Henri Alekan.

Facebook Twitter
0

Σκηνή από την ταινία Golem, το πνεύμα της εξορίας (1992) του Amos Gitai. Με τη "διλογία" των Golem του Amos Gitai έκλεισε η φιλμογραφία του Henri Alekan. Βλ. toutlecine.com.

Στο γύρισμα της ταινίας Το μεροκάματο της αμαρτίας  (1956) του Denys de la Patellière. Βλ. toutlecine.com.

 

Βλ. inthemood.fr.

 

Στην ταινιοθήκη της Στοκχόλμης. Φωτ. Bilsel Battal. Βλ. bilselbattal.com.

 

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία στη φιλμογραφία του Henri AlekanLa Vie est à nous  (Η ζωή μας ανήκει, 1936) του Jean Renoir. Βλ. Butlertorrentbutler.eu.

 

Vénus aveugle  (Τυφλή Αφροδίτη, 1941) του Abel Gance. Βλ. melonesoldmovie.blogspot.

La Bataille du rail  (Η μάχη των σιδηροδρόμων, 1946) του René Clément. Βλ. .fan-de-cinema.com,  toutlecine.com και coursrebours.wordpress.com.

 

La Belle et la bête  (Η Ωραία και το Τέρας, 1946) του Jean Cocteau. Βλ. la belle et la bête.tumblr και postelectrocution.blogspot.

 

'Αννα Καρένινα  (1948) του Julien Duvivier. Βλ. tumblr.com και amazon.com.

 

Une si jolie petite plage  (Μία τόσο όμορφη μικρή παραλία, 1949) του  Yves Allégret. Βλ. kebekmac.blogspot και wondersinthedark.wordpress.com.

 

Les Amants de Vérone (Οι εραστές της Βερόνας, 1949) του André Cayatte. Βλ. theredlist.fr και moviecovers.com.

 

Στα γυρίσματα της ταινίας Juliette ou la Clé des songes  (Ζυλιέτ, ή το κλειδί των ονείρων, 1951) του Marcel Carné. Βλ. cinematheque.fr.

 

Imbarco a mezzanotte  (Επιβίβαση τα μεσάνυχτα, 1952) του Joseph Losey. Βλ. benitomovieposter.com και c1n3.org.

 

Le Fruit défendu  (Ο απαγορευμένος καρπός, 1952) του Henri Verneuil. Βλ. retroadv.tumblr και film-cine.com.

Quand tu liras cette lettre  ('Οταν θα διαβάσεις αυτό το γράμμα) του Jean-Pierre Melville. Βλ. Hollyweb.org.

 

Roman Holiday  (Διακοπές στη Ρώμη, 1953), του William Wyler. Βλ. ecranlarge.com.

Black Tights  (Μαύρα κολλάν, 1960) του Terence Young. Βλ. movieposters.ha.com και movieposter.com.

 

Austerlitz  (1960) του Abel Gance. Βλ. Le Deblocnot'.

Five miles to midnight  (Το μαχαίρι στην πληγή, 1962) του Anatole Litvak. Βλ. fffmovieposters.com και e-Bay.

 

Topkapi  (1964) του Jules Dassin. Βλ. movpins.com.

 

Lady L  (1965) του Peter Ustinov. Βλ. pastposters.com.

 

En rachâchant  (Η απαγγελία, 1982) των Danièle Huillet και Jean-Marie Straub. Βλ. le-court.com.

Le Toit de la baleine  (Η σκέπη της φάλαινας, 1982) του Raoul Ruiz. Βλ centrepompidou.fr.

 

Der Himmel über Berlin  (Τα φτερά του έρωτα, 1987) του Wim Wenders. Βλ. popneuf.wordpress.com.

 

Με τον Wim Wenders. Βλ. celebritux.com.

 

Στα γυρίσματα της ταινίας Τα φτερά του έρωτα. Βλ.  canvasworksneedlepoint.com.

 

Οι δύο τελευταίες ταινίες στις οποίες συνεργάστηκε ο Kenri Alekan ήταν του ισραηλινού σκηνοθέτη Amos Gitai : Γκόλεμ, το πνεύμα της εξορίας και Γκόλεμ, ο απολιθωμένος κήπος (1993). Βλ. Wikimedia Commons και  servimg.com.

 

Με τον Amos Gitai, το 1986, στα γυρίσματα της ταινίας Esther. Βλ. Wikimedia Commons.

 

Φώτα και σκιές (Editions du Collectionneur, 1984) , το μνημειώδες λεύκωμα με το έργο του Henri Alekan. Βλ. store.bookdummypress.com.

Βλ. store.bookdummypress.com.

 

 Βλ. store.bookdummypress.com.

 

Βλ. hasselblad.com.

 

Gérard Depardieu, Brigitte Bardot. Δύο πορτρέτα που μαρτυρούν πως το "στυλ" Henri Alekan έβαλε τη σφραγίδα του και στο περίφημο παρισινό φωτογραφικό στούντιο Harcourt. Βλ. blog.nebule.org και zaziefaitdelabicyclettetumblr.

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

CHECK ΔΕΥΤΕΡΑ «Love Actually»: η συνήθεια που έγινε λατρεία έκλεισε τα 20 χρόνια

Οθόνες / «Love Actually»: Η συνήθεια που έγινε λατρεία έκλεισε τα 20 χρόνια

Σαν σήμερα πριν από είκοσι χρόνια έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη η λονδρέζικη χριστουγεννιάτικη κομεντί που εξελίχθηκε σε απαραίτητη χριστουγεννιάτικη προβολή για εκατομμύρια σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μουσική / Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας στον δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό παραγωγό Μιχάλη Γελασάκη το 2009, όπου μιλάει για τον τελευταίο της δίσκο, τα «αδικημένα» τραγούδια της, τους νέους, τους φραγκοφονιάδες της γενιάς της και αφηγείται την ιστορία του τραγουδιού το «Μπαρ το ναυάγιο», που δεν ήταν μπαρ! Δημοσιεύεται στo Lifo.gr για πρώτη φορά, έξι χρόνια μετά τον θάνατό της.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