Μια βόλτα-οδηγός για digging βινυλίων στην Αθήνα

Μια βόλτα-οδηγός για digging βινυλίων στην Αθήνα Facebook Twitter
To «Mr. Vinylios» στην Ηφαίστου είναι μια καλή επιλογή για diggin' σε world, Eastern, εγχώρια, Psych Rock και Soul, Jazz δίσκους.
0

«Diggin'» σημαίνει σκάψιμο. Σκάψιμο για βινύλια που για τους συλλέκτες είναι ψύχωση, καταναγκασμός, τρόπος ζωής, και η αναζήτησή τους γίνεται ολόκληρο κυνήγι.

Το digging χρειάζεται κάβλα, επιμονή και όρεξη και, για όποιον λόγο και αν το κάνεις, είτε για προσωπική ευχαρίστηση, για να μεγαλώσεις τη δισκοθήκη σου, είτε για να εμπορικούς λόγους, για να τους μεταπωλήσεις, δεν έχει και μεγάλη διαφορά.


Το δικό μου digging ξεκίνησε δειλά-δειλά και τώρα μου είναι αδύνατο να βγω από το σπίτι χωρίς το ειδικό σε μέγεθος backpack μου. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα πετύχεις, τι θα σε βρει εκεί που θα πας, οι δίσκοι μπορεί να είναι παντού, έχω βρει ακόμα και κοντά στη θάλασσα, σε ένα σπιτάκι από όπου πέρασα τυχαία.

Θυμάμαι να είμαι με το μαγιό και τα αλάτια και να κρατάω του δίσκους με μεγάλη προσοχή, προσπαθώντας να τους προστατεύσω από την υγρασία και τον ήλιο, ψάχνοντας μια σακούλα για να τους κρεμάσω στην βέσπα.

Με είχε πιάσει τρόμος να μην πάθουν τίποτα, παρόλο που ήταν για 30 χρόνια εκεί, μέσα στις σκόνες και στην υγρασία.

Όσο περνάνε τα χρόνια, λόγω κρίσης και ανεργίας, όλο και περισσότερες προσωπικές συλλογές βινυλίων βγαίνουν στο σφυρί σε ψηφιακές πλατφόρμες όπως το discogs και το ebay, και το digging αλλάζει μορφή, γίνεται περισσότερο ψηφιακό, ο ενθουσιασμός όμως της αναζήτησης δεν αλλάζει.

Αυτή είναι μια τρέλα που πιάνει τους diggers. Πανικός για δίσκους που είναι πεταμένοι σαν «σκουπίδια», για τους οποίους δεν ενδιαφέρεται κανείς, που όταν πέσουν στα χέρια μας γίνονται πολύτιμοι και ευαίσθητοι και τους μεταχειριζόμαστε με μεγάλη προσοχή.

Τους καθαρίζουμε, τους βάζουμε σε ζελατίνα, τους προστατεύουμε όπως ένα σπάνιο έργο τέχνης, τους βάζουμε σε δωμάτια με αφυγραντήρες, με καλά ράφια, σε ιδανικές συνθήκες.

Μια βόλτα-οδηγός για digging βινυλίων στην Αθήνα Facebook Twitter
Σωστός οδηγός για digging δεν υπάρχει. Ο καθένας, ανάλογα με τα γούστα του, θα βρει τα ανάλογα μέρη για να ψάξει. Και τα spots για digging στην Αθήνα αρκετά. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Το «χεράτο», το original digging μπορεί να γίνει στα ράφια ενός δισκάδικου, σε παζάρια δίσκων, σε παζάρια γενικότερα ή οπουδήποτε έχουν ξεμείνει δίσκοι από παλιά (σπίτια, πατάρια, υπόγεια, κλειστά μαγαζιά κλπ.). Για κάθε δίσκο υπάρχει ένας μουσικόφιλος, δεν υπάρχουν άχρηστοι δίσκοι, είναι εκπληκτικό το τι μπορεί να τρελάνει έναν digger.

Όσο περνάνε τα χρόνια, λόγω κρίσης και ανεργίας, όλο και περισσότερες προσωπικές συλλογές βινυλίων βγαίνουν στο σφυρί σε ψηφιακές πλατφόρμες όπως το discogs και το ebay, και το digging αλλάζει μορφή, γίνεται περισσότερο ψηφιακό, ο ενθουσιασμός όμως της αναζήτησης δεν αλλάζει.

Οι δίσκοι που βρίσκεις σε ράφια σπιτιών και σε δισκάδικα δεν είναι τόσοι πολλοί όσο παλιότερα, αλλά το digging στην Αθήνα φαίνεται ότι είναι ανεξάντλητο.

