«Εγώ διαφώνησα με το success story από την πρώτη στιγμή και δεν πιστεύω ότι υπήρχε... Χρειάζεται επανίδρυση η ΝΔ στον τρόπο λειτουργίας, στη συλλογικότητά της, θέλει άλλα πρόσωπα στην ηγεσία»
Άσε στην πόρτα το κλειδί... Η Ντόρα Μπακογιάννη δείχνει για άλλη μία φορά στον Αντώνη την έξοδο της Συγγρού.
«Θα είμαστε οι θεοί; Θα είμαστε τα κατοικίδια ζώα της οικογένειας; Ή μήπως μυρμήγκια που θα μας πατούν; Δεν ξέρω... Οι υπολογιστές θα πάρουν τη σκυτάλη από τους ανθρώπους, δεν υπάρχει αμφιβολία... θα απαλλαχτούν από τους αργούς ανθρώπους για να «τρέχουν» τις επιχειρήσεις πιο αποτελεσματικά»
Απειλή από το μέλλον... Ο Στιβ Βόσνιακ, εκ των συνιδρυτών της Apple, με τα χέρια ψηλά μπροστά στον υπολογιστή.
«Οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ε.Ε., κυρίως στο Βερολίνο, εκβιάζουν ωμά τη χώρα... Είναι ένα βρόμικο σχέδιο που εφάρμοσαν στην Κύπρο... η συμπεριφορά τους μοιάζει με αδίστακτων ιμπεριαλιστών προς μια μακρινή αποικία τους. Ξεχνάνε, όμως, ότι αυτό το μαχαίρι που χρησιμοποιούν κόβει και από τις δύο πλευρές του»
Η επανάσταση στη μέση ηλικία... Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης απειλεί με την πλάτη στον τοίχο.
«Τα χρόνια που έπαιζα τον Τζέιμς Μποντ τα λάτρεψα. Το ίδιο τα λάτρεψαν και ο τραπεζίτης μου, ο ατζέντης μου και η γυναίκα μου!»
Ο Ρότζερ Μουρ στα 87 του για έναν πράκτορα που του άφησε πολλούς ανοιχτούς λογαριασμούς.
«Φτώχεια στην κοινωνία υπήρχε και το '50 και το '60. Μεγαλύτερη από τη σημερινή. Υπήρχε όμως πνευματικό κεφάλαιο. Ήρθε μετά τη δεκαετία του '80 η πασοκική λαίλαπα και τα ανέτρεψε όλα... Είμαστε όλοι για την πάρτη μας. Δεν υπάρχει συλλογικότητα»
Ο σκηνοθέτης Πάνος Κοκκινόπουλος για έναν ήλιο που έφερε το σκοτάδι.
«Στους περισσότερους γάμους το φλερτ με κάποιον εκτός γάμου δεν εκλαμβάνεται θετικά από τα θιγόμενα μέλη... Θα ήθελα να μην επεκταθώ άλλο...»
Ο βετεράνος Αμερικανοπολωνός διπλωμάτης Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι με λίγα λόγια και πολλά υπονοούμενα για το φλερτ της Αθήνας με τη Μόσχα.
«Η άνθηση των ακροδεξιών ιδεολογιών, η λογοκρισία, η επιστροφή στα μπουζούκια και το μιούζικαλ, όλα αυτά που πρότειναν μια κοινωνία αποβλάκωσης και καταπίεσης του κριτικού λόγου με έκαναν να θέλω να φτιάξω τη βαλίτσα μου και να φύγω. Δεν είμαι ανθέλληνας, αλλά ούτε τόσο πατριώτης, ώστε να πω ότι θα μείνω εδώ και θα σώσω εγώ αυτήν τη χώρα, που δεν θα μπορούσα να το κάνω μόνος μου ούτως ή άλλως»
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καραντζάς για όσα αδειάζουν μυαλά και γεμίζουν βαλίτσες.
«Ζητώ συγγνώμη για ορισμένες ταινίες στις οποίες έπαιξα παλιά και δεν ήταν καθόλου καλές και ήταν κόντρα στα πιστεύω μου – επάγγελμα γαρ...»
Ο ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής, στα 88 του πλέον, συγκινητικός, για ένα «βάρος» που δεν του το φόρτωσε κανείς.
σχόλια