Για το «Generation Mall: Πέρασα τρεις ώρες με έξι δεκαπεντάχρονα και μου έκαψαν τον εγκέφαλο» του Αλέξανδρου Διακοσάββα: «Οι γονείς των παιδιών δουλεύουν, όπως αυτά λένε, όλη μέρα για να γυρνάτε εσείς σε malls, να είστε σε ιδιωτικά σχολεία, να έχετε συνδρομές σε Νetflix/Spotify και να αγοράζετε αυτά τα κολιέ γιατί είναι κουλ. Πάντως, πόσο χαίρομαι που δεν μεγάλωσα σαν αυτά τα παιδιά. Χαίρομαι που μεγάλωσα σε χωριό, παίζοντας σε αλάνες, αυλές, και δεν με ένοιαζε αν θα λάσπωνε η φόρμα μου ή αν τη γέμιζε μπαλώματα η μάνα μου. Που η χειρότερη τιμωρία μου ήταν να μην πάω βόλτα με τους φίλους μου και όχι το κινητό (το οποίο απέκτησα στα 15 μου και ουδεμία σχέση με τα σημερινά είχε). Και είμαι παιδί των '90s» έγραψε ο Lumidy.
Όμως η irenicus777 διαφώνησε: «Όμως όλες οι γενιές σε πόλεις περνάνε από το στάδιο του mall/εμπορικού κέντρου/αγοράς ούτως ή άλλως. Ο αρθρογράφος και πολλοί συνομήλικοί του μάλλον δεν θυμούνται τι έκανε η δική μας γενιά στην αντίστοιχη ηλικία, είτε στην Αθήνα είτε σε επαρχιακές πόλεις. Και μη δω σχόλια του τύπου "εμείς παίζαμε στις αλάνες" κ.λπ., γιατί θα είναι ψέματα. Οι γεννημένοι την περίοδο 1987-1990, όπως ο άρθρογράφος και όπως εγώ, στα 15-18 μας (την περίοδο 2002-2004) δεν τρέχαμε σε αλάνες όλη την ώρα. Είτε βρισκόμασταν στο φροντιστήριο για να κάνουμε αυτά που δεν κάναμε στο σχολείο, είτε βολτάραμε με τις ώρες στην αγορά, είτε λιώναμε μπροστά από ένα PlayStation (ένα ή δύο, ανάλογα με τα λεφτά του καθενός)/Nintendo 64/DreamCast/PC. Μπάλα στην αλάνα με τις ώρες έπαιζαν μόνο όσοι ήταν κολλημένοι με την μπάλα».
• Για το «Από τον Παπανδρέου στον Τσίπρα: 15 ψέματα που άλλαξαν την ελληνική πολιτική ιστορία» του Γιάννη Πανταζόπουλου: «Συγχαρητήρια για την ιστορική πληρότητα στο πλαίσιο ενός δημοσιογραφικού άρθρου. Για να μαθαίνουν οι νέοι κυρίως και να γίνονται πιο αυστηροί από τους παλαιότερους πριν ψηφίσουν» έγραψε ο ΕΛΠΟ, ενώ ο Διογένης ο Κυνικός πρόσθεσε: «Το πρόβλημα δεν είναι το ψέμα των πολιτικών μας αλλά το γεγονός ότι το εκλογικό σώμα αναζητά το ψέμα».
• Για το «Ο δικός μου, ιδιωτικός Λάνθιμος» του Δημήτρη Πολιτάκη: «Ο Λάνθιμος είναι μη εμπορικά εμπορικός. Υπάρχει και αυτή η αγορά, η οποία είναι παρεξηγήσιμη. Ο Μπρόντι ήθελε απλώς να ξεκαθαρίσει την κατηγορία στην οποία ανήκει ο Λάνθιμος. Δεν νομίζω πως συγκίνησαν ποτέ οι ταινίες του τους πραγματικούς σινεφίλ. Προσωπικά, δεν με προβληματίζουν καθόλου οι ταινίες του, αφού τις δω δεν μου μένει κάτι. Η κουβέντα είναι πάντα για το αν είναι ή δεν είναι καλές, σπάνια για το περιεχόμενό τους. Τα περί διχασμού του κοινού που αναφέρει ο Πολιτάκης δυστυχώς καθόρισαν την ταυτότητα του Λάνθιμου. Ξεφουσκώνει αυτή η ίντριγκα όμως (μαζί με τα εισιτήρια σε σύγκριση με τον Κυνόδοντα και τον Αστακό) και χωρίς αυτή δεν υπάρχει κάτι άλλο να συζητήσεις/σκεφτείς για το έργο του δυστυχώς». (Σχόλιο της Μανιατισσας)
• Για το «Ο παράδεισος των τυφλών ελίτ» του Νικόλα Σεβαστάκη: «Δεν νομίζετε ότι η συστηματική φοροαποφυγή των ελίτ δημιουργεί πιο σοβαρά προβλήματα από την ενίσχυση των "λαϊκιστών"; Για παράδειγμα, την αφαίμαξη των δημόσιων υπηρεσιών που αντικειμενικά συμβαίνει στο μεγαλύτερο μέρος της Δύσης; Δεν είναι βιαστική η ταύτιση της κριτικής των πρακτικών αυτών με έναν στερεοτυπικό "αντι-δυτικισμό", σαν να μην προέρχεται και από αλλού η κριτική; Με αυτό τον τροπο δεν ταυτίζετε την ουσιώδη κριτική της φοροαποφυγής με τον λαϊκισμό; Φταίει η "σύνθετη νομική εμπειρογνωμοσύνη" γι' αυτές τις πρακτικές ή η απουσία διεθνούς νομικού πλαισίου για τη δράση των φορολογικών παραδείσων; (Στα πρότυπα του ΔOE, του UNCLOS και του Συμβουλίου Ασφαλείας που ρυθμίζουν το εμπόριο, τη ναυσιπλοΐα, τον πόλεμο). Νομίζω ότι το άρθρο σας είναι λίγο ενστικτώδες και δείχνει να αναφέρεται περισσότερο στην εγχώρια πολιτική παρά στο ίδιο το πρόβλημα». (Σχόλιο του/της Πάγκρεας)
• Για τη συνέντευξη της δρος Εγκληματολογίας Αναστασίας Χαλκιά στον Γιάννη Πανταζόπουλο σχετικά με τη βία σήμερα: «Διαβάζουμε: "... Υπονοώντας κυρίως τη νόμιμη βία που ασκείται υπό το πρίσμα της κυριαρχίας του κράτους, με τη σειρά μου θα παραθέσω τον Γκάντι που υποστήριζε, μέσω της γνωστής ρήσης του, ότι "η μεγαλύτερη μορφή βίας είναι η φτώχεια". Εγώ λέω ότι βία είναι να παίρνουν τους φόρους μου και το ΦΠΑ από άνεργους και φτωχούς για να χρηματοδοτούν παιδαριώδεις ιδεοληπτικές αφηγήσεις του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος και το παντεσπάνι της προέδρου. Το ελληνικό κράτος και όλοι μας, αντί να χρηματοδοτούμε βασικές ανάγκες στην υγεία, στην παιδεία και στην ασφάλεια, έχουμε φτάσει να χρηματοδοτούμε τον κάθε ιδεοληπτικό θύλακα και την κάθε Μπέτυ που αποφάσισε να διοριστεί καθηγήτρια με φωτογραφικούς νόμους. Αυτό είναι βία, λέω εγώ». (Σχόλιο του atman)
σχόλια