Η Αθήνα λόγω του Πειραιά που ήταν ένα από τα πολυσύχναστα λιμάνια είχε την ευκαιρία να έχει πρόσβαση σε πολλούς και διαφορετικούς δίσκους, κι οι Αθηναίοι ήταν ανέκαθεν μουσικόφιλοι.

Γι' αυτό και πολλοί ξένοι πωλητές τα τελευταία χρόνια επισκέπτονται τη χώρα μας ψάχνοντας για δίσκους κάθε είδους. Γι' αυτό επίσης τα δισκάδικα ήταν πάρα πολλά στο κέντρο αλλά και στα προάστια. Και ακόμα είναι αρκετά.


Το diggin' δεν χρειάζεται απαραίτητα να γίνει με παρέα. Ίσως είναι καλύτερα να το κάνεις μόνος, γιατί συνήθως ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, οπότε καλύτερα solo για να μην υπάρχουν τέτοια προβλήματα.


Σωστός οδηγός για digging δεν υπάρχει. Ο καθένας, ανάλογα με τα γούστα του, θα βρει τα ανάλογα μέρη για να ψάξει. Και τα spots για digging στην Αθήνα αρκετά.

Μια βόλτα-οδηγός για digging βινυλίων στην Αθήνα Facebook Twitter
«Rock n Roll Circus» στο 21 της Σίνα. Φωτο: Αλέξανδρος Ακρίβος/ LIFO


Ξεκινάμε από τα Εξάρχεια, από τον «Μικρό Ερωτικό» του Σπύρου Χώλη, γωνία Καλλιδρομίου και Ζωοδόχου Πηγής. Ένα παλιό δισκάδικο με πολλούς ελληνικούς δίσκους από τα '60s μέχρι σήμερα και πολύ μεγάλο και ενημερωμένο ρεπερτόριο. Σπάνιοι δίσκοι και εσάνς από άλλες εποχές.


Κατηφορίζουμε τη Ζωοδόχου Πηγής και λίγο πιο κάτω, στα δεξιά, συναντάμε το «Plan59». Εδώ η αισθητική έχει την πρώτο ρόλο. Πάντα τα δισκάδικα με χαρακτήρα μου άρεσαν.

Jazz, Library, Funk, Obscure δίσκοι και ιδιαίτερα σινγκλάκια 45 στροφών από έναν πολύ ενημερωμένο seller, τον Θανάση Ξανθάκο. Παλιότερα τα Εξάρχεια είχαν και δυο τρία spots για πονηρό diggin' που πλέον δεν είναι άξια αναφοράς (κυρίως βιβλιοπωλεία).


Συνεχίζουμε προς Κολωνάκι. Εκεί συναντάμε το «Rock n Roll Circus» στο 21 της Σίνα. Ναός για μαύρη μουσική κυρίως, κάτι που σε τέτοιο βαθμό δεν έχει κανένα άλλο αθηναϊκό δισκάδικο.

Άγγελος Κυρούσης και Δήμος Πάσσας. Το δίδυμο επισκέπτεται το τεράστιο (2 φορές το χρόνο) παζάρι της Ουτρέχτης. Αυτό σημαίνει πολύ καλοί δίσκοι και ανανεωμένα συνεχώς ράφια. Ποιοτικά used και ενημερωμένοι στα new releases.

Μια βόλτα-οδηγός για digging βινυλίων στην Αθήνα Facebook Twitter
Στου Ψυρρή, καλά κρυμμένο «Το Δισκάδικο» του Ιωσήφ, με ποικιλία στα μουσικά είδη και έμφαση στα world. Φωτο: Γιώργος Αδάμος/LIFO


Κατεβαίνουμε μπρος τα κάτω, φτάνοντας στη Σταδίου κάνουμε μια στάση στο «Lo-Fi Records» στην περιοχή της πλατείας Καρύτση. Συγκεκριμένα, στην Ιωάννου Παπαρηγοπούλου 19. Εδώ οι δίσκοι, παλιοί ή νέοι, έχουν αναφορά στα samples, μουσική για chopping. Hip Hop, Funk, Jazz. Στα κοντρόλ ο Σήφης.

Κατηφορίζουμε την Πραξιτέλους και απέναντι από το Χρηματιστήριο βρίσκουμε την ομάδα του «Kasseta Records», τον Δημήτρη και τον Γιάννη. Πολυσύχναστη στοά με πολλά θεματικά events - DJ sets και dance κουλτούρα.

Είμαστε πια στην Αθηνάς. Στου Ψυρρή, καλά κρυμμένο «Το Δισκάδικο» του Ιωσήφ, με ποικιλία στα μουσικά είδη και έμφαση στα world.

