ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

Έρωτας στα χρόνια των ψηφίων

Έρωτας στα χρόνια των ψηφίων Facebook Twitter
0

Όχι πια φίλοι, μόνο σεξ

 

Το σεξ, εκτός από μπίζνα (που ήταν πάντα, ειδικά στο Ίντερνετ), έχει γίνει και αγαθό προς ελεύθερη κατανάλωση - δεν υπάρχει απαραίτητα αντίτιμο. Σε δωρεάν site, όπως το cam4.com, μπορείς να δεις ανθρώπους να κάνουν ζωντανά σεξ στη Βενεζουέλα, στην Μπολόνια ή στο Κόβεντρι. Από κάτω υπάρχει ο αριθμός θεατών και τα λεπτά που διαρκεί το σεξ. Aπό τους 2.500 ανθρώπους που μπορεί να βλέπουν τη live μετάδοση ελάχιστοι είναι αυτοί που συμμετέχουν γράφοντας κάποιο σχόλιο - οι περισσότεροι απλά παρακολουθούν με το χέρι στο παντελόνι. Στο gaydar, το πιο γνωστό site gay γνωριμιών, το οποίο είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ελλάδα, εκτός από τη φωτογραφία (κάποιοι έχουν το πρόσωπό τους, άλλοι το στέρνο τους, πολλοί τον κώλο τους) και τις βασικές πληροφορίες, οι χρήστες καλούνται να δώσουν αναλυτικές πληροφορίες: ρόλο στο σεξ/πόσο τριχωτoί είναι/τύπο σώματος/εθνικότητα/εάν κάνουν safe sex/εάν καπνίζουν. Στο προφίλ του ο καθένας έχει κάτι να δηλώσει που δείχνει εξαρχής τι ακριβώς θέλει: «Mono gia siniditopoiimena sklabakia me ekdili douloprepeia se kathe kinisi, logo kai praksi!». «Antras me kotsia, pou leei thn alh8eia kai mporei na agapisei an prokupsei... de mpainw edw mesa gia epivevaiwsh, kserw kala pou ftanw gi auto k psaxnw an8rwpous pou mporoun ndwsoun kati parapanw apo ena aplo gamisi. Υπάρχουν και οι ποιητές «mhn mou plhgoseis thn kardia, exo mono mia, paikse kalutera me ta arxidia mou pou einai 2». Ο Κωσταντίνος, 34 ετών, χρησιμοποιεί το gaydar «τουλάχιστον 4 χρόνια». Χάρη στο gaydar έχει κοιμηθεί με περισσότερα από 30 άτομα. «Δεν θυμάμαι κι ακριβώς. Δεν κοιμάμαι και με όλους όσους γνωρίζω, αλλά, αν ψάχνομαι, μπορεί να μπω στο dar και σε 2 ώρες να έχω ραντεβού, συνήθως για σεξ. Μέχρι το Ναύπλιο έχω φτάσει για να κάνω σεξ. Κακές εμπειρίες δεν είχα, ευτυχώς, αλλά συνήθως μιλάω λίγο με τον άλλον πριν κουβαληθώ σπίτι του. Τον τελευταίο καιρό δεν πολυμπαίνω, βαριέμαι».

