Παρασκευή 6/03
Κουρασμένος απ' τηδουλειά ανεβαίνω την ανηφόρα για τοσπίτι. Το τηλέφωνο χτυπάει συνεχώς. Πούθα πάμε, πού θα βγούμε, κάναμε κράτηση,δεν βρήκαμε εισιτήρια ούτε για δείγμαγια το Slumdog Millionaire.Μόνο το σπίτι μού φαίνεται λύση ελκυστική.Θα είμαστε έξι, αποφασίζω και τους ορίζωτην ώρα προσέλευσης. Δεν έχω όρεξη γιασοβαρά μαγειρέματα. Κάτι απλό, νασυνοδεύει το κρασί που ήδη έχει βγειαπό τα κιβώτια, την αυτοσχέδια κάβα πουκάνουν κάτι ανοργάνωτοι τύποι σαν και‘μένα. Μ' αρέσει η φάση «φίλοι στοσπίτι» - πάντα μου άρεσε, αλλά τοντελευταίο καιρό μου φαίνεται πως είναιη πιο λογική διέξοδος σε όλη τη μιζέριαπου μας περιτριγυρίζει. Και σχεδόν πάνταπερνάμε τέλεια. Όπως και απόψε. Με τουςφίλους δεν έχω θέματα. Η τραπεζαρία δενχρησιμοποιείται. Όλοι στον καναπέ καιστο πάτωμα ετοιμαζόμαστε για μια ταινία.Εννοείται πως τα σχόλια και οι φωνέςείναι σχεδόν συνέχεια πιο δυνατά απότη φωνή της τηλεόρασης. Γελάμε μέχριδακρύων με παλιές ελληνικές ταινίεςτύπου βίντεο, περνάμε τέλεια. Σκέφτομαιπως δεν υπάρχει άλλο μέρος που να ήθελανα είμαι απόψε, εκτός από το σπίτι μου.
Σάββατο 7/03
Τρώμε στο Αθήρι. Ηκουζίνα του Αλέξανδρου Καρδάση είναιαπλή και εμπνευσμένη. Δοκιμάζω τηνπαστουρμαδόπιτα. Πλούσια και έντονηγέμιση τυλιγμένη σε μια πολύ ωραία ζύμη- θα ‘θελα να ‘ξερα πώς φτιάχνει αυτότο ζυμάρι, αν το ψήνει σε ξυλόφουρνο. Ησαλάτα με φακές και πουρέ κολοκύθαςείναι χαρούμενη και καλοκαιρινή, χωρίςεντάσεις, πράγμα σπάνιο για σαλάτα μεφακές. Συνήθως είναι πηγμένες στα ξύδια,τα σκόρδα και τις φέτες. Εδώ, μόνο βελούδο.Με εντυπωσιάζει το ψωμί που έρχεται στοτραπέζι. Ένα πλούσιο καλάθι με φρεσκοψημέναψωμιά, φτιαγμένα τέλεια. Απόλαυση.Χαίρομαι. Η συζήτηση εκρήγνυται πάνωαπό τους χορτοκεφτέδες που είναι 100%άγρια χόρτα δεμένα με ένα ελαφρύκουρκούτι. Στα κύρια θα ‘θελα να πάρωτο γιουβέτσι με κατσικάκι, αλλά μεκέρδισαν τα μοσχαρίσια μάγουλα που ήτανσυννεφένια και ανέλπιστα παρήγορα,συνδυασμένα με τον ολόφρεσκο πουρέ. Πιομεγάλη εντύπωση μου κάνει το σέρβις.Αληθινά ευγενικοί οι σερβιτόροι, μακυρίως ελαφρά ανέκφραστοι απέναντιστις δικές μας -μερικές φορές υπερβολικές-απαιτήσεις. Αυτό, κατά την άποψή μου,είναι το μεγαλύτερο προτέρημα ενόςσερβιτόρου. Να μη φιλτράρει τη δουλειάαυτή μέσα από το χαρακτήρα του. Είναιπολύ λίγοι αυτοί που μπορούν να το κάνουναυτό επιτυχώς και είναι θρύλοι στοντομέα τους. Ανεβαίνοντας την Πειραιώς,σκέφτηκα πως ο κήπος στο Αθήρι θα ‘ναιμαγεία και πως πρέπει να κάνουμεσυνέντευξη τον κ. Καρδάση.
Κυριακή 8/03
Πηγαίνουμε να δούμετην ταινία που σπάει τα ταμεία και έχειρημάξει τα Όσκαρ φέτος. Θέλω να δω μεποιόν από τους κριτικούς συμφωνώ. Τρίαάστρα, τέσσερα, πέντε, τα διάβασα όλα,και θέλω να δω τι καταλαβαίνω. Η αίθουσατου Αττικόν κατάμεστη. Αρχίζει η ταινία.Οι δύο ώρες περνούν χωρίς να το καταλάβω.Για ‘μένα μια πολύ σημαντική ταινία,ένα παραμύθι με εικόνες νέες, με γρήγορηπλοκή, με το τέλος γνωστό από το πρώτοδευτερόλεπτο. Ο Ντάνι Μπόιλ δίνει στουςθεατές το happy end,όπως ο ψυχίατρος δίνει το αντικαταθλιπτικό.Δίνει ελπίδα. Στο τέλος θα ‘θελα να‘ξερα τα βήματα, να χόρευα με φιγούρεςbollywood. Θέλω επίσης ναξαναδώ την ταινία, να καταλάβω ποιοείναι αυτό το φαγητό που αναφέρει κάποιαστιγμή, να το ψάξω. Η Ινδία είναι alluring.Τα βιβλία του William Dalrympleτο δείχνουν με τρόπο μοναδικό. Αν ποτέταξιδέψω στο Δελχί, αυτά θα πάρω μαζίμου. Πίσω στο σπίτι ξεφυλλίζω μαγειρικέςμε συνταγές για ινδικά κάρι και κοτόπουλαtandoori. Στον foodprocessor βάζω 5 σκελίδεςσκόρδο, έναν κύβο φρέσκο τζίντζερ, μισόφλυτζάνι γιαούρτι στραγγιστό, χυμό απόμισό λάιμ, αλάτι, μία κουταλιά τσίλισκόνη, ένα κουταλάκι κουρκούμι (turmeric),μισό κουταλάκι κύμινο και δύο κουταλιέςλάδι. Το χτυπάω μέχρι να γίνει μιαομοιόμορφη κρέμα σκούρου ροζ χρώματοςκαι το περιχύνω πάνω από τέσσερα στήθηκοτόπουλο. Το αφήνω να μαριναριστεί γιατουλάχιστον δύο ώρες. Ψήνω στο γκριλγια περίπου πέντε λεπτά από την κάθεπλευρά. Κάποιος μου είπε κάποτε πως στηνΙνδία αυτή η συνταγή δεν συνηθίζεται,είναι περισσότερο αγγλο-ινδικήςπροέλευσης. Δεν ξέρω, πάντως το σπίτιμυρίζει ωραία και το τρώμε με πίτεςαραβικές εν τη απουσία pappadums...
Σας φιλώ!
σχόλια