Ασκήσεις Ψυχραιμίας

Ασκήσεις Ψυχραιμίας Facebook Twitter
Εκείνο που καταλογίζει κανείς περισσότερο στους κυβερνώντες είναι η έλλειψη μιας αναγκαίας κι ανέξοδης ειλικρίνειας που θα λειτουργούσε και πιο συσπειρωτικά, τύπου «μάγκες-ισσες, έτσι έχει η κατάσταση, τόσο αντέχουμε, σόρι που τάξαμε τον ουρανό με τ' άστρα, θα το παλέψουμε όμως έστω κι έτσι, αν θέλετε σχέδιο β' ξεκουνηθείτε κι εσείς»... Φωτο: Phil Ipparis / SOOC
5

Θρίαμβο τη συμφωνία με την Ε.Ε. σαφώς δεν τη λες, ούτε όμως «Βατερλό» – οι εκπρόσωποί μας δεν αποδείχτηκαν βέβαια οι σωτήρες-εκδικητές που κάποιοι βαυκαλιζόμασταν, είναι όμως τραβηγμένο να μιλάς για «Εφιάλτες». Ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση, επίσης, δεν τη λες (το αποσιωπά επιμελώς πια και η ίδια, έχοντας τους ΑΝ.ΕΛ. «δεκανίκι» και τον διασημότερο υπουργό της έτοιμο «να σώσει τον καπιταλισμό από τον... εαυτό του»), δεν έκανε όμως ακόμα τη θεαματική «δεξιά στροφή» κι ας μην τόλμησε το διαφορετικό ούτε με τον ΠτΔ. Και, βασικά, αν είναι κάποιος να κάνει την πραγματική διαφορά, αυτός θα είσαι εσύ, την ψήφισες ή όχι.

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση το πήγε μέχρι εκεί όπου πίστευε ότι την έπαιρνε. Δεν συγκρούστηκε μετωπικά, γιατί ούτε ο ίδιος λαός που την εξέλεξε επιθυμούσε, στη συντριπτική του πλειονότητα, να εγκαταλείψει το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα...


Να ξεκαθαρίσει αρχικά ότι η «Μητέρα όλων των (ενδοκοινοτικών) Μαχών» δεν τελείωσε προχτές, μόλις ξεκίνησε, με τους «αντιπάλους» να έχουν, φυσικά, το συγκριτικό πλεονέκτημα. Συναισθηματικά φορτισμένοι αφορισμοί τύπου «νικήσαμε», «χάσαμε», «αντισταθήκαμε», «ξεπουληθήκαμε» κ.λπ. φαντάζουν παράωροι. Ούτε τα ξένα ΜΜΕ ομοφωνούν. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση το πήγε μέχρι εκεί όπου πίστευε ότι την έπαιρνε. Δεν συγκρούστηκε μετωπικά, γιατί ούτε ο ίδιος λαός που την εξέλεξε επιθυμούσε, στη συντριπτική του πλειονότητα, να εγκαταλείψει το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, 20 δισ. από το οποίο σήκωσε από τις τράπεζες την πιο κρίσιμη εβδομάδα, «εκβιάζοντας», έτσι, τις εξελίξεις – για να ακριβολογούμε, βέβαια, δεν ήταν ακριβώς «ο λαός» που διαθέτει από μηδέν έως μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες ευρώ καταθέσεις αλλά οι έχοντες αρκετά περισσότερα, που άσχετα από το τι ψηφίζουν, η ιδεολογία τους έχει συνήθως ένα μοναδικό χρώμα, αυτό του χρήματος. Είπαμε, κοντολογίς, να γαβγίσουμε αλλά όχι να δαγκώσουμε.


Οπότε ναι, η κυβέρνηση πισωπάτησε. Κάνοντας πιθανότατα και λάθη τακτικής, αποδέχτηκε «μεταμφιεσμένα» πολλά απ' όσα είχε αποκηρύξει, υπαναχώρησε στην ουσιαστική αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και στην άσκηση μιας πραγματικής κοινωνικής πολιτικής, ενώ για να εξασφαλίσει ρευστό υποχρεώνεται να συνεχίσει ακόμα και όσες μεταρρυθμίσεις αμφισβητούσε. Φαντάσου κιόλας να μην τα καταφέρει με τη μεγάλη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά και το λαθρεμπόριο. Μύλος! Ήδη αντιμετωπίζει σκληρή κριτική από τα αριστερά της επειδή βάφτισε «το κρέας, ψάρι», αύριο πιθανότατα και από τα δεξιά της. Κάποια στελέχη της, μάλιστα, κατακεραυνώνουν κάθε αρνητική άποψη...


