Οι φωνές των παιδιών που ξενυχτάνε στην Πλατεία Δεξαμενής το καλοκαίρι / οι παιώνιες στο Δρίζο, σαν ροζ μπάλες αισιοδιοξίας / το σημείο τέρμα Aναγνωστοπούλου, αρχές Διδότου, πνιγμένο στους κισσούς, πάντα δροσερό / το αυγοτάραχο στη Ράτκα, σερβιρισμένο σε ένα λευκό στρογγυλό μάρμαρο, με μόνο στολίδι ένα λεμόνι τυλιγμένο σε τούλι / η βιτρίνα της Οδού Πανός, πάντα ένα μυθιστόρημα / Σάββατο μεσημέρι στον Παπαδάκη, χταπόδι με μέλι, γαριδάκι Συμιακό, ποίημα / ο πεζόδρομος της Πινδάρου, κάτω από το κυκλαδίτικο σπίτι, κρυμμένοι μέσα σε πρασινάδες / Χίτσκοκ στην Αθηναία, να βλέπουν και οι γείτονες από το μπαλκόνι με τα νεγκλιζέ / ένας γάτος που κάθεται στη βιτρίνα ενός μαγαζιού στη Γλύκωνος, πάνω σε κάτι ονειρικά μπατίκ / η μυρωδιά από καφέ που σκεπάζει όλη την περιοχή, κάθε που ο Μισεγιάννης ψήνει καφέ / οι μυστήριες μαύρες κουρτίνες του Kiku / τα δημοτικά που ακούγονται κάθε Σάββατο μεσημέρι από το Λύκειο Ελληνίδων / ένα μεσημέρι του Αυγούστου, μόνοι στην πλατεία παρέα με τους υπόλοιπους φρουρούς της περιοχής / ο Κωνσταντίνος Τζούμας σαν αεράκι που ανηφορίζει τους δρόμους, να χαιρετά με βικτοριανή ευγένεια / τα βιολετί κουτιά του Αux delicieux / o γάτος της Φωκυλίδου / η Bettina που ξανανοίγει / οι παρέες του Κολωνακίου, σταθερές στα στέκια τους για δεκαετίες, αυτό θα πει γειτονιά / οι κυρίες στα μπακάλικα και στα deli που είναι ιδιότροπες, πάει να πει τρώνε καλά / μια ταπετσαρία με Ινδούς αυτοκράτορες στη Μαρίνα Σφακιανάκη / ο πάγκος με τα ζαρζαβατικά (όχι ο νέος, ο παλιός) στη λαϊκή της Ξενοκράτους / η φιλαρμονική που ακούγεται το πρωί των Θεοφανείων, πάει στη δεξαμενή... / το Sotris, που δέκα χρόνια στο Κολωνάκι, φέτος μπήκα μέσα για πρώτη φορά / τυρόπιτα ταψιού στο Φίλιον / οι κάλτσες στο De Tout Facon / το Scala / η ομάδα της γκαλερί Καλφαγιάν / καπουτσίνο για έξω από το Da Capo (όχι, δεν περιμένω στην ουρά για να κάτσω) / σολομός Petrosian από το Le Petit Gourmand στην Αναγνωστοπούλου / σαμπλεδάκια από το Ελληνικόν / κάτω από τους πλάτανους στον Άγιο Διονύση / η νέα πλατεία Κολωνακίου, κάθε χρόνο και περισσότερο / ο πανικός κάθε φορά που πρέπει να κατηφορίσεις το Κολωνάκι και τα πεζοδρόμια της Πινδάρου είναι βρεγμένα / κάτω από τις μουριές του L' abreuvoir / αυτή η μαύρη πολυθρόνα στο Interni / τα δέντρα της Ομήρου, η μόνη απάντηση στις νερατζιές της υπόλοιπης περιοχής / οι πάνω γειτονιές, ελεύθερες από μαγαζιά και εστιατόρια, μόνο ωραία σπίτια / ντελίβερι από Φιλίπου αλλά και μεσημέρι Σαββάτου στη μικρή αυλή, αν βρεις τραπέζι / μια φορά κάθε τρία χρόνια στο Freud Oriental / το Cake! / περιήγηση στις σταθερές συλλογές του μουσείου Μπενάκη της Κουμπάρη / το περίπτερο που σήκωσαν εν μια νυκτί από τη Βουκουρεστίου ήταν πανέμορφο και δικαίως έκρυβε μια μέτρια βιτρίνα / η Μηλιώνη κι ας τη φοβάμαι / τα Kiehls στο Hondos / όλα στο Free Shop / κεφτεδάκια με πατάτες τηγανητές στην Πλατεία Δεξαμενής / το pomegranate τραπέζι και καρέκλες έξω από τη βιτρίνα της Εύχαρις, κάθε μέρα λέω να κάτσω εκεί, κάτω από τις νερατζιές και να μην έρθω δουλειά / ο ένας και μοναδικός γείτονας που κατάφερα στα τόσα χρόνια να λέω καλημέρα / μια γιγαντιαία αρμπαρόριζα που κρέμεται από ένα μπαλκόνι / ακόμα και τα έπιπλα που βρίσκεις στα σκουπίδια είναι ωραία εδώ / η καλύτερη περιοχή στο κέντρο. Σας φιλώ.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

Φωτιές τώρα: Ανεξέλεγκτα τα μέτωπα σε Αχαΐα, Πρέβεζα, Χίο και Ζάκυνθο

Φωτιές τώρα: Εκτός ελέγχου τα μέτωπα σε Αχαΐα, Πρέβεζα, Χίο και Ζάκυνθο

Πλοίο εμβόλισε το σκάφος του Τούρκου επιχειρηματία που ταξίδευε για Μύκονο

Ισραηλινός αθλητής έκανε on camera χειρονομία αποκεφαλισμού στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου Νέων

Φωτιές τώρα: Πολύ δύσκολη και η σημερινή ημέρα, λέει ο εκπρόσωπος της Πυροσβεστικής

σχόλια