Social networking sites

Τα όρια της αληθινής και της διαδικτυακής πραγματικότητας έχουν χαθεί προ πολλού. H επανάσταση πάντως έχει επέλθει με την παρέλαση των social networking sites - όπως το Facebook και το hi-5, λόγω της μαζικότητάς τους. Oι Έλληνες χρήστες του Facebook ξεπερνούν πια το 1.000.000. Στο λογαριασμό του δηλώνει κανείς τι ψάχνει - ό,τι να ‘ναι/φιλία/αγάπη). Ένας τρίτος μπορεί να δει τους φίλους σου, πού σπούδασες, ποια είναι τα αγαπημένα σου συγκροτήματα, χτεσινοβραδινές φωτογραφίες, με ποιον τα έχεις, εάν είσαι ή δεν είσαι σε μια σχέση. Ο άλλος έχει πια το ολοκληρωμένο προφίλ σου. Του κάνεις ή όχι; Λίγους μήνες πριν, μια κοπέλα που δεν ήξερα, φοιτήτρια στην Αγγλική Φιλολογία, ζήτησε να γίνει φίλη μου στο Facebook. H φωτογραφία στο profile της με άφησε άναυδη: ήταν με μια φίλη της, φορούσαν τα σουτιέν τους και ήταν έτοιμες να φιληθούν. Την προσέθεσα στους φίλους μου από περιέργεια. Αυτήν τη στιγμή ξέρω ένα σωρό πράγματα για την προσωπική της ζωή: είναι τρελά ερωτευμένη με το φίλο της και πέρσι το καλοκαίρι πόζαρε με τάνγκα και προκλητικό βλέμμα στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου της, στην Αμοργό. Χάρη στο Facebook μαθαίνω την ερωτική κατάσταση γνωστών μου από τη δουλειά - ξέρω με ποιον τα έχουν και πότε χώρισαν. Καμιά φορά το «single» status στο Facebook φτάνει για να δεχτείς άπειρες ερωτικές προσκλήσεις. Ο 22χρονος Φώτης χώρισε με την κοπέλα του μάλλον ξαφνικά. «Δεν είχα καταλάβει ότι έπαιζε κάτι μέχρι που μπήκα στη σελίδα της στο Facebook: στο profile page της βρίσκονταν όλα τα δωράκια που της είχε κάνει ένας τύπος ονόματι Πάνος, τον οποίο δεν είχε αναφέρει ποτέ. Λουλούδια, σοκολατάκια, γούνινες χειροπέδες και μηνύματα του τύπου «Κούκλα είσαι» ως σχόλιο στο νέο της profile. Αισθάνθηκα τελείως μ...κας. Μετά βέβαια άρχισα να κάνω spank την κολλητή της». Η επιτυχία των social networking sites δείχνει το πόσο πολύ έχει αλλάξει η έννοια του τι είναι και τι δεν είναι ιδιωτικό - ειδικά οι κάτω των 20, που δεν θυμούνται καν τον κόσμο χωρίς Ίντερνετ), δεν ενοχλούνται με την ιδέα ότι προσωπικά δεδομένα τους βγαίνουν στο Ίντερνετ.

Storytelling for adults

 