Πριν πέσουμε όμως να τη φάμε –και καλά θα της κάνουμε, αν μας απογοητεύσει εντελώς–, ας παραδεχτούμε ότι, ναι, κέρδισε και ορισμένα πράγματα που οι προηγούμενοι δεν είχαν μήτε στοιχειωδώς, βρε καλέ μου, προσπαθήσει: υπόσταση, πίστωση χρόνου, το ηθικό πλεονέκτημα ότι διάβασε και διαπραγματεύτηκε όσα υπέγραψε, δημοσιοποιώντας, επιπλέον, τα πεπραγμένα της. Γλίτωσε (μάλλον) συντάξεις, πλειστηριασμούς α' κατοικίας, ουτοπικά πρωτογενή πλεονάσματα, αυξημένο ΦΠΑ σε τρόφιμα, φάρμακα και τουρισμό, το παλεύει με ληξιπρόθεσμες οφειλές, κόκκινα δάνεια, κατώτατο μισθό, συλλογικές συμβάσεις που περιέλαβε και η «λίστα Βαρουφάκη». Του οποίου τη μεταμοντέρνα, ιδιόρρυθμη περσόνα και τη γενικότερη «πανκ» συμπεριφορά πολλοί λάτρεψαν κι εξίσου πολλοί απαξίωσαν εδώ και έξω, θυμίζω όμως ότι το πανκ κίνημα υπήρξε μεν βραχύβιο και κομμάτι πομπώδες, άλλαξε όμως διαπαντός ολόκληρο τον μουσικό χάρτη! Αμφισβήτησε, επιπλέον, το γερμανικό imperium στην Ε.Ε. – κάποιος έπρεπε να το ξεκινήσει και μέχρι και ο Σόιμπλε αναγνώρισε, διαβάζω, όσο κι αν ειρωνεύτηκε (ορθώς, εν μέρει) την ελληνική στάση, το «σθένος» των σημερινών συνομιλητών του.

Εκείνο που καταλογίζει κανείς περισσότερο στους κυβερνώντες είναι η έλλειψη μιας αναγκαίας κι ανέξοδης ειλικρίνειας που θα λειτουργούσε και πιο συσπειρωτικά, τύπου «μάγκες-ισσες, έτσι έχει η κατάσταση, τόσο αντέχουμε, σόρι που τάξαμε τον ουρανό με τ' άστρα, θα το παλέψουμε όμως έστω κι έτσι, αν θέλετε σχέδιο β' ξεκουνηθείτε κι εσείς» – τα έγραψε λίγο πιο... σκωπτικά και ο Ταρίκ Αλί. Και δίχως ειλικρίνεια, κανένα «νέο ήθος» δεν φτουράει. Όπως δεν φτουράει και με ατυχέστατες, έστω συμβολικά, επιλογές, όπως αυτή για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Όταν ευαγγελίζεσαι το διαφορετικό, το ρηξικέλευθο, όταν επικαλείσαι διαρκώς κάποια συγκεκριμένη «λαϊκή εντολή», δεν καταξιώνεις ένα παρελθόν που έχεις με αγανάκτηση αποποιηθεί στο όνομα οποιασδήποτε «ισορροπίας».


Ξέρω, είναι πολύ δύσκολο να συνδυαστούν ειλικρίνεια και εξουσία. Θα μπορούσες, όμως, Αλέξη, να διασώσεις ψήγματα αλήθειας, κερδίζοντας και ουσιαστική δημοτικότητα, αν εγκατέλειπες τις λαϊκίστικες εξάρσεις, στρίμωχνες τη διαπλεκόμενη ολιγαρχία, εξασφάλιζες ένα μίνιμουμ αξιοπρεπούς διαβίωσης και ικανοποιούσες άμεσα κοινωνικές αναγκαιότητες που δεν απαιτούν κεφάλαια και έξωθεν εγκρίσεις – φυλακές, ιθαγένεια, μεταναστευτικό, αστυνομικός αυταρχισμός, αντιμετώπιση ναζιστικής απειλής, ενίσχυση αντιρατσιστικού, σύμφωνο συμβίωσης/γάμος για όλους. Το φωνάζουν άνεργοι, απολυμένοι, επισφαλείς εργαζόμενοι, υπερχρεωμένοι μεροκαματιάρηδες, οι βασανισμένοι της Πέτρου Ράλλη, οι εξαθλιωμένοι της Αμυγδαλέζας, οι πνιγμένοι του Αιγαίου, τα νέα θύματα ναζιστικών επιθέσεων, το εξαφανισμένο παλικάρι-θύμα bullying στα Ιωάννινα... Δίχως, ωστόσο, την επίμονη πίεση και την ενεργό εμπλοκή της κοινωνίας των πολιτών, κανείς Αλέξης δεν θα στέρξει να πει έστω δυο λέξεις για όλα αυτά.

