Είμαστε μια χώρα γεμάτη «Θλιμμένες Tζάσμιν»;

Είμαστε μια χώρα γεμάτη «Θλιμμένες Tζάσμιν»; Facebook Twitter
O Στάθης Χαϊκάλης έγραψε για τους Έλληνες που «αρνούνται να συμβιβαστούν με κάτι λιγότερο και τινάζουν τις δεύτερες ευκαιρίες, αναζητώντας την παλιά, καλή ζωή...
0


Στο πρόσφατο άρθρο του «Μια χώρα γεμάτη "Θλιμμένες Tζάσμιν"» (διαβάστε το στο LIFO.gr), ο Στάθης Χαϊκάλης έγραψε για τους Έλληνες που «αρνούνται να συμβιβαστούν με κάτι λιγότερο και τινάζουν τις δεύτερες ευκαιρίες, αναζητώντας την παλιά, καλή ζωή...».


«Τεράστιο άρθρο» σχολίασε ο Lycos. «Γίναμε βάτραχοι στην κατσαρόλα. Νομίζουμε ότι όλα συνεχίζονται όπως πριν. Όχι μόνο αυτό δεν είναι αλήθεια αλλά πεθαίνουμε και δεν καταλαβαίνουμε καν τον αργό μας θάνατο. Πρέπει να βγούμε από την κατσαρόλα άμεσα, αλλιώς τετέλεσται».


Ο/η Network έκανε μερικές πικρές διαπιστώσεις: «Η ελληνική κοινωνία έχασε για πάντα την τεράστια ευκαιρία για δημιουργία πλούτου, όταν εκατοντάδες δισ. ευρώ συνέρρεαν από την Ε.Ε. για 3 δεκαετίες με τη μορφή επιδοτήσεων και δανεισμού. Αντίθετα, οι εισροές πόρων διοχετεύτηκαν στο πλέον άπληστο καταναλωτικό μοντέλο που χαρακτηρίζει κοινωνίες με ρηχό περιεχόμενο. Ο ξιπασμένος νεοπλουτισμός διαπέρασε το σύνολο και έγινε κυρίαρχη ιδεολογία από δεξιά μέχρι αριστερά και έφερε τα αποτελέσματα όσων ζούμε τώρα. Δυστυχώς, η ελληνική κοινωνία δεν φαίνεται να κατανοεί την κατάσταση, αντίθετα κατηγορεί θρασύτατα την Ε.Ε. που μας υποστήριζε τόσα χρόνια με πόρους για να στήσουμε μια δημιουργική οικονομία. Ζούμε σε μια "μαύρη τρύπα" με κακομαθημένους, ανώριμους συμπολίτες που τραβούν από τα πόδια όσους θέλουν να βγουν και να δημιουργήσουν διέξοδο».


Τέλος, ο Νίκος Νικολαΐδης-ΣΦ έγραψε: «Τρία πράγματα χρειάζονται για να αναστηθεί η Ελλάδα ως χωρά. Καταρχάς, να γυρίσουμε πίσω στην αφήγηση για τους λόγους που ήρθε το μνημόνιο και να αφήσουμε στην άκρη την εύκολη αφήγηση περί αποτυχίας της λιτότητας. Το θέμα μας δεν είναι αν πέτυχε ή δεν πέτυχε η λιτότητα αλλά γιατί ήρθε. Να πούμε με το όνομά τους τους λόγους αυτούς, πέρα από κομματικά και ατομικά συμφέροντα, και να τους χωνέψουμε. Δεύτερον, να βρεθούν άνθρωποι που θα προτείνουν ένα όραμα που να είναι κατανοητό και πρακτικό για τον λαό μας. Και τρίτον, να βρεθούν άνθρωποι για να συσπειρώσουν τον λαό μας σε αυτό το όραμα. Όταν λέω όραμα, δεν αναφέρομαι στο πώς θα βγούμε από την οικονομική κρίση, όπως κάποιοι οικονομολόγοι, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι βολεμένοι και ένοχοι για την καταστροφική οικονομική στρατηγική της χώρας πριν από την κρίση. Αναφέρομαι στους λόγους για τους οποίους πρέπει να βγούμε από την κρίση ως κοινωνία και διαχρονικός πολιτισμός. Θα πρέπει να γίνει, δηλαδή, η κρίση όχημα για τον επαναπροσδιορισμό της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτισμού της: α) Θα μπορέσουμε να συντάξουμε μια εθνική ταυτότητα (με ιστορικό χαρακτήρα και ρόλο για το μέλλον); β) Θα καταφέρουμε να μάθουμε να επικοινωνούμε σε μη διαπροσωπικό επίπεδο αλλά μέσα από κοινά σημεία αναφοράς που προσφέρει το διάβασμα, έξω δηλαδή από προσωπικά αισθήματα και εγωισμούς; γ) Θα μπορέσουμε να δούμε τα κοντεμποράνεα έξω από βιογραφικά πρίσματα, αποστασιοποιημένοι από ατομικές σκοπιές; δ) Θα μάθουμε, επιτέλους, τι εστί πρόοδος, τι παράδοση και ποια η σχέση μεταξύ τους; Αυτό το όραμα δεν μπορεί να αναφέρεται σε μισθούς και συντάξεις. Πρωταγωνιστές και στόχος του οράματος αυτού πρέπει να είναι η νεολαία, το μόνο δημογραφικό γκρουπ που δικαιούται να διαμαρτύρεται».