«Στις συγκεντρώσεις των Ανώνυμων Αλκοολικών οι σύντροφοι πρώην πότες θα σου κρατήσουν κακία, αν δεν τα φτύσεις μπροστά στο ακροατήριό σου. Μ' αυτό εννοώ να τα ξεράσεις όλα, ν' ανασύρεις όλα εκείνα τα σαπισμένα τσουβάλια με τα αλληλοσπαραγμένα και πνιγμένα γατιά και τα φονικά εργαλεία από το βυθό του βόρβορου που υπάρχει μέσα στον καθένα μας. Τα μέλη της ΟΑΑ θέλουν να ακούσουν τις φοβερές ιστορίες για το πόσο χαμηλά είχες πέσει στη ζωή σου - κι αυτό το χαμηλά δεν είναι ποτέ αρκετό. Ιστορίες για ξυλοδαρμούς γυναικών, καταχρήσεις και δημόσιους εξευτελισμούς -λόγω ακράτειας παραδείγματος χάριν- είναι αναμενόμενο να κάνουν αίσθηση» (Ντάγκλας Κόπλαντ, Generation X). Κάπως έτσι λειτουργεί πολλές φορές και το Ίντερνετ: όλα βγαίνουν στη φορά για ένα ιδεατό ακροατήριο. Η Κατερίνα ξεκίνησε το blogging το 2005, όταν ζούσε ακόμα στο Παρίσι ως φοιτήτρια. «Από ένα σημείο και μετά έγραφα λεπτομερώς για μια μεγάλη ερωτική απογοήτευση. Έγραφα «σεντόνια» όλο απόγνωση λες κι έπρεπε να βγάλω από πάνω μου όλα όσα μου είχαν κοστίσει συναισθηματικά. Μέσα στην αφέλειά μου φανταζόμουν πως όλο αυτό ήταν σαν ένα μήνυμα σε μπουκάλι - ποιος ξέρει ποιος διάβαζε τις πονεμένες ερωτικές μου εξομολογήσεις; Τα διηγόμουν όλα με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και οι αναγνώστες το εκτιμούσαν ιδιαίτερα. Έπαιρνα mail από ανθρώπους που δεν γνώριζα και μου έλεγαν τα πιο σκοτεινά τους μυστικά («Ο φίλος μου με χτυπούσε. Μόνο σε σένα μπορώ να μιλήσω»). Μήνες μετά επέστρεψα στην Αθήνα. Σύντομα ανακάλυψα πως το blogging ήταν ελαφρώς αιμομικτικό - όλοι ήξεραν ποιος είναι ποιος, κοινωνικοποιούνταν μέσα από το blogging, έβγαιναν έξω για παϊδάκια και ζευγάρωναν σε πάρτι για blogger. Στη δουλειά μου όλοι ήξεραν το blog μου -πράγμα που με έφερνε σε αμηχανία. Mπορούσαν να διαβάσουν πράγματα που είχα γράψει όταν ήμουν πραγματικά σκατά, ωμές εξομολογήσεις για έναν τύπο που είχα χωρίσει 1,5 χρόνο πριν. Ο καινούργιος μου φίλος επίσης έμαθε για την ύπαρξη του blog κι έκατσε και διάβασε ενθουσιωδώς όλα τα παλιά μου entries. Νομίζω ότι είναι κακή ιδέα να διαβάζει ένας άνθρωπος με τον οποίον έχεις σχέση τις παλιές σου εξομολογήσεις για τις σχέσεις σου: μπορεί να ανακαλύψει πράγματα που δεν ήθελες απαραίτητα να μάθει, να ζηλέψει και να υποθέσει διάφορα. Έχω σταματήσει να γράφω πια στο blog μου εδώ και καιρό. Θεωρώ ότι δεν μπορείς να γράψεις ειλικρινώς τις συναισθηματικές σου ιστορίες, εάν όλοι ξέρουν ποιος είσαι. Πιθανώς, βέβαια, να μου τέλειωσε η τάση για συναισθηματικό εμετό. Ποιος ξέρει;». Οnline όλοι μπορούμε να είμαστε τα πάντα ή να χτίσουμε μια περσόνα πολύ αληθινή και ψεύτικη συγχρόνως: σεξουαλικά πλάσματα που ψάχνουν σεξ ή πνευματώδεις ενήλικοι που παίζουν με τις λέξεις - ένα γαϊτανάκι από υπονοούμενα και κρυμμένα μηνύματα.

Xωρισμός online

 