5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Ο ελληνικός ρατσισμός / Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα και το αντίκτυπό της σε Έλληνες κι Αλβανούς μέσα από τη συγκινητική αυτοβιογραφία του Φατός Ρόσα «Εγώ, ο Λαθρομετανάστης» (εκδ. Ελεύθερος Τύπος), μια μαρτυρία δυνατή που καθηλώνει με την παραστατικότητα, την αμεσότητα και την ευστοχία της
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Casus Belli / Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Η αθωωτική απόφαση των δεκαοκτώ αστυνομικών που κατηγορούνταν για βιαιότητες κατά την επιχείρηση εκκένωσης της κατειλημμένης πλατείας Συντάγματος τον Ιούλιο του ’11 δεν εξέπληξε κανέναν και απογοήτευσε όποιον τυχόν έλπιζε σε ένα νέο ύφος και ήθος από πλευράς εξουσίας
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Casus Belli / Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Κάθε άνθρωπος που δίκαια διασώζεται από τα νύχια ενός συστήματος εξουσίας βαθιά διεφθαρμένου, αυταρχικού κι ανάλγητου είναι κέρδος για την κοινωνία, αλλά τι θα συμβεί αν στην περίπτωσή της Ηριάννας και του Περικλή βρεθούν κάποιοι λιγότερο νέοι και ωραίοι;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Casus Belli / Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Το παλιομοδίτικο, δασκαλίστικο κήρυγμα του εκνευρισμένου Γάλλου προέδρου σε νεαρό σπουδαστή που τάχα τον ειρωνεύτηκε αντικατοπτρίζουν απόλυτα το ύφος, το ήθος αλλά και τους μύχιους φόβους της εξουσίας σήμερα διεθνώς
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Casus Belli / Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Σκέψεις σχετικά με το επίμαχο νομοσχέδιο αναδοχής για τα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με αφορμή την 6η Γιορτή Οικογενειών Ουράνιο Τόξο στην Ακαδημία Πλάτωνος
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Casus Belli / Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Από την κεντρική Αφρική ως την Αραβική χερσόνησο, από την Άπω ως τη Μέση Ανατολή κι από τον Καύκασο ίσαμε τη «δικιά μας» γειτονιά μυρίζει μπαρούτι. Πόσο πιθανός είναι άραγε ένας μεγάλος, τοπικός ή και παγκόσμιος πόλεμος και τι μορφή θα έχει; Κι αν έχει ήδη ξεκινήσει;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Αρχείο / Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Κρίνουν άραγε οι δικαστές τους κατηγορούμενους για πολιτική βία και τρομοκρατικές ενέργειες ισότιμα κι αντικειμενικά ή ανάλογα, εν πολλοίς, με την ιδεολογική τους προέλευση; Δύο ευαισθητοποιημένοι στα κοινά δικηγόροι και ο πρώην γ.γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταθέτουν την άποψή τους
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Casus Belli / Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο Τσίπρας έχει επίσης βέβαια κάνει μεγάλες γκάφες, όμως ο Κυριάκος που πλασάρεται ως πιο σπουδαγμένος, πιο εκλεπτυσμένος και πιο σοβαρός τερματίζει το «γκαφόμετρο»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Casus Belli / Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Το να εξοπλίζεις ένα καθεστώς όπως το (θεωρητικά σύμμαχο) σαουδαραβικό, που εμπλέκεται σε εγκλήματα πολέμου στην Υεμένη, είναι κραυγαλέα ανήθικο, έστω κι αν αποδειχθεί καθ΄όλα νόμιμο
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Casus Belli / Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Οι εννέα ομοφυλόφιλοι πολίτες που μήνυσαν τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος καθώς και δημόσια υποκίνηση βίας και μίσους ευελπιστούν σε μια καταδίκη-ανάχωμα στον μισαλλόδοξο λόγο που συχνά διατυπώνουν με περισσή χολή όχι μόνο κάποιοι αφιονισμένοι ρασοφόροι αλλά και η ίδια η επίσημη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Στήλες / Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Η «κλεμμένη» σημαία, το φασιστικό χτύπημα, η προπαγάνδα του ψέματος και μια πρωθυπουργική πρωτοβουλία που θα ήταν θαυμάσια αν είχε την ανάλογη συνέχεια και συνέπεια
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ
Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Στήλες / Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Μερικές ενδεχομένως ανόσιες σκέψεις πάνω στην ερωτική επιθυμία -από την αθωότερη ως την απεχθέστερη εκδοχή της- καθώς και τις κοινωνικές νόρμες με αφορμή το πρόσφατο «Χόλιγουντγκεϊτ»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

3 σχόλια
Ψυχραιμη προσέγγιση και συμφωνώ σε αρκετα σημεία.Παρολα αυτα παραμένει δύσκολο βρε παιδί μου να κάνεις οτι δεν καταλαβαίνεις και οταν σε καλούν να "χειροκροτήσεις" οτι υπέγραψαν πχ παραταση της δανειακής σύμβασης αλλά οχι του μνημονίου, να το κανεις διοτι έτσι υποτίθεται οτι στηρίζεις μια εθνική προσπάθεια.Κάποτε εθνική προσπάθεια και καθήκον θα πρέπει να θεωρηθεί απο την πλευρά των κομμάτων μια ειλικρινής και αξιόπιστη τοποθέτηση απεναντι στα θέματα που απασχολούν αυτή τη χώρα και από την πλευρα των πολιτών μια ψυχραιμη και ώριμη αξιολόγηση και πολιτικού προσωπικού μας και ανάλογη χρήση της ψήφου. Το να καταπίνεις όμως αμασητο το γεγονός πως για μια ακόμη φορα σε διάστημα μόλις 5 ετών ενα κόμμα παιρνει την εξουσία λέγοντας άλλα των άλλων και να μη μιλάς καταντα ομαδική υπνωση. Ναι πέτυχαν κάποια πράγματα - αν και αυτό μένει να αποδειχτει - διότι το μονο που κερδίσαμε ειναι χρόνος και αν πάρουμε στα σοβαρά αυτα που λέγονται έξω, αυτός ο χρόνος δουλευει εις βάρος μας πάλι.Διαπραγμάτευση έγινε και το βασικό διακύβευμα τελικά ηταν αν πάμε σε ρήξη ή εαν απλα θα ανοίξουμε νέα συζήτηση με τη χώρα στην αγωνία ενος χρηματοδοτικου κενου.Όποιος διαβαζει προσεχτικά βλέπει οτι η κυβερνηση με την επιστολή Βαρουφάκη παταει σε 2 βάρκες που πανε σε αντιθετες κατευθύνσεις. Η μία παει κανονικά μνημόνιο όπως το ξέραμε με όλες του τις δεσμεύσεις και η αλλη σε ρυθμίσεις φιλολαϊκές που δυστυχώς κοντράρουν στις δημοσιονομικές δεσμευσεις που αποδεχτήκαμε μέσω της παράτασης.Επιπλέον στο περιβάλλον που έχει δημιουργηθει με ενοχλεί πολυ που προκειμένου η κυβέρνηση να κρατήσει το "υψηλό φρόνημα" της χαράς, γλυστράει σε μια υπεροπτική αντίληψη και επιτρέπει τη δημιουργία ενός διχασμού, οπου η κριτική ισοδυναμει με ανθελληνισμό, ταυτιση με το Σοιμπλε και αλλά γραφικά. Επίσης μέσα απο αυτη την προσπάθεια ανοίγει υπερβολικά την επιχειρηματολογία "οι αλλοι φταίνε" ή "θελουν να μας φάνε" σε λιγο η ρητορεία ΑΝΕΛ θα γίνει κυρίαρχη. Ας υπάρξει επιτέλους μια κυβέρνηση σε αυτή τη χώρα που θα μου ζητήσει και μένα ως πολίτη αυτης της χώρας τις ευθύνες μου, να μου πει την αλήθεια και πριν τις εκλογες! Μη με κολακεύει μονο και μετα απλά να πληρώνω ακριβά το λογαριασμό!Διοτι αυτο που δεν τολμησε ο Συριζα και κανενα κομμα βεβαια ήταν να πει προεκλογικα:Κυρίες και κύριοι για να απαλλαγούμε απο το μνημόνιο και να επανακτήσουμε την εθνική κυριαρχία μας θα περασουμε δύσκολα! πιο δυσκολα ισως απο πριν έχοντας μπροστά μας όμως ενα κυρίαρχο εθνικό στόχο βασει ενος σχεδιου ανασυγκρότησης. Αμα τα ελεγε ομως αυτα οχι εξουσία δε θα έβλεπε θα εψαχνε που ειναι η Βουλη! Δε με πιανουν τα επιχειρήματα .. γιατι οι αλλοι ήταν καλυτεροι?δεν με νοιάζει!Αμα καταδικάζω τα Ζαππεια καταδικάζω και τις ΘεσσαλονίκεςΚαι τα Ζαππεια ενα μήνα χρειαστηκαν να γινουν τούμπα, δε θυμαμαι το συριζα να ειπε ... κατσε ρε παιδί μου ας περιμένουμε λίγο.Και επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται ως παρωδία, πολύ ανησυχω!
Να απομακρυνθούμε τώρα από την ωραιοποίηση της κατάστασης λόγω κομματικών παρωπίδων και να πάμε τώρα και λίγο στη πραγματικότητα!Σόιμπλε: Με άσχημους όρους το ραντεβού της Ελλάδας με την πραγματικότητα Δημοσίευση: 26 Φεβ. 2015, 07:56«Δεν ισχύει η συμφωνία για ελάφρυνση χρέους»Σόιμπλε: Με άσχημους όρους το ραντεβού της Ελλάδας με την πραγματικότηταΣόιμπλε: Με άσχημους όρους το ραντεβού της Ελλάδας με την πραγματικότηταΗ συμφωνία για ελάφρυνση του χρέους, που είχε επιτευχθεί το Νοέμβριο του 2012 στο Eurogroup, έχει χάσει την ισχύ της. «Αυτό που ισχύει πλέον είναι η συμφωνία της προηγούμενης Παρασκευής» έλεγε την Τετάρτη στο Βερολίνο κυβερνητική πηγή. «Και σε αυτήν αναφέρεται ρητά, ότι η Ελλάδα θα αποπληρώσει τα χρέη της εμπρόθεσμα και εξ ολοκλήρου σε όλους τους δανειστές».Η άρση της συμφωνίας του 2012 δεν έχει εξαγγελθεί επίσημα, πρόσθεσε η πηγή, αυτή έχει όμως αρθεί εκ των πραγμάτων ύστερα από την υπογραφή της συμφωνίας για παράταση από τον Γιάνη Βαρουφάκη στις 21 Φεβρουαρίου στις Βρυξέλλες.Στο Βερολίνο, οι εκτιμήσεις για τα γεγονότα των τελευταίων ημερών γίνονται όλο και πιο συγκεκριμένες. Ο κοινός παρονομαστής τους είναι, ότι η ελληνική κυβέρνηση έπαιξε πολύ ριψοκίνδυνα και έχασε. «Αν συγκρίνετε το ντοκουμέντο της Τετάρτης (σ.σ.: 19 Φεβρουαρίου), που περιείχε πολλές παραχωρήσεις, με εκείνο της Παρασκευής, που παίρνει πίσω όχι μόνο τις νέες παραχωρήσεις, αλλά και παλιές, όπως εκείνη για ελάφρυνση του χρέους, θα καταλάβετε το μέγεθος των απωλειών. Με αποτέλεσμα, το παρατεταμένο πρόγραμμα να φαίνεται σκληρότερο από το αρχικό» συνόψιζε η πηγή.Οι απώλειες αυτές οφείλονται στην απειρία και «αφροσύνη» των ελλήνων διαπραγματευτών, που προκάλεσαν την οργισμένη αντίδραση των 18 άλλων υπουργών οικονομικών στο Eurogroup. Ο κ.Βαρουφάκης προσπάθησε μεν με πολύ ευγλωττία και δεξιότητα να κάνει τα αδύνατα δυνατά στη συνεδρίαση της περασμένης Τετάρτης, όμως ο Γιάννης Δραγασάκης, που παρευρισκόταν επίσης εκεί, τον «άδειασε» τελικά, σε συνεργία με τον Αλέξη Τσίπρα. «Ο Δραγασάκης δεν είπε σχεδόν κουβέντα στη συνεδρίαση» θυμάται η πηγή. «Το μόνο που έκανε ήταν κάτι που δεν κάνει κανείς άλλος στο Eurogroup: Να τηλεφωνεί ακατάπαυστα – προφανώς με τον Τσίπρα». Το αποτέλεσμα ήταν ένας απογοητευμένος Βαρουφάκης, που στην αποφασιστική συνεδρίαση της Παρασκευής αποδέχθηκε σχεδόν άφωνος το «μοιραίο».«Το ραντεβού της ελληνικής κυβέρνησης με την πραγματικότητα» που είχε προβλέψει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε – συνέχισε η πηγή – έγινε λοιπόν υπό τους χειρότερους δυνατούς όρους.Υπάρχουν όμως και χειρότερα. «Οι χριστιανοδημοκράτες βουλευτές είναι εξοργισμένοι από τις συνεχείς μεγαλοστομίες και υπαναχωρήσεις της Αθήνας» πρόσθεσε η πηγή. Αυτό ίσως να μην επηρεάσει αρνητικά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για την παράταση του προγράμματος την ερχόμενη Παρασκευή στη γερμανική Βουλή, δεδομένου ότι ο αριθμός των βουλευτών που σκοπεύουν να την καταψηφίσουν, δεν ξεπερνά τους 20-25.«Αν όμως η Αθήνα συνεχίσει τις εμπρηστικές δηλώσεις της, τότε δεν αποκλείεται, ότι στα τέλη Ιουνίου η πλειοψηφία των βουλευτών να πει "όχι" τόσο στην εκταμίευση της τελευταίας δόσης του τρέχοντος προγράμματος, όσο και στην εκπόνηση ενός τρίτου» τόνισε.Για την κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών δεν μπαίνει βέβαια ακόμα θέμα τρίτου προγράμματος. Αυτό το επιβεβαίωσε σήμερα στο κυβερνητικό μπρίφινγκ ο εκπρόσωπος του υπουργείου οικονομικών Μάρτιν Γιέγκερ. Ο ίδιος απέκλεισε επίσης και την παροχή μιας«προληπτικής πιστωτικής γραμμής» για την οποία γινόταν πολύς λόγος πριν την αλλαγή κυβέρνησης στην Αθήνα.Το ίδιο ισχύει και για το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα της Άνγκελα Μέρκελ. «Δεν έχουμε καν καιρό να σκεφτούμε για ένα τρίτο πρόγραμμα» είπε ο βουλευτής Ντέτλεφ Σάιφ. «Η προσοχή μας είναι πλήρως απορροφημένη από την ανάγκη της παράτασης και ολοκλήρωσης του δεύτερου προγράμματος».Όμως οι Σοσιαλδημοκράτες βλέπουν ήδη μακρύτερα. «Το αποφασιστικό ερώτημα θα τεθεί πριν το καλοκαίρι: Αν η Ελλάδα είναι να παραμείνει στην ευρωζώνη, πρέπει να της δοθεί ένα τρίτο πακέτο ύψους λίγων δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ» δήλωσε την Τετάρτη ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής τους ομάδας και υπεύθυνος για οικονομικά θέματα Κάρστεν Σνάιντερ. Μια χρηματοδότηση των υπό λήξη χρεών της, πρόσθεσε, «μέσω δανείων από τις αγορές αποτελεί αυταπάτη».Ένα άλλο ερώτημα είναι βέβαια, υπό ποιους όρους θα δοθεί το τρίτο πακέτο. Η πηγή ήταν κατηγορηματική: «Οι όροι θα είναι τέτοιοι, που θα εξασφαλίζουν την εφαρμογή του πακέτου, αλλά και τα συμφέροντα των δανειστών» είπε. Στην Αθήνα, πρόσθεσε, δεν θα πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες γι αυτό.