Φτάσαμε στο Μοναστηράκι. Πρώτη στάση στο «Ζαχαρίας Records» στην Ηφαίστου, με ισόγειο καλά ενημερωμένο: Rock, Disco, ελληνικά, Indie pop, New Wave και στο υπόγειο μαύρη μουσική, Jazz, Soul κλπ. Αυτό είναι το δισκάδικο που ο Gilles Peterson είχε αναφέρει στο ραδιοφωνικό του show στο BBC ως το πιο ενημερωμένο δισκάδικο στην Ευρώπη.

Συνεχίζουμε με τον «Mr. Vinylios» στην Ηφαίστου, άλλη μια καλή επιλογή για diggin' σε world, Eastern, εγχώρια, Psych Rock και Soul, Jazz δίσκους.

Μια βόλτα-οδηγός για digging βινυλίων στην Αθήνα Facebook Twitter
«Ζαχαρίας Records» στην Ηφαίστου. Φωτο: Γιώργος Αδάμος/LIFO


Κάποτε στο Μοναστηράκι, ψηλά στα κάγκελα στους Διόσκουρους, όλοι οι δισκοπώλες με μαγαζιά στην περιοχή πούλαγαν δίσκους υπαίθρια σε κούτες. Πάντα το outdoors diggin' με τράβαγε μανιασμένα. Έχει μυστήριο.

Δίπλα από το Δίπυλο υπάρχει εδώ και χρόνια ένα αγαπημένο diggin' spot. Το βιβλιοπωλείο-δισκάδικο του Νίκου του Αμερικάνου. Εκεί το σπορ γίνεται πολύ ενδιαφέρον με τον Μάκη. Πολλές εκπλήξεις και συχνά καλοί δίσκοι.

Παρακάτω στην στοά της καντίνας (Cantina Social) στην Λεωκορίου, βρίσκεται ο «Ματσούκας», ένα από τα παλιότερα δισκάδικα του κέντρου. Αφορμή για κουβέντα, σωστό Instagram opportunity και diggin' αν τα καταφέρεις να βγάλεις άκρη στους τόνους των δίσκων που φράζουν το μέρος.

Σε όλο αυτό το κομμάτι και την Πλατεία Αβυσσηνίας τις Κυριακές από τα ξημερώματα μέχρι το μεσημέρι γίνεται παζάρι. Πληθώρα δίσκων σχεδόν κάθε Κυριακή και πολύς ο ανταγωνισμός μεταξύ diggers.

Μια βόλτα-οδηγός για digging βινυλίων στην Αθήνα Facebook Twitter
Για κάθε δίσκο υπάρχει ένας μουσικόφιλος, δεν υπάρχουν άχρηστοι δίσκοι, είναι εκπληκτικό το τι μπορεί να τρελάνει έναν digger. Φωτο: Αλέξανδρος Ακρίβος/ LIFO


Κάτι που συμβαίνει και στον Ελαιώνα, την περιοχή κάτω από τις γραμμές που για 48 ώρες non stop τα Σαββατοκύριακα μπορείς να ντιγκάρεις ασταμάτητα. Πολλά τα παζάρια εκεί, αλλά πολλά και τα στρέμματα που έχεις να διανύσεις. Αν έχεις αντοχή και υπομονή, ίσως να πετύχεις ωραία πράγματα μέσα στον χαμό που επικρατεί.


Αφήνοντας τα spots, πάντα καλή αφορμή για ψάξιμο είναι οι επισκέψεις σε σπίτια. Με έξυπνες κοινωνικές επαφές, ίσως βρεθείς κάποια στιγμή με μια προσωπική συλλογή που αξίζει πολλά χιλιάρικα.


Η αλήθεια είναι ότι πάντα οι δίσκοι αλλάζουν χέρια και ταξιδεύουν σε πολλά μέρη, οπότε οπουδήποτε μπορεί να πετύχεις κάποιον ενδιαφέρων. Και οπουδήποτε το diggin' μπορεί να αποδώσει και να σου ηρεμήσει την ψυχή.

Είναι πολλά τα παραδείγματα που κάποιος παραγωγός ή DJ ανακάλυψε έναν ξεχασμένο δίσκο και τον έφερε ξανά στο προσκήνιο, αυτή είναι και η ομορφιά του diggin', ότι μπορεί κάτι που δεν τον θυμάται ή δεν το άκουσε ποτέ κανείς να το κάνει πετυχημένο και πολύτιμο.


Καλό ψάξιμο.


Άλλα spots για digging στην Αθήνα:

«Vinyl City», Ιπποκράτους 132 (Hip Hop, Rock, Jazz, Classical)

«A Strange Attractor», Βαλτετσίου 31 (Obscure, Kraut, Folk, Free Jazz, Eastern)

«Homcore», Βουλής 38 (Dance, Ambient, Jazz)

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 1.5.2019

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM