Μετά από 10 χρόνια από το τραγικό συμβάν το Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών με την οποία είχε επιδικαστεί το ποσό των 400.000 ευρώ στους γονείς άτυχης 27χρονης η οποία έχασε τη ζωή της μετά από επέμβαση αφαίρεσης αμυγδαλών, λόγω λάθους του αναισθησιολόγου.
Η 27χρονη υπέστη καρδιακή ανακοπή και εγκεφαλική νέκρωση, καθώς δεν έγινε έγκαιρα καρδιοαναπνευστική ανάνηψη.
Η 27χρονη στις 4 Μαρτίου 2004 μπήκε στο νοσοκομείο για να υποβληθεί σε αφαίρεση και των δύο αμυγδαλών της. Λόγω του άγχους της εν όψει της χειρουργικής επέμβασης παρουσίασε συμπτώματα συγκινησιακού stress, όπως ταχυκαρδία, μικρή αύξηση της πίεσης, εφίδρωση, ενώ πάγωσαν τα άκρα της.
Της χορηγήθηκε ενδοφλεβίως ηρεμιστικό φάρμακο (δροπεριδόλη και φεντανύλη) και όταν η εικόνα της βελτιώθηκε, ο αναισθησιολόγος ξεκίνησε την διαδικασία νάρκωσης και η διασωλήνωση με τραχειοσωλήνα.
Η ασθενής άρχισε να βήχει και να κουνάει τα άκρα της, με αποτέλεσμα να της χορηγηθεί πρόσθετη δόση μυοχαλαρωτικών φαρμάκων και να της τοποθετηθεί μάσκα οξυγόνου.
Ο αναισθησιολόγος προχώρησε στο δεύτερο στάδιο νάρκωσης και ξεκίνησε η επέμβαση κατά τη διάρκεια της οποίας παρουσιάστηκε βραδυκαρδία.
Παρά τις προσπάθειες που έγιναν στη συνέχεια η κατάσταση της 27χρονης επιδεινώθηκε και της έγινε ηλεκτροσόκ (απινίδωση). Μετά την απινίδωση απέκτησε βραδυκαρδιακό ρυθμό και αυξήθηκε η πίεση της, ενώ της χορηγήθηκε πάλι ανδρεναλίνη και ξεκίνησαν μέτρα προστασίας του εγκεφάλου, για την πρόληψη δημιουργίας εγκεφαλικού οιδήματος.
Όμως στον αξονικό τομογράφο, η διάγνωση ήταν «αρχόμενο εγκεφαλικό οίδημα» ενώ και την επόμενη μέρα η δεύτερη αξονική τομογραφία έδειξε «διάχυτο εγκεφαλικό οίδημα με εξάλειψη των αυλάκων του εγκεφάλου».
Τελικά η 27χρονη κατέληξε μετά από τέσσερις ημέρες.
Σε όλες τις εκθέσεις που έγιναν για το θάνατο της υπογραμμίζεται ότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος, πάνω από πέντε λεπτά, και παρέμεινε ο εγκέφαλος χωρίς οξυγόνο, με συνέπεια την «πρόκληση μη ανατρέψιμων εγκεφαλικών αλλοιώσεων».
Η δικαιοσύνη στην οποία προσέφυγαν οι γονείς της 27χρονης μετά από μια δικαστική διαδρομή δέκα ετών αποφάνθηκε ότι δεν εφαρμόστηκαν έγκαιρα τα αναγκαία μέτρα για την οξυγόνωση της ασθενούς (υπερέβησαν τα 5 λεπτά), γεγονός που επέφερε τον θάνατο της κοπέλας και έκριναν ότι το νοσοκομείο πρέπει να καταβάλει στον πατέρα και την μητέρα της άτυχης κοπέλας ως αποζημίωση, το ποσό των 400.000 ευρώ για την ψυχική οδύνη που τους προκάλεσε ο θάνατος της κόρης τους.
