Την προηγούμενη Κυριακή κατά το τέλος των καλοκαιρινών μου διακοπών αποφάσισα να πάω στο γήπεδο να δω και εγώ μαζί με όσους έμειναν στην Αθήνα την εθνική ομάδα μπάσκετ. Ας είμαστε ειλικρινείς, οι περισσότεροι πήγαμε για να δούμε το φαινόμενο του ελληνικού μπάσκετ Γιάννη Αντετοκούνμπο. Το γήπεδο ήταν γεμάτο, όλη η Αθήνα είχε μαζευτεί στο ΟΑΚΑ. Παρέες, οικογένειές, ζευγάρια, κάθε πιθανός συνδυασμός είχε φτάσει με χαρά και ενθουσιασμό στο γήπεδο.
Πριν ξεκινήσει ο αγώνας η φίλη μου με ενημερώνει ότι στο γήπεδο υπάρχει η μοναδική γυναίκα Ελληνίδα διαιτητής στο μπάσκετ και ταυτόχρονα ξεκινάει ο εθνικός μας ύμνος. Όλο το γήπεδο όρθιο λοιπόν για να τιμήσει την χώρα του, μια χώρα που έχει βγάλει μόνο μια γυναίκα διαιτητή στο μπάσκετ.
Πριν ξεκινήσει ο αγώνας η φίλη μου με ενημερώνει ότι στο γήπεδο υπάρχει η μοναδική γυναίκα Ελληνίδα διαιτητής στο μπάσκετ και ταυτόχρονα ξεκινάει ο εθνικός μας ύμνος. Όλο το γήπεδο όρθιο λοιπόν για να τιμήσει την χώρα του, μια χώρα που έχει βγάλει μόνο μια γυναίκα διαιτητή στο μπάσκετ.
Μία χώρα που έδωσε στον Γιάννη Αντετοκούνμπο υπηκοότητα τώρα που πήγε στο NBA και όχι τόσα χρόνια που ζούσε και εργαζόταν σκληρά στην Ελλάδα. Μία χώρα που αγνοεί και βάζει στο περιθώριο ανθρώπους παρόμοιου χρώματος με τον Γιάννη γιατί αυτοί μένουν στα Πατήσια και δεν παίζουν στο NBA αλλά πουλάνε πράγματα στον δρόμο για να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους. Μια χώρα που δεν έδωσε ποτέ τα εφόδια (οικονομικά και μη) στον Γιάννη και σε όλους τους αθλητές που κρατάνε την σημαία της και την κάνουν περήφανη. Μια χώρα που δεν σέβεται κανέναν διαφορετικό. Μια χώρα που περιθωριοποιεί την διαφορετικότητα. Μια χώρα που όταν παίζεται ο εθνικός της ύμνος σηκωνόμαστε όρθιοι γιατί είμαστε περήφανοι για όλα τα παραπάνω.
Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ.
Δείτε περισσότερα
Ο Αντετοκούμπο σε ηλικία 19 ετών έφυγε για τις ΗΠΑ. Το έτος 2013. Υπηκοότητα πήρε πριν να φύγει για τις ΗΠΑ. Πόσα "χρόνια ζούσε και εργαζόταν σκληρά στην Ελλάδα"; Ειρήσθω εν παρόδω απο το 2009 έπαιζε μπάσκετ επαγγελματικά.
Εδώ σας προβληματίζει ότι υπάρχει μόνο μία γυναίκα διατητής μπάσκετ. Αλήθεια εσείς πόσες φίλες έχετε με τις οποίες να μαζευόσαστε για να δείτε μπάσκετ;
Έχετε υιοθετήσει ένα πακέτο προβληματισμών ολίγον τι κλισεδιάρικων.
Νομίζω ότι σας έχουν μάθει να μισείτε την πατρίδα σας. Δικαίωμά σας, δε λέω. Αλλά μη νομίζετε ότι λέτε και τίποτα σοφίες.
Ένας Χατζιδάκις πάντα δίνει κύρος...
