«Τα πυρηνικά όπλα βγήκαν από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας»

Ένας χρόνος πόλεμος στην Ουκρανία: «Τα πυρηνικά όπλα βγήκαν από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας» Facebook Twitter
Είναι γεγονός ότι ο πόλεμος, όπως εξελίσσεται, μοιάζει εξαιρετικά με ένα είδος Α' Παγκοσμίου Πολέμου, έχοντας κάποια φουτουριστικά στοιχεία, σε ένα μεταποκαλυπτικό περιβάλλον.
0

HTAN ΧΑΡΑΜΑΤΑ της 24ης Φεβρουαρίου 2022 όταν τα ρωσικά στρατεύματα άρχισαν να εισβάλλουν κατά χιλιάδες στην Ουκρανία από βορρά, νότο και ανατολή. 

Έναν χρόνο μετά, χιλιάδες άνθρωποι κείτονται νεκροί με εκατέρωθεν καταγγελίες για εγκλήματα πολέμου. Παράλληλα, ένα τεράστιο μέτωπο εκατοντάδων χιλιομέτρων έχει δημιουργηθεί στην ανατολική Ουκρανία, με τις εικόνες και τα βίντεο που έρχονται να θυμίζουν πόλεμο χαρακωμάτων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου με σύγχρονα όπλα.

Όλα αυτά, καθώς πολλοί μιλούν πλέον για σύγκρουση δι' αντιπροσώπων ενώ τα πυρηνικά όπλα επέστρεψαν με «κρότο» στον δημόσιο πολιτικό διάλογο. Οι απειλές για «Αρμαγεδδώνα» κανονικοποιήθηκαν εν μία νυκτί και το κάποτε «ταμπού» των πυρηνικών χρησιμοποιήθηκε, κυρίως από τη Μόσχα, ως διαπραγματευτικό χαρτί.

Αν νικήσει η Ουκρανία και ανακαταλάβει τις περιοχές της, θα είναι τέτοιο το πλήγμα για το γόητρο της Ρωσίας που σχεδόν σίγουρα το καθεστώς Πούτιν δεν θα επιβιώσει. Η Μόσχα θα κάνει το παν για να μην προκύψει μια κατάρρευση, όπως αυτή του 1991. Αν δει ότι ηττάται στο συμβατικό επίπεδο, τότε είναι πολύ πιθανό να προχωρήσει σε χρήση πυρηνικών όπλων και να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας.

Γι' αυτό τον νέο, γεωπολιτικά ταραγμένο, κόσμο μιλήσαμε με τον καθηγητή Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων αλλά και διδάσκοντα στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνο Γρίβα.

γριβας
 Κωνσταντίνος Γρίβας

— Έχει γίνει μεγάλη συζήτηση για το τι συνέβη λίγο πριν από το ξέσπασμα του πολέμου. Τη στιγμή που δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών μιλούσαν για επικείμενη εισβολή, το Κρεμλίνο διέψευδε επανειλημμένα. Κατά πόσο περιμένατε μια τέτοιου μεγέθους ρωσική επίθεση και τι συμφέροντα την υποκίνησαν;
Επρόκειτο για μία ενέργεια που προσωπικώς αλλά και πολλούς άλλους μας εξέπληξε, δεν το περιμέναμε. Θεωρούσα και συνεχίζω να θεωρώ ότι ήταν μια ενέργεια που στρεφόταν ενάντια στα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της Ρωσίας.

Πιστεύω ότι η απόφαση ελήφθη με μια απίστευτη αισιοδοξία από το Κρεμλίνο, ότι δηλαδή θα μπορούσαν να επιτύχουν μια αλλαγή καθεστώτος μέσα σε μερικές μέρες, αν όχι ώρες, και να μην πάνε σε παρατεταμένη πολεμική σύρραξη. Υπήρξε λοιπόν μια μεγάλη και ανεδαφική αισιοδοξία από πλευράς της ρωσικής ηγεσίας που αποτέλεσε ένα «αυτογκόλ» για τα ρωσικά γεωστρατηγικά συμφέροντα. 

