LIFOLAND
Mικροπράγματα /

Ο Άγγελος Μπάκουλας δεν είναι το τεμπέλικο πλουσιόπαιδο που εκμεταλλεύεται τους κόπους των γονιών του

Αποφάσισε να σπουδάσει έξω, αλλά όπως εξηγεί το δίπολο "Πατριωτισμός" (μένω) και "Λιποταξία" (φεύγω) είναι πιο περίπλοκο...

Ο Άγγελος Μπάκουλας δεν είναι το τεμπέλικο πλουσιόπαιδο που εκμεταλλεύεται τους κόπους των γονιών του Facebook Twitter
Άρης Δημοκίδης
Άρης Δημοκίδης
8

Στο πλαίσιο της ενότητας Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ δημοσιεύω απόψεις νέων, συνήθως ανθρώπων, για την λεγόμενη "Ελληνική Κατάσταση".

Ο 18χρονος Άγγελος μιλά για την δική του πραγματικότητα - που τυχαίνει να είναι η πραγματικότητα χιλιάδων άλλων νέων σήμερα. 

 

Ο Άγγελος Μπάκουλας δεν είναι το τεμπέλικο πλουσιόπαιδο που εκμεταλλεύεται τους κόπους των γονιών του Facebook Twitter

Στην χιλιοειπωμένη «εποχή της κρίσης» είναι σαφές ότι «ένα τεράστιο βάρος έχει πέσει στους άμοιρους νέους». Τους νέους που δεν βρίσκουν δουλειά, τους νέους που παλεύουν πίσω από μια φούστα ή ένα πορτοφόλι και τους νέους που εγκαταλείπουν τη μάχη αναζητώντας τη Γη της Επαγγελίας – μια γη πολύ διαφορετική και συνάμα ίδια με αυτήν της δεκαετίας του ’50.  Σε αυτή την τρίτη κατηγόρια εντάχθηκα με προσωπική μου θέληση και εγώ, ένας 18χρονος που έκανε στροφή μπροστά στις πανελλήνιες εξετάσεις και το «καταραμένο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα» καταλήγοντας στο διεθνές πρόγραμμα “International Baccalaureate Diploma Programme”. Παρόλα αυτά χωρίς την θέληση μου εντάχθηκα και σε μια ακόμα κατηγορία: τα τεμπέλικα πλουσιόπαιδα που εκμεταλλεύονται τους κόπους των γονιών τους για να αποφύγουν οποιαδήποτε κούραση και μαθητικό πείσμα προκειμένου να πετύχουν ακαδημαϊκά. Σε αυτά τα δυο χρόνια του προγράμματος ανακάλυπτα καθημερινά ότι δεν πρόκειται για τίποτα τέτοιο αλλά για ένα σύστημα όπου ο καθένας κοπιάζει όσο επιθυμεί αλλά τελικά ο κόπος του ανταμείβεται πάντα και απόλυτα δίκαια. Το κείμενο όμως αυτό δεν αποτελεί μια ανώφελη σειρά απολογιών προς τους αδαείς κριτές αυτής μου της απόφασης αλλά μία προσπάθεια κατανόησης της επίθεσης μεγάλου μέρους του πληθυσμού προς τους ανθρώπους που είχαν την ευκαιρία να ακολουθήσουν έναν διαφορετικό δρόμο μετά την ενηλικίωση από τον προκαθορισμένο και την αξιοποίησαν.