Ε, να κι εγώ:
Κι έμαθα σαν λησμόνησα του τραγουδιού τα φάλτσα
να φτιάχνω φίνο μουσακά και μακαρόνια σάλτσα
κι όλοι μου λέγαν σε γιορτές, σε γάμους, σε βαφτίσια
"εσύ θα γίνεις Παναγιά μια μέρα στα Πατήσια".
Όσον αφορά στις γυναίκες διαιτητές θέλω να πω το εξής. Εγώ βλέπω μπάσκετ φανατικά. Παναθηναϊκός είμαι αλλά μου αρέσει να βλέπω όσο περισσότερους αγώνες Ευρωλιγκας προλαβαίνω. Όταν δεν είμαι σπίτι μπαίνω σε κάποια αθλητική ιστοσελίδα για να βλέπω σε live μετάδοση τουλάχιστον το σκορ.
Η μοναδική γυναίκα διαιτητής μέχρι πέρυσι ήταν η Ανν Παντερ. Κάθε φορά που σφυριζε σε κάποιον αγώνα έχει τύχει να μπεις σε κάποια ιστοσελίδα να δεις τι γράφανε οι σχολιαστές; Από πουτανα μέχρι αγαμητη την λέγανε και ότι πρέπει να πάει να πλύνει κανένα πιάτο! Αν ένας άνδρας διαιτητής έκανε λάθος ήταν απλώς ένα λάθος. Αν έκανε εκείνη ήταν άχρηστη που τι δουλειά έχει με τη διαιτησία.
Και για να καταλήξω κάπου. Ναι οι γυναίκες κατά μέσο όρο ασχολούνται με το μπάσκετ που αναφέραμε τώρα λιγότερο από τις άνδρες. Αυτός είναι ένας πολύ βασικός λόγος που είναι πολύ λιγότερες οι γυναίκες διαιτητές από τους άνδρες. Ως προς αυτό συμφωνώ μαζί σου.
Αυτό είναι όμως μόνο ένας παράγοντας. Η αντιμετώπιση που θα έχουν και ο σεξισμος που θα υποστούν είναι ένας άλλος επίσης πολύ σημαντικός! Αυτό είναι το θέμα!
Έχει πει κανείς κακή κουβέντα για την τιτανομεγιστοτεράστια Νίκη Μπάκουλη που ξέρει καντάρια μπάσκετ; Ή και αν έχει πει δεν είχε ακούσει ο μακαρίτης ο Συρίγος;
Φτάνει πια με τις γραφικότητες και την εθελοντική αυτοθυματοποιήση προς άγραν ιδιαίτερων προνομίων.
Κατά τα λοιπά ειλικρινά δεν έχω καταλάβει πως αντιλαμβάνονται πολλοί αυτοπροσδιοριζόμενοι ως "προοδευτικοί" την έννοια της μεταναστευτικής πολιτικής. Όποιος πατάει το πόδι του στην Ελλάδα πρέπει να παίρνει υπηκόοτητα; Σε ποιες άλλες χώρες συμβαίνει αυτό; Εκτός από ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία (που είναι χώρες μεταναστών) τι συμβαίνει αλλού;
Σε χώρες σαν την Ελλάδα (μικρές πληθυσμιακά με εύθραυστες οικονομίες και ισορροπίες εξωτερικής πολιτικής) τι συμβαίνει;
Για κάνε μια συγκριτική μελέτη και πες μας.
Μήπως το πρόβλημα είναι η ύπαρξη εθνικού ύμνου; Ενός εθνικού ύμνου για τον οποίο ο Αντετοκούμπο στέκεται προσοχή αλλά η πολύ δυναμικιά και όξω απ'τα δόντια φίλη της στήλης απαξιοί;
Σεξισμός προφανώς και υφίσταται. Πχ υπάρχει μια ολόκληρη σχολή σκέψης που πριμοδοτείται από ΜΜΕ, πανεπιστήμια, κόμματα που εδράζεται αποκλειστικά στο να εξετάζει τι έχεις ανάμεσα στα σκέλια σου. Φεμινισμός λέγεται.