— Έναν χρόνο μετά, τα χαρακώματα στην ανατολική Ουκρανία και η σχετική στασιμότητα των μετώπων έχουν δημιουργήσει από αναλυτές παραλληλισμούς με τις πολεμικές επιχειρήσεις του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τι εικόνα έχουμε για τα πεδία των μαχών;
Είναι γεγονός ότι ο πόλεμος, όπως εξελίσσεται, μοιάζει εξαιρετικά με ένα είδος Α' Παγκοσμίου Πολέμου, έχοντας κάποια φουτουριστικά στοιχεία, σε ένα μεταποκαλυπτικό περιβάλλον. Έχουμε πόλεμο χαρακωμάτων μαζί με το πεζικό που μάχεται σώμα με σώμα, το πυροβολικό αλλά και ρομποτικά συστήματα σε μεγάλους αριθμούς. Οπότε μιλάμε για ένα είδος εκσυγχρονισμένου Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Είναι σημαντικό επίσης ότι παρόλο που δόθηκε επικοινωνιακή έμφαση σε ορισμένα οπλικά συστήματα όπως το αμερικανικό ρουκετοβόλο HIMARS, οι Ουκρανοί αξιοποίησαν, έναν χρόνο τώρα, πολύ περισσότερο το πεζικό σε αποκεντρωτικά μοντέλα μάχης. 

— Τι χαρακτηριστικά έχει αυτή η αποκεντρωμένη τακτική πολεμικής επιχείρησης;
Οι Ουκρανοί χρησιμοποίησαν μικρές αλλά πολυάριθμες ομάδες πεζικού, εφαρμόζοντας μια μεθοδολογία που μοιάζει με αυτή των Γερμανών stosstruppen στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στόχος αυτών των ομάδων είναι να μπορούν να διεισδύουν ανάμεσα στα κενά της ρωσικής στρατιωτικής διάταξης, να στήνουν ενέδρες στις ρωσικές τεθωρακισμένες και μηχανοκίνητες φάλαγγες καθώς και να αποφεύγουν τη στοχοποίηση από το πανίσχυρο ρωσικό πυροβολικό.

Σε μεγάλο βαθμό αυτό το μοντέλο έχουν αρχίσει να το υιοθετούν και οι Ρώσοι. Οπότε αυτή η μεγάλη ρωσική επίθεση που περιμένουμε το επόμενο διάστημα, αν τελικά προκύψει, δεν νομίζω ότι θα είναι αυτό που θα περιμέναμε πριν από έναν χρόνο, δηλαδή μια μεγάλη επίθεση με άρματα μάχης και μεγάλους σχηματισμούς. Νομίζω ότι θα έχουμε και από πλευράς των Ρώσων πολυάριθμες μικρές ομάδες που θα προσπαθήσουν να επιτύχουν διείσδυση μέσα στην ουκρανική διάταξη.

— Δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών αναφέρουν ότι τόσο οι Ουκρανοί όσο και οι Ρώσοι χρησιμοποιούν περισσότερα πυρομαχικά απ’ όσα προμηθεύονται ή παράγουν. Πώς μπορεί να ανταποκριθεί τόσο η Δύση όσο και η Ρωσία σε αυτή την ένταση πολέμου;
Στη Δύση, αλλά και γενικότερα, από το τέλος της δεκαετίας του 1990, κυριάρχησε μια αντίληψη στους στρατούς ότι πλέον οι συγκρούσεις θα διεξάγονται με μικρό αριθμό έξυπνων πυρομαχικών. Ως εκ τούτου, φάνηκε άχρηστος ο τεράστιος όγκος πυρών που χρησιμοποιούνταν σε παλαιότερους πολέμους.

Για παράδειγμα, το 2017 ο αμερικανικός στρατός παρήγγειλε περίπου 17.000 οβίδες πυροβολικού των 155 χιλ. για όλο το έτος. Στην Ουκρανία σήμερα βάλλονται περίπου 50.000 οβίδες και ρουκέτες τη μέρα.

Αυτό σημαίνει ότι έχουμε επιστρέψει σε αυτό που λέμε «παραδοσιακό» πόλεμο ο οποίος δίνει έμφαση στον όγκο πυρός. Επομένως, έχουμε εισέλθει πλέον σε έναν πόλεμο φθοράς όπου και οι πλευρές προσπαθούν η μία να «ματώσει» την άλλη ώστε να πεθάνουν από «αιμορραγία» στο έμψυχο και άψυχο υλικό. 

— Κατά πολλούς οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μεγάλα κέρδη σε γεωπολιτικό, ενεργειακό, οπλικό και διπλωματικό επίπεδο από τη συνέχισης αυτής της σύγκρουσης. Παράλληλα το ΝΑΤΟ, του οποίου η Ουάσιγκτον ηγείται, θεωρείται ότι απέκτησε πάλι γεωπολιτικό ρόλο. Τι πιστεύετε πάνω σε αυτές τις εκτιμήσεις που γίνονται;
Θεωρώ ότι όλα κράτη της ευρωγενούς Δύσης, δηλαδή του συνόλου της Ευρώπης, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας, σε βάθος χρόνου θα είναι χαμένα. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια διπλή εμφύλια σύγκρουση: μια σύγκρουση δύο αδελφών λαών, του ουκρανικού και του ρωσικού, με ένα πρωτοφανές χάσμα στην ιστορία τους, αλλά και μια σύγκρουση μεταξύ της Ρωσίας και του υπόλοιπου ευρωγενούς κόσμου. Αυτό δεν είναι καλό για κανέναν.

Όσον αφορά το ΝΑΤΟ, η συμμαχία από τη μία επιβεβαιώνεται ως ο κυρίαρχος στο δυτικό σύστημα εξουσίας, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι αν υπάρξει μια πιο άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία, θα μπορέσει να αντεπεξέλθει. Έχουμε ένα πολύ διευρυμένο ΝΑΤΟ που δεν έχει τη συμπαγή ταυτότητα του παλαιού. 

Παράλληλα, η αποκοπή της Ρωσίας από την Ευρώπη, για την οποία τόσο η ίδια όσο και η Δύση φέρουν ευθύνες, και η ώθησή της σε συνεργασία με την Κίνα και το Ιράν, σε βάθος χρόνου θα αποδειχθεί πολύ επικίνδυνη για ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Δημιουργείται δηλαδή ένα «ανατολικό» συμμαχικό σχήμα που δείχνει πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί στο μέλλον από τον ευρωατλαντικό παράγοντα.

— Με αφορμή τη σύγκρουση στην Ουκρανία, τα πυρηνικά όπλα και η έμμεση απειλή χρήσης τους επανήλθαν δυναμικά στον δημόσιο πολιτικό διάλογο. Γιατί πιστεύετε ότι γίνεται αυτή η απόπειρα κανονικοποίησης μιας τέτοιας καταστροφής;
Μετά τον Ψυχρό Πόλεμο θεωρήσαμε ότι όλα αυτά είχαν μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Όμως αυτό δεν ισχύει. Από τη στιγμή που επανερχόμαστε σε έναν υψηλών τόνων ανταγωνισμό μεταξύ Δύσης και Ανατολής είναι δεδομένο ότι τα πυρηνικά θα τίθενται στο τραπέζι, όπως και στο παρελθόν.

Αν νικήσει η Ουκρανία και ανακαταλάβει τις περιοχές της, θα είναι τέτοιο το πλήγμα για το γόητρο της Ρωσίας που σχεδόν σίγουρα το καθεστώς Πούτιν δεν θα επιβιώσει. Η Μόσχα θα κάνει το παν για να μην προκύψει μια κατάρρευση, όπως αυτή του 1991. Αν δει ότι ηττάται στο συμβατικό επίπεδο, τότε είναι πολύ πιθανό να προχωρήσει σε χρήση πυρηνικών όπλων και να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας.

Η Ρωσία προτάσσει την πυρηνική της ισχύ γιατί εκεί έχει το πλεονέκτημα. Ο θεωρητικός πυρηνικής στρατηγικής και αναλυτής της CIA, Μάθιου Κρόνινγκ έχει αναφέρει πως όταν προκύψει μια σύγκρουση πυρηνικών δυνάμεων, θα υποχωρήσει αυτή που έχει να χάσει τα περισσότερα. Είναι δεδομένο ότι σε ένα ακραίο σενάριο πυρηνικού πολέμου, ενώ η Ρωσία θα υποστεί βαρύτατα πλήγματα, θα επιβιώσει. Από την άλλη η δυτική Ευρώπη δεν θα επιβιώσει. 

Με δεδομένο επίσης ότι το ΝΑΤΟ είναι μια συμμαχία με πάρα πολλά κράτη που πρέπει να συνεννοηθούν μεταξύ τους, εάν λειτουργήσουν υπό τη «δαμόκλειο σπάθη» του πυρηνικού αφανισμού, είναι δυνατό να χάσουν τη συνοχή τους. Επομένως, είναι πολύ πιο πιθανό η Ρωσία, αν νιώσει στριμωγμένη, να προχωρήσει σε έναν πυρηνικό εκβιασμό επειδή, μεταξύ άλλων, υστερεί σε άλλους στρατιωτικούς τομείς. 

— Αναλυτές μιλούν ευθέως πλέον για την έλευση μιας νέας εποχής στο διεθνές σύστημα που φέρνει τέλος στη μεταψυχροπολεμική περίοδο. Τι σημαίνει αυτός ο νέος κόσμος για την παγκόσμια σταθερότητα και ειρήνη; 
Η εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία αποτελεί τον «πυροκροτητή» που προκάλεσε τη γεωπολιτική έκρηξη. Είναι γεγονός ότι πάμε σε ένα νέο διεθνές σύστημα. Δεν τελείωσε απλώς η μεταψυχροπολεμική εποχή καθώς αυτή η εξέλιξη συνδυάζεται και με μια σειρά από άλλες αλλαγές. Το κέντρο βάρους περνά πλέον στην Ανατολή. Αυτό σημαίνει ότι τελειώνει μια εποχή διάρκειας περίπου πέντε αιώνων όπου στα διεθνή δρώμενα κυριαρχούσε η ευρωγενής Δύση. Τώρα, το κέντρο βάρους μετακινείται προς την Ασία. 

Ως εκ τούτου, αυτός ο συνδυασμός παραγόντων διαμορφώνει ένα εντελώς νέο διεθνές σύστημα. Το αν οδεύουμε σε έναν πολυπολικό κόσμο που μπορεί να μετεξελιχθεί σε διπολικό αποτελεί μια πολύ περιοριστική ανάγνωση της πραγματικότητας. Είναι πολλαπλοί οι παράγοντες που οδηγούν στο νέο σύστημα και δύσκολα μπορούμε να τους ορίσουμε αυτήν τη στιγμή. 

— Στο παρελθόν είδαμε φιλειρηνικά και αντιπυρηνικά κινήματα «από τα κάτω» που προσπάθησαν να εμποδίσουν συγκρούσεις. Τέτοιες αντιδράσεις υπήρξαν στο πρόσφατο παρελθόν για τη Γιουγκοσλαβία ή το Ιράκ. Στον τωρινό πόλεμο δεν έχουμε δει μαζικά σε όγκο κινήματα φιλειρηνιστών τόσο στη Δύση όσο και στη Ρωσία ώστε να υπάρξει πίεση στις ηγεσίες για λήξη της σύρραξης. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;
Ειδικά στα τελευταία χρόνια του Ψυχρού Πολέμου υπήρξε ένα πολύ ισχυρό αντιπυρηνικό και φιλειρηνιστικό κίνημα στη Δύση αλλά και ένα αντίστοιχο υπόγειο κίνημα στη Σοβιετική Ένωση. Σήμερα αυτό που υπάρχει είναι μια ποδοσφαιρικού τύπου λογική που στοχεύει είτε στην αγιοποίηση της Ρωσίας είτε στη δαιμονοποίησή της. Αυτό το βλέπουμε και στην ελληνική κοινωνία: βρισκόμαστε ανάμεσα σε έναν παρανοϊκό φιλορωσισμό και έναν εξίσου παρανοϊκό αντιρωσισμό που δαιμονοποιεί οτιδήποτε ρωσικό. 

Αυτή λοιπόν η απουσία φιλειρηνικών κινημάτων έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με αυτό τον οπαδικό χαρακτήρα της σύγκρουσης αλλά και την έλλειψη ορθού λόγου στις δυτικές κοινωνίες αυτήν τη στιγμή.

Η Ρωσία έχει κολοσσιαίες ευθύνες γι' αυτό που συνέβη. Όμως αυτό δεν συνεπάγεται μια λογική απόλυτου εκμηδενισμού της Ρωσίας, στην οποία λογική φαίνεται να έχει εγκλωβιστεί ο δυτικός κόσμος. Στόχος δεν είναι να επιτύχουμε ένα νέο 1991 γιατί έτσι θα ωθήσουμε περαιτέρω τη Μόσχα στον ζωτικό χώρο της Κίνας.