Ταυτόχρονα, ωστόσο τόνισε, ότι τόσο η παράταση του δεύτερου προγράμματος, όσο και ένα ενδεχόμενο τρίτο, θα προσφέρουν μοναδική ευκαιρία στην Αθήνα, να κάνει πράξη πολλές προθέσεις της.Το Βερολίνο, είπε, αποδέχεται πλήρως το «δόγμα Βαρουφάκη», που συνίσταται στο συνδυασμό του 70% του τρέχοντος προγράμματος με το 30% των προτάσεων της νέας ελληνικής κυβέρνησης. «Αν θέλουν την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, ας προχωρήσουν, είμαστε μαζί τους» είπε.Εξάλλου, πρόσθεσε, η σημερινή κυβέρνηση είναι η μοναδική που θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο, επειδή δεν διαπλέκεται με τα κατεστημένα οικονομικά συμφέροντα. «Κατά παράδοξο τρόπο είναι ο καλύτερος σύμμαχος μας στη μεταρρύθμιση της χώρας» πρόσθεσε. Το ζητούμενο είναι έτσι ο συντονισμός των επιχειρήσεων μεταξύ της Αθήνας και των «θεσμών».Το κατά πόσο οι ανεπίσημες αυτές, αλλά καταπληκτικές στην ουσία τους δηλώσεις, μπορούν να ληφθούν στα σοβαρά, είναι ανοικτό θέμα. Επίσημα πάντως, το Βερολίνο συνεχίζει να ζητά από την Αθήνα «να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις». Αυτό συνέβη και την Τετάρτη, όταν ο κ.Γιέγκερ σχολιάζοντας τη δήλωση του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ότι δεν πρόκειται να δεχθεί ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα του υπουργείου του, απάντησε με τη φράση: «Δεν πρόκειται για μέτρο που μπορεί να αποφασίσει μόνη της η ελληνική κυβέρνηση». Στη διαδικασία της απόφασης, πρόσθεσε, πρέπει να συμμετέχουν και οι «θεσμοί». Κι αυτό ισχύει και για κάθε άλλη μεταρρύθμιση που σχετίζεται με το πρόγραμμα βοήθειας.Νίκος Χειλάς
Δεν περιμένουμε και πολλά απο αριστερό (ελληνικού) καφενείου με μάλλον άγνοια της ευρωπαικής πραγματικότητας. Χρειάζεται διαχωρισμός της ανθρωπιστικής κρίσης απο τις συντάξεις διχίλιαρα του δημοσίου που ευτυχώς(!) λέτε δε θα μειωθούν προς το παρόν. Αυτός κλαψούρισε στη βουλή για τα παιδάκια των μεταναστών, δε βρήκε όμως ούτε μία λέξη για τους Έλληνες ομοφυλόφιλους ΠΟΛΙΤΕΣ να πει, όπως έχουν κάνει όλοι οι ομόλογοί του στην Ευρώπη. Ασυνάρτητος πρωθυπουργός, ασυνάρτητη πολιτική...ή μαλλον άκρως ψηφοθηρική...
Έλα κόψτε το αυτό με τις συντάξεις... φυσικά, ευτυχώς, δεν θα μειωθούν κι άλλο (αν όντως ισχύει βέβαια), δεν είναι όλοι οι συνταξιούχοι με 2χιλιαρα. Που ζείτε; Να τις πάνε στο κομμουνιστικά φιλελεύθερο όλοι 700 ευρώ που προτέινουν μερικοί όταν μία σύνταξη δεν θα χρειάζεται να ταίζει τουλάχιστον 2 με 3 άτομα ανά ελληνική οικογένεια. Δεν αναφέρομαι καν στο γεγονός ότι πληρώνανε τόσα χρόνια στα ταμεία για να τις πάρουνε γιατί ήδη αυτά τα λεφτά τα χάσανε με τις μειώσεις.
Πάντως, με 30φεύγα χρόνια προϋπηρεσίας οι τουλάχιστον 5 εκπαιδευτικοί που ξέρω καλά και μου έρχονται πολύ πρόχειρα στο μυαλό, και δεν παίρνουν διχίλιαρο σύνταξη και απέχουν πολύ από το διχίλιαρο... Αν οι της εφορίας παίρνουν διχίλιαρο, παραδείγματος χάρη, δεν το γνωρίζω, αλλά δε σημαίνει κι ότι παίρνουν όλοι τόσα. Ένα ακόμα παράδειγμα, οι αξιωματικοί είχαν παραδοσιακά από τις μεγαλύτερες συντάξεις και αναλογικά έβγαιναν σε λιγότερα χρόνια από άλλους κλάδους του δημοσίου.