«Ρε Φοίβο, τι μου θύμισες!» έγραψε ο BillyReuter σχολιάζοντας το κείμενο του Φοίβου Δεληβοριά για την Καλλιθέα. «Θυμάμαι τον Κόκοτα να ανηφορίζει τη Θησέως, ακριβώς όπως τον περιγράφεις... περισσότερο όμως απ' όλους, θυμάμαι τον Τζέιμς Μποντ... Γεννήθηκα και έζησα μέχρι τα 26 μου στην ίδια πολυκατοικία! Γραφικός τύπος, με ντύσιμο '70s, ανοιχτά πουκάμισα, την τρίκυκλη BMW μηχανή του με τη θρυλική επιγραφή... Ιστορία ολόκληρη, ένας φτωχοδιάβολος που σκαρφιζόταν ό,τι φαντάζεσαι για να επιβιώσει – έχει αποσυρθεί πια... Πόσο περίεργο να συνειδητοποιείς ξαφνικά πως μια αόρατη κλωστή από κοινές εντυπώσεις ενώνει τους ανθρώπους...».


«Ισότητα αλά ελληνικά» σχολίασε, όχι χωρίς κάποια ειρωνεία ο annibas, σχετικά με τη συνέντευξη που έδωσε η γενική γραμματέας Iσότητας των Φύλων, Φωτεινή Κούβελα, στον Δημήτρη Κυριαζή, με αφορμή τη διαφήμιση «Χτύπα σαν άντρας». «Αν είχες τρία παιδιά, μπορούσες να βγεις πρόωρα στην σύνταξη. Κάποιες με 15χρόνια! Ο άντρας στα 65, η γυναίκα στα 57! Ο άντρας υποχρεωτικά πρέπει να χάσει τον χρόνο του στο στρατό. Αυτό είναι ισότητα. Τώρα χιούμορ ή όχι, το να μη σε χτυπάει ο σύντροφός σου είναι θέμα αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού και του άντρα και της γυναίκας και δεν περιμένεις μια γραμματεία να το κάνει αυτό. Άλλωστε, για τη χειροδικία υπάρχει νόμος που καλύπτει όλους, και άντρες και γυναίκες.»


Έλαβε σχεδόν αμέσως απάντηση από τον/την Sweetdream: «Όσον αφορά το παράδειγμα των παιδιών, θεωρείς ότι μια γυναίκα που έχει κυοφορήσει, γεννήσει και αναθρέψει 3 παιδιά δεν δικαιούται, έστω, πρόωρη συνταξιοδότηση; Ειδικά για τα ελληνικά δεδομένα, όπου η ενασχόληση με τα παιδιά μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να απασχολεί τους μπαμπάδες, νομίζω ότι αποτελεί μια ελάχιστη αναγνώριση των μητρικών καθηκόντων. Ας μη συγκρίνω, εξάλλου, τις παροχές που απολαμβάνουν οι νέες μητέρες σε άλλες χώρες».

To άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της LIFO.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