Θέματα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Στην Ελλάδα πιστεύουν ότι μια γυναίκα που είναι στο OnlyFans δεν έχει ήθος»

Lifo Videos / «Στην Ελλάδα πιστεύουν ότι μια γυναίκα που είναι στο OnlyFans δεν έχει ήθος»

Η Όλγα Κοτλιδά έγινε γνωστή από τη συμμετοχή της στο My Style Rocks και πλέον δραστηριοποιείται ως content creator στο OnlyFans, διαμορφώνοντας ένα σταθερά αυξανόμενο γυναικείο κοινό και υπερασπιζόμενη την αυτοδιάθεση και την αυθεντική γυναικεία έκφραση.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Για πάντα νέοι: Μπορούμε όντως να σταματήσουμε το χρόνο;

Άκου την επιστήμη / Για πάντα νέοι: Μπορούμε όντως να σταματήσουμε το χρόνο;

Τι είναι η γήρανση; Μια αναπόφευκτη φθορά του σώματος ή μια βιολογική διαδικασία που μπορούμε πλέον να κατανοήσουμε και να επιβραδύνουμε; Μπορούμε τελικά να επηρεάσουμε τη διάρκεια και την ποιότητα της ζωής μας; Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Χημικής Βιολογίας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Στάθης Γκόνος απαντά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ζώντας με τυφλοκώφωση: Η καθημερινότητα, η επικοινωνία και τα εμπόδια στην Ελλάδα σήμερα

Ζούμε, ρε! / Ζώντας με τυφλοκώφωση: Η καθημερινότητα, η επικοινωνία και τα εμπόδια στην Ελλάδα

Πώς επικοινωνούν τα τυφλοκωφά άτομα; Τι δυσκολίες αντιμετωπίζουν στην εκπαίδευση και την εργασία; Και πόσο έτοιμη είναι η ελληνική κοινωνία να τα αντιμετωπίσει ως ισότιμα μέλη της; Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συνομιλούν με τον αρχιτέκτονα Γιάννη Παναϊρλή, ο οποίος μοιράζεται την προσωπική του εμπειρία ως τυφλοκωφός επαγγελματίας στην Ελλάδα.
THE LIFO TEAM
Μάρκο, πώς είναι να τα βάζεις με τα 9 μποφόρ;

Ψυχή & Σώμα / Μάρκο, πώς είναι να τα βάζεις με τα 9 μποφόρ;

Ο Μάρκος Ψαλτάκης, ένας από τους κορυφαίους kite surfers στην Ελλάδα, μιλάει για τις πιο δυνατές στιγμές του στη θάλασσα, για την αδρεναλίνη, τη δύναμη της φύσης και τη ζωή ανάμεσα σε κύματα, ταξίδια και προκλήσεις.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Η φαντασίωση της «Ωραίας Κοιμωμένης»

Lifo Videos / Η Γαλήνη Χατζηπασχάλη διαβάζει ένα διήγημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες

Η Γαλήνη Χατζηπασχάλη διαβάζει στη LiFO «Το αεροπλάνο της Ωραίας Κοιμωμένης» του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες από τη συλλογή «Δώδεκα διηγήματα περιπλανώμενα» σε μετάφραση Κλαίτης Σωτηριάδου-Μπαράχας (εκδ. Λιβάνης, 1993). Ο πρωτότυπος τίτλος της είναι «Doce cuentos peregrinos» και εκδόθηκε αρχικά το 1992, δέκα χρόνια αφότου ο συγγραφέας είχε τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κολλημένοι στις οθόνες: Τι παθαίνει ο εγκέφαλος από το συνεχές σκρολάρισμα;

Ψυχή & Σώμα / Κολλημένοι στις οθόνες: Τι παθαίνει ο εγκέφαλος από το συνεχές σκρολάρισμα;

Πόσες ώρες περνάμε μπροστά σε μια οθόνη κάθε μέρα, και τι σημαίνει αυτό για τη σκέψη, τη μνήμη και τη συγκέντρωσή μας; H Μερόπη Κοκκίνη συζητά με τον νευρολόγο Οδυσσέα Παζιώνη για το πώς επηρεάζουν την εγκεφαλική μας λειτουργία πρακτικές όπως το απλό multitasking, το binge watching και το endless scrolling.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Gen Z : Τι έχουν στο μυαλό τους όταν είναι διαρκώς με ένα κινητό στο χέρι;