Υπάρχει βέβαια και το αντίθετό του. Αλλά αυτό όλοι το καταδικάζουμε.
ΥΓ Ο Μπατίστα ήταν ποδοσφαιριστής.
@Αριαδνηκ
“Όλοι οι υπόλοιποι εγχρωμοι που δεν έχουν το ταλέντο να παίξουν επαγγελματικά μπάσκετ τι αντιμετώπιση έχουν;”
Εχουν την ιδια αντιμετωπιση που εχουν και ολοι οι μη εγχρωμοι αλλοδαποι που ειναι στην ιδια κατασταση (δηλ. καταγωγη απο μη ΕΕ κτλ ή/και κανεναν Ελληνα γονιο ή/και κανενα περιουσιακο στοιχειο). Δεν ειναι θεμα χρωματος.
That makes sense!...
Όχι, δεν υφίσταται σε ό,τι αναλύσαμε. Σίγουρα όχι στον περιγραφόμενο θαθμό. Πάμε παρακάτω να δούμε που μπορεί να υπάρχει.
Γιατί αν ο φεμινισμός γκρινιάζει για δέκα και τελικά έχει δίκιο σε δύο μάλλον το φεμινιστικό κίνημα είναι μία φούσκα που άλλους σκοπούς έχει.
Και ποιοι είναι παρακαλώ οι σκοποί που υπηρετεί ο φεμινισμος; Είναι εύκολο όταν διαφωνούμε με μια ιδεολογία να καταφεύγουμε στην συνωμοσιολογια!
Αν δεις την ετυμολογία του, την πορεία και την εξέλιξή του (δηλ. όλα εκτός από αυτά που λέει η σημερινή του ηγεσία) θα δεις.
Την εξερσιμότητα επί μέρους ταυτοτικών ομάδων εξυπηρετεί.
Κατά τα λοιπά ως ενήλικας πολίτης έχεις και κάποιες υποχρεώσεις. Δεν φταίνε πάντα οι άλλοι για όλα.
Αυτό που λέω εδώ κι εκεί και παραπέρα είναι να μου πουν όλοι οι "αδέρφια μου αλήτες πουλιά" ποια μεταναστευτική πολιτική ορέγονται.
Πάντ' αυτού ήξεις αφήξεις και σιγή ιχθύος οπότε φτάνει το θεμα στο κλοκλό.
Κυνικός ήταν ο Σαμαράς. Και η πολιτική εμπεριέχει και την κυνικότητα. Άλλως ο καλύτερος μπασκετμπολίστας του πλανήτη αυτή τη στιγμή θα ήταν αμερικονιγηριανός.
Να το πω με σαφήνεια: δεν μπορεί όποιος πατάει το πόδι του εδώ να αποκτά υπηκοότητα εκτός αν αυτό σημαίνει ιδιαίτερο όφελος για το εδώ.
Η δε διαφοροποίηση υπηκοότητας-ιθαγένειας δεν είναι νομική. Είναι ετυμολογική.
Δεν αντεχεται άλλο η μίρλα και η μιζέρια όμως. Ολιγον τι φεμινισμός, μαζι με μεταναστες αδέρφια μας και για topping μου την σπάει ο εθνικός ύμνος.
Προσωπικά όταν παίζουν τον εθνικό ύμνο....τοποθετώ τα χέρια μου στα μπουζούκια μου (το πιάσατε το υπονοούμενο φαντάζομαι).
Κι ο Κουνταρδάς κόπηκε στα γέλια...
Να σας πω και κάτι ακόμα; Ακόμα και αν όλες οι διαιτήτριες ήταν γυναίκες και όλοι οι μετανάστες έπαιρναν υπηκοότητα με μια απλή αίτηση, κάποιοι πάλι θα δεν θα τιμούσατε την Ελλάδα.