Όταν κανείς γνωρίζεται, φλερτάρει και χτίζει μια διαδικτυακή περσόνα στο Ίντερνετ δεν είναι πάντα εύκολο να τη διαγράψει, όταν θελήσει. Επιπλέον, ακόμα κι αν δεν είχε απαραίτητα σχέση με το Διαδίκτυο, μπορεί να αποκτήσει, άθελά του πάντα, μετά το χωρισμό. Στην αρχή ξεφύτρωσαν τα site ερωτικής εκδίκησης - άνθρωποι που «ανέβαζαν» online τα ερωτικά βίντεο ή τις γυμνές φωτογραφίες του πρώην τους για να τον εκδικηθούν. Το dontdatehimgirl.com είναι ένα site που προειδοποιεί τις γυναίκες «εκεί έξω» για τα καθάρματα που κυκλοφορούν, με ονόματα και φωτογραφίες. Δεν είναι να απορεί κανείς που πολλά από τα site εκδίκησης δεν κρατάνε για πολύ - λυγίζουν κάτω από το βάρος των μηνύσεων. O φίλος της Μυρτώς, που είναι 26 ετών και καθηγήτρια μαθηματικών, έκανε το λάθος να της δώσει το password στο mail του έξι χρόνια πριν. Περίμενε ένα σημαντικό mail, όσο έλειπε σε ένα επαγγελματικό ταξίδι, σε μέρος χωρίς πρόσβαση στο Ίντερνετ. Λίγο καιρό μετά χώρισαν. «Tρεις μήνες αφού με κεράτωσε και με παράτησε, τσέκαρα το password και είδα ότι λειτουργεί. Στη αρχή έμπαινα σχεδόν κάθε μέρα και πάνω από μια φορά τη μέρα. Με πείραξε τότε που έμαθα ότι τα έφτιαξε με την κοπέλα με την οποία με κεράτωσε, τη Φώφη. Δεν υπέφερα συναισθηματικά, απλώς ένιωθα μια άγρια χαρά ότι ξέρω πράγματα που αυτός δεν ξέρει. Έξι χρονιά μετά το mail του λειτουργεί ακόμα με το ίδιο password. Καταρχάς μπαίνω και διαβάζω προκηρύξεις για δουλειές, (είμαστε στον ίδιο κλάδο) και νέα παλιών μας φίλων και πλέον ξέρω ότι απατάει και την τελευταία του κοπέλα. Είναι σαν ένα καλο newsletter, μπαίνω μια φορά το δίμηνο. Κατά καιρούς έχω μπει στο mail του κι έχω στείλει μηνύματα στις φίλες μου για πλάκα. Αν έχω τύψεις; Όχι, ας μη μου έδινε το password! Εξάλλου, δεν έχω σκεφτεί να κάνω κάτι κακό, όπως π.χ. να γράψω κάποιο υβριστικό e-mail στον προϊστάμενό του» μου λέει. «Είμαι πολύ διακριτική» προσθέτει χωρίς ίχνος ειρωνείας.

Feeling called L.O.V.E.

«Τον άντρα μου δεν τον γνώρισα μέσω Ίντερνετ . Τον γνώρισα από αγάπη» έλεγε μια σοκαρισμένη κυρία πριν από κάποιες εβδομάδες στο πρωινό πρόγραμμα του Μega, ενώ ένας περαστικός έλεγε στον ρεπόρτερ: «Και πού ξέρω εγώ ποιοι είναι όλοι αυτοί;». Πράγματι, υπάρχει κι αυτή η άποψη που θυμίζει αυτήν του 25χρονου Αργύρη, κειμενογράφου σε διαφημιστική: «Εγώ θεωρώ ότι το φλερτ μέσω Διαδικτύου μπορεί να είναι και δείγμα χαμηλού συναισθηματικού δείκτη νοημοσύνης. Το παιχνίδι του φλερτ από κοντά προϋποθέτει ότι μπορείς να καταλάβεις τη γλώσσα του σώματος, να καταλάβεις τον άλλον. Στο Ίντερνετ είναι πιο απλό - είναι κείμενο. Ελάχιστες φορές υπάρχουν παρανοήσεις. Το να φλερτάρεις στην πραγματική ζωή είναι σαν να τρως σε εστιατόριο και όχι στα fast food. Έχει μια ιεροτελεστία, μια διαδικασία, το άγχος της απόρριψης». Το μόνο σίγουρο είναι πως προσπαθούμε απεγνωσμένα να έχουμε τον έλεγχο - ψάχνουμε πληροφορίες στο Google, στο Facebook, βρίσκουμε κάποιον που μοιάζει να έχει τις τέλειες σεξουαλικές κι ερωτικές προδιαγραφές. Το πρώτο παράδοξο είναι πως αποζητούμε τον έλεγχο μέσω ενός ανεξέλεγκτου μέσου. Το δεύτερο παράδοξο; Θέλουμε να βρούμε τον κατάλληλο σύντροφο ή εραστή, αλλά η αγάπη ή ο πόθος δεν έρχονται με προδιαγραφές βιογραφικού: κάτι που είναι τέλειο στην οθόνη σπάνια είναι τέλειο και στην πραγματική ζωή.

Διάφορα
0

ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