Άκου την επιστήμη / Gen Z : Τι έχουν στο μυαλό τους όταν είναι διαρκώς με ένα κινητό στο χέρι;

Πώς επηρεάζουν τα social media την αυτοεικόνα των νέων σήμερα; Ποιον ρόλο παίζει η ανάγκη για αποδοχή και η εργασιακή αβεβαιότητα στη διαμόρφωση της ψυχικής τους ανθεκτικότητας; Ο ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής Βασίλης Κιοσσές μιλά στον Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μου έλεγαν “ωραία φωνή, αλλά δεν το έχεις καθόλου, ρε φίλε”»

Lifo Videos / «Μου έλεγαν “ωραία φωνή, αλλά δεν το έχεις καθόλου, ρε φίλε”»

Ο Ορέστης Μήλιος είναι voice artist, συγγραφέας του βιβλίου «Άσε κάτω το ρημάδι, μιλάω» και απόφοιτος του Πολυτεχνείου. Με μια φωνή που την αμφισβήτησαν αλλά δεν ξέχασε ποτέ, χτίζει μια πορεία σε στούντιο, βιβλία και σκηνές, κόντρα στις κρίσεις πανικού και το χρόνιο άγχος.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Διακοπές χωρίς εμπόδια: Χρήσιμες συμβουλές για ΑμεΑ

Ζούμε, ρε! / Διακοπές χωρίς εμπόδια: Χρήσιμες συμβουλές για ΑμεΑ

Από την επιβίβαση στο πλοίο και την αναζήτηση προσβάσιμου καταλύματος μέχρι την είσοδο στη θάλασσα και τη βραδινή έξοδο για ένα ποτό, τα αυτονόητα για τους περισσότερους μπορεί να κρύβουν απρόβλεπτες δυσκολίες για τα άτομα με αναπηρία. Πώς μπορούν, λοιπόν, να οργανώσουν τις διακοπές τους με μεγαλύτερη αυτονομία και ασφάλεια;
THE LIFO TEAM
Δεν τη φώναζαν «Κλουροκέρατη» τη γίδα χωρίς λόγο

Ηχητικά Άρθρα / Δεν τη φώναζαν «Κλουροκέρατη» τη γίδα χωρίς λόγο

Τα «Τετράδια ενός βοσκού» είναι ένα βιβλίο που καταγράφει, σε μορφή ημερολογίου, τον βιολογικό κύκλο ενός κοπαδιού στην περιοχή της Τσαπουρνιάς. Ο τρόπος με τον οποίο δίνονταν ονόματα στις γίδες και τις προβατίνες αποτελεί μέρος της προφορικής παράδοσης των Ελλήνων κτηνοτρόφων — μιας παράδοσης που πλέον έχει χαθεί.
M. HULOT
Λειψυδρία στα νησιά: Μια δυστοπική και πανάκριβη πραγματικότητα

Radio Lifo / Λειψυδρία στα νησιά: Μια δυστοπική και πανάκριβη πραγματικότητα

Η Ντίνα Καράτζιου συνομιλεί με τον Νάσο Στασινάκη, καθηγητή Περιβαλλοντικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, γι’ αυτό το φαινόμενο της νησιωτικής χώρας, που πλέον δεν είναι εποχικό αλλά παγιώνεται χρόνο με τον χρόνο.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Κάποιες αγροτικές επιδοτήσεις έγιναν Porsche Cayenne στο Κολωνάκι»

LiFO politics / «Κάποιες αγροτικές επιδοτήσεις έγιναν Porsche Cayenne στο Κολωνάκι»

Ο Βάιος Γκανής, ένας από τους πιο γνωστούς προέδρους αγροτικών συλλόγων της χώρας, εξηγεί στο Lifo Politics και στη Βασιλική Σιούτη το πώς στήθηκε η απάτη του ΟΠΕΚΕΠΕ και περιγράφει το πελατειακό σύστημα που τροφοδοτείται από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις του αγροτικού τομέα και τα ευτράπελα της ελληνικής αγροτικής πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