φασισμό.
Στις 7 Οκτωβρίου θα ανακοινωθεί η απόφαση του δικαστηρίου, ύστερα από 5,5 χρόνια δίκης — υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα για να περηφανεύεται το κράτος μας. Ασφαλώς δεν δικάζουμε εμείς, αλλά μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα καταδικαστούν εκτός από τους φυσικούς και οι ηθικοί αυτουργοί. Αυτή η χώρα τράβηξε πολλά για να την αφήσουμε να την ξαναδιαβρώσει το νεοναζιστικό δηλητήριο.
• • •
ΤΟ ΛΑΚΩΝΙΖΕΙΝ ΕΣΤΙ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ
Το πιο ωραίο, πρόσφατο παράδειγμα αυτής της ρήσης αποτελεί η δήλωση του Κυρ. Μητσοτάκη: «Σταματούν οι προκλήσεις, ξεκινούν οι συζητήσεις».
Ωστόσο, κρίνοντας από την ακατάσχετη φλυαρία τους των τελευταίων εβδομάδων, αμφιβάλλω αν οι Τούρκοι την καταλάβουν, διότι η μεγαλομανία είναι επικίνδυνη αρρώστια, το δε αλάνθαστο σύμπτωμά της η μεγαλοστομία.
• • •
ΜΙΑ ΑΠΑΤΕΩΝΙΣΣΑ
Λευκή Εβραία, αναπληρώτρια καθηγήτρια αφροαμερικανικής Ιστορίας, και συγγραφέας, η Τζέσικα Κρουγκ αναγνώρισε ότι επί χρόνια προσποιούνταν ότι είναι μαύρη. Το πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσινγκτον στο οποίο εργάζεται απαίτησε ήδη την παραίτησή της.
Η Κρουγκ φαίνεται πως είχε διαγνώσει σωστά ότι υπήρχε μια «αγορά», στην οποία θα έπρεπε να προσαρμοστεί προκειμένου να διασφαλίσει τόσο την απρόσκοπτη ακαδημαϊκή της ανέλιξη όσο και τον πλουτισμό της.
Δεν ξέρω τι θα υποστηρίξουν ψυχίατροι και ψυχολόγοι για την περίπτωσή της. Πάντως, καθένας θα τη χαρακτήριζε μονολεκτικά «απατεώνισσα», πόσω μάλλον όταν άλλοι αποκάλυψαν την απατεωνία της πριν η ίδια την ομολογήσει δημοσίως.
Είναι, επίσης, θλιβερό να βλέπεις μια Εβραία να εγκαταλείπει την ταυτότητα για την οποία τόσοι βασανίστηκαν και πέθαναν, προκειμένου να παραστήσει ότι ανήκει σε καταπιεσμένη μειονότητα.
• • •
Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΑ 150 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ
Πριν από 150 χρόνια, στις 4 Σεπτεμβρίου 1870, ανακηρύχθηκε η Τρίτη (Γαλλική) Δημοκρατία.
Η Γαλλία έβραζε από οργή. Πριν από δύο μέρες, οι Γάλλοι είχαν ηττηθεί κατά κράτος από τους Πρώσσους στο Σεντάν των Αρδενών, και ο αυτοκράτορας Ναπολέων Γ΄ («Ναπολέων ο Μικρός», σύμφωνα με τον τίτλο φυλλαδίου του Βίκτωρα Ουγκώ) είχε αιχμαλωτιστεί: η μοναρχία είχε καταρρεύσει, και τίποτα δεν την έσωζε.
Με τούτα τα λόγια ο Λεόν Γκαμπετά ανακήρυξε την Τρίτη Δημοκρατία στο συγκεντρωμένο πλήθος στη πλατεία Δημαρχείου του Παρισιού:
«Ο λαός ξεπέρασε τη Βουλή που δίσταζε. Για να σωθεί η Πατρίδα που κινδύνευε, απαίτησε Δημοκρατία: ανακηρύχθηκε, και τούτη η επανάσταση έγινε στο όνομα του δικαίου και της κοινής σωτηρίας. Πολίτες, αγρυπνείτε για την πολιτεία που σας εμπιστεύθηκαν· αύριο, θα είστε με τον στρατό των εκδικητών της Πατρίδας.»
Μπορεί να υπήρξαν η Τέταρτη (1946) και η Πέμπτη Δημοκρατία (1958) μετά από αυτή, αλλά η σημασία της έγκειται στο γεγονός ότι έκτοτε δεν υπήρξε παλινόρθωση της μοναρχίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο φιλέλληνας Λεόν Γκαμπετά (γνωστός με το εξελληνισμένο «Λέων Γαμβέτας») υπήρξε ο πρώτος επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
• • •
ΖΟΖΕΦΙΝ ΜΠΕΙΚΕΡ
Στην ομιλία του για τα 150 χρόνια από την ανακήρυξη της Τρίτης Δημοκρατίας, ο Εμανουέλ Μακρόν είπε:
«Υπάρχουν τόσα πρόσωπα, γαλλικά όχι από κληρονομιά αλλά από τους αγώνες που έδωσαν, τα οποία έπλασαν την Ιστορία μας: Λεόν Γκαμπετά, Μαρί Κιουρί, Ζοζεφίν Μπέικερ, Φελίξ Εμπουέ, Ζιζέλ Χαλιμί και τόσοι άλλοι.»
Μετά την ομιλία του, η LICRA (Διεθνής Ένωση κατά του Ρατσισμού και του Αντισημιτισμού) ζήτησε την είσοδο της Ζοζεφίν Μπέικερ (1906 – 1975) στο Πάνθεον.
Σωστή πρόταση.
Ταλαντούχα καλλιτέχνιδα, σύμβολο των Τρελών χρόνων (Années folles)· πρώτη μαύρη γυναίκα που πρωταγωνίστησε σε κινηματογραφική ταινία (Σειρήνα των Τροπικών, 1927)· μια γυναίκα που «αγαπούσε τόσο την πατρίδα που την υιοθέτησε, ώστε διακινδύνευσε τη ζωή της μπαίνοντας στην αντίσταση» (Εμ. Μακρόν)· αντιρατσίστρια και ακτιβίστρια των πολιτικών δικαιωμάτων· αλτρουίστρια που υιοθέτησε 12 ορφανά παιδιά· κοντολογίς, μια ελεύθερη, συνεπής αγωνίστρια.
Το επόμενο βίντεο είναι το τρέιλερ της ταινίας Σειρήνα των Τροπικών.