 

Όλες οι κοινωνίες σε περιόδους κρίσης γεμίζουν από ακραίες αντιλήψεις δεκάδων πλευρών, μίσος από όλους προς όλους και είτε απόλυτο πατριωτισμό είτε απόλυτη απέχθεια προς οτιδήποτε πατριωτικό συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της πατρίδας. Έτσι λοιπόν θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν και τα σημερινά λαϊκά συναισθήματα που αφορούν μια μάχη της «δύστυχης Ελλάδας» προς οτιδήποτε ξένο. Το βαθμό κατά τον οποίο αυτό ισχύει τον αποδεικνύει ήδη και διαρκώς η ιστορία. Το νοσηρό όμως σημείο αυτής της αντίληψης είναι η έντονη επίθεση προς τους ανθρώπους που απεικονίζονται ως λιποτάκτες σήμερα. Αυτοί οι εγωιστικοί απάτριδες αντί να βοηθήσουν τη χώρα τους σε αυτές τις δύσκολες στιγμές της, τρέχουν μακριά από αυτή αναζητώντας ένα ευκολότερο μέλλον σε χώρες όπου οι πολίτες πάλεψαν κάποτε για την ανάπτυξη τους και τώρα στέκονται δυνατές. Το ερώτημα όμως παραμένει: τρέχουν ή μήπως τους διώχνουν;

 

Θα ήταν πολύ εύκολο να ειπωθεί πως το πολιτικό σύστημα και τα στελέχη του φταίνε για τους κατατρεγμένους νέους, όπως φταίνε και για οτιδήποτε άλλο σήμερα, αυτό όμως θα ήταν ένα ψέμα προς τους ίδιους μας τους εαυτούς για να απαλλαγούμε από τύψεις και ερινύες. Η απάντηση ενός από αυτούς τους νέους το αποδεικνύει και το διαπιστώνεται διαβάζοντας τι. Η απόφαση ενός ανθρώπου να αφήσει το σπίτι του και τη ζωή του λίγους μήνες μετά την ενηλικίωση του είναι σκληρή άλλα η εικόνα ενός χτυπημένου αλλοδαπού –ή αυτή ενος δολοφονημένου Έλληνα - και η εικόνα ενός κύματος ανθρώπων που «διαδηλώνουν μαζικά και ειρηνικά» χωρίς όμως να έχουν αποφασίσει το λόγο της διαδήλωσης τους- και εμποδίζοντας τους ανθρώπους που θέλουν να προχωρήσουν μαζικά και ειρηνικά - την κάνει πιο εύκολη. Επιπλέον,δημιούργει ένα τεράστιο μαύρο σύννεφο που απειλεί να καταστρέψει με τυφώνες οποιαδήποτε καλλιέργεια αρχίσει να ανθίζει μέσα στα ερείπια και με κατακλυσμούς όποιο καράβι πλησιάσει έστω και λίγο αυτό που λέγεται όνειρο.

 

Ο κάθε άνθρωπος έχει την δύναμη είτε να δυναμώσει με κραυγές λίγο παραπάνω αυτό το σύννεφο ώσπου να μείνει από κάτω μονάχα μια κενή ξερή κοιλάδα είτε να χτίσει μία ελπίδα η οποία είναι σίγουρο πως θα φέρει την πίστη στα πρόσωπα των νέων και την ελπίδα στις καρδιές τους. Δεν ωφελεί να κυνηγάμε την αλλαγή αν πρώτα δεν δημιουργήσουμε το έδαφος για αλλαγή. Οι νέοι δεν θέλουν να θυσιαστούν για τα παιδιά τους απλά γιατί είναι ακόμα παιδιά. Έχουν όρεξη να δουλέψουν άλλα μόνο όταν τους δοθεί αυτή η δυνατότητα. Αντί να κρατάμε μια κοινωνία στη ζωή με σωληνάρια επιτρέποντας της να αυτοκαταστραφείκαι χρονοτριβώντας, πρέπει να ανοίξουμε το δρόμο για μια καινούργια και καθαρήεκδοχή της χωρίς μίσος, χωρίς πόνο και χωρίς μάχη για επιβίωση. Όταν η ζωή μοιάζει παντοτινή το πάθος και η όρεξη μας οδηγούν μόνο στη σκληρή δουλειά για την δημιουργία και την εξέλιξη, όχι για την διάσωση κάτι νεκρού.

 

 

 

 

8

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
7 σχόλια
angelosbak
Κατ' αρχ'ην σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια σας μιας και όλα είχαν