Ξαφνικά μια μυρωδιά από θάλασσα με πηγαίνει πίσω στα καλοκαίρια**

Ξαφνικά μια μυρωδιά από θάλασσα με πηγαίνει πίσω στα καλοκαίρια** Facebook Twitter
0

Εικόνες διάσπαρτες μέσα στο μυαλό μου. Η σκέψη ψάχνει τρόπο διαφυγής. Δεν είναι εύκολο, δεν το προσπαθώ και πολύ όμως. Το μυαλό μου τρέχει, τρέχει πίσω, πολύ πίσω, εκεί στο καλά κλειδωμένο συρτάρι, στο παρελθόν.


Περίεργο πράγμα το παρελθόν σου, βγάζει μια γλυκόπικρη γεύση. Μια γεύση νοσταλγίας. Ξεκλειδώνοντας το συρτάρι ξεπηδούν εικόνες, αναμνήσεις, πρόσωπα. Κυρίως πρόσωπα. Τόσα πρόσωπα, τόσοι χαρακτήρες. Πού να είναι όλοι αυτοί άραγε; Ίσως το ίδιο να αναρωτιούνται και για εμένα. Ίσως. Μεγάλωσα, μεγάλωσαν και αυτοί, αλλάξαμε. Η ζωή κάνει κύκλους λένε. Θα ήθελα να δω πως είναι τώρα, δεν μπορώ όμως, ή καλύτερα δεν μπορώ να τους αντιμετωπίσω.

Στιγμές που όσα χρόνια και αν περάσουν θα μείνουν αξέχαστες. Αλκοόλ να ρέει, καλή παρέα και το βασικότερο, θάλασσα.


Αναμνήσεις συνεχίζουν να ξεπηδούν. Για μια στιγμή χαμογελάω. Να, θυμήθηκα εκείνες τις στιγμές που φέρθηκα τόσο χαζά στην ζωή μου. Ήταν της ηλικίας θέλω να πιστεύω. Προσπαθούσα πάντα να είμαι σωστή, παρ' όλα αυτά δύσκολα το κατάφερνα.


Όσο πιο μέσα κοιτάω, τόσο πιο πολλά θυμάμαι. Θυμάμαι γέλια, χαρές, λύπες, κλάματα, όχι μόνο από στεναχώρια αλλά και από συγκίνηση. Κάπου μέσα στο συρτάρι υπάρχουν κάποιοι που θα ήθελα πολύ να ξεχάσω, υπάρχουν όμως και άλλοι, περισσότεροι, που θα ήθελα να θυμάμαι. Ο καθένας τους όμως με ένα μαγικό τρόπο έχει αφήσει κάτι στην ζωή μου. Ένα μικρό λιθαράκι, ένα στίγμα μπορείς να το πεις. Βασικά βρήκα το σωστό. Έχει αφήσει κάτι για να τον θυμάμαι.


Ξαφνικά μια μυρωδιά από θάλασσα με πηγαίνει πίσω στα καλοκαίρια. Ναι, εκεί που όλα επιτρέπονται και που είναι πάντα γεμάτα με υπέροχες στιγμές. Στιγμές που όσα χρόνια και αν περάσουν θα μείνουν αξέχαστες. Αλκοόλ να ρέει, καλή παρέα και το βασικότερο, θάλασσα. Αυτή η ήρεμη δύναμη, που με τα κύματα της τα παίρνει όλα στο διάβα της, που με το αλάτι γιατρεύει όλες τις πληγές. Εκεί.


Μέσα στην ησυχία, κάποιον ακούω να με φωνάζει. Κλείνω βιαστικά το συρτάρι, το κλειδώνω καλά να μην φύγει τίποτα, να μην ξεχαστεί τίποτα. Τελικά είναι ωραία η αναδρομή στο παρελθόν, σου θυμίζει και σου μαθαίνει πολλά.


Υ.Γ: Nα μην ξεχάσω να ζήσω.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