Αλήθεια ξέρεις να μου πεις τι σημαίνει αγάπη; Δε μπόρεσα ποτέ να καταλάβω αυτή τη λέξη. Κι εκεί που νόμιζα πως την ένιωσα, γιατί δεν ξέρων αν μπορεί να την κατανοήσεις... Πως να το πω, τα αισθήματα μου, οι υποψίες μου, οι εικασίες μου έπεσαν απλά στο κενό. Τι σημαίνει αγάπη;; Μπορείς να μου πεις;
Λοιπόν πώς να σου το πω; Νομίζω πως αγαπάμε για να εκφράσουμε σε κάποιον αυτά που νιώθουμε μέσα μας για το άτομο αυτό. Αγαπάμε για να μας αγαπήσουν, για να έχουμε κάποιον δίπλα μας στα εύκολα και στα δύσκολα, για να μας προσέχει όταν νιώθουμε ευάλωτοι...
Δεν ξέρω αν ισχύουν όλα αυτά, όμως δεν απαντάς στην ερώτηση μου. Σε ρώτησα τι σημαίνει αγάπη, όχι για ποιο λόγο αγαπάμε. Η αγάπη νόμιζα πως είναι κάτι όμορφο. Αυτό που μου περιγράφεις είναι ο φόβος της μοναξιάς και η ιδιοτέλεια. Τι σημαίνει λοιπόν αγάπη;
Μμμμμ... Η αγάπη μπορεί να εξηγηθεί βιωματικά. Είναι «κάτι» που μας αποκαλύπτεται μόνο όταν το βιώσουμε. Ίσως δε μπορείς να την εξηγήσεις. Είναι ένα συναίσθημα που όταν το νιώσεις, νιώθεις πως η ζωή σου νοηματοδοτείται.
Καλά όλα αυτά. Η αγάπη λοιπόν σου δίνει ένα νόημα στη ζωή. Όμως, τι ακριβώς είναι;; Τόσο δύσκολο είναι αυτό που σε ρωτάω;
Η αγάπη είναι θυσία. Άκου με... Ένα δυνατό ποτάμι σε χωρίζει από τον άνθρωπο που αγαπάς. Σε χωρίζει για πάντα. Όσο είσαι μικρός πιστεύεις πως είσαι ικανός να αγαπάς και να κάνεις τα πάντα για την αγάπη σου. Τώρα που μεγάλωσες, διαπιστώνεις πως δεν είσαι έτοιμος να βουτήξεις μέσα για να φτάσεις στην απέναντι όχθη. Δεν είσαι ικανός να θυσιαστείς. Φοβάσαι... Φοβάσαι το θάνατο. Φοβάσαι τη θυσία! Φεύγεις λοιπόν. Φεύγεις μακριά από το ποτάμι. Φεύγεις μακριά από αυτόν που αγαπάς. Μαζί σου φεύγει και η παιδική σου αντίληψη για την αγάπη...
Μιλάς τόση ώρα. Τα λόγια σου ακούγονται όμορφα, μελαγχολικά, αλλά στην ουσία δε μου λένε τίποτα. Τι θυσία μου λες;
Πώς να θυσιαστώ για κάτι που ούτε καν το κατανοώ; Θες να μου πεις πως μόνο τα παιδιά καταλαβαίνουν την αγάπη? Τότε γιατί όλοι μιλάνε γι' αυτήν? Τι είναι πια αυτή η αγάπη;
Δεν ξέρω. Έχω απελπιστεί... Έχω καταλάβει πως λίγοι μεγάλοι είναι αυτοί που θα φτάσουν στα όρια... Που θα αποδεχθούν την ιδέα να «πεθάνουν» για την αγάπη. Οι περισσότεροι απλά δειλιάζουν και φεύγουν μακριά της. Ο εγωισμός των ανθρώπων είναι πλέον πάνω από την αγάπη. Θα έλεγα λοιπόν πως η αγάπη είναι το αντίθετο του εγωισμού... Λέμε πως αγαπάμε, όμως λίγοι είναι αυτοί που είναι ικανοί να αγαπήσουν πραγματικά. Η αγάπη δεν είναι μία απλή λέξη...
Όμως η αγάπη πολλές φορές σε πονάει... Έτσι δεν είναι; Μπορεί ο φόβος να νικήσει την αγάπη; Ο φόβος της απόρριψης; Μήπως τότε γεννιέται και ο εγωισμός;
Αυτό είναι ένα ακόμη μεγάλο ζήτημα με πολλά ερωτηματικά. Ας αρκεστούμε στο να μάθουμε να αγαπάμε χωρίς εγωισμούς και χωρίς φόβους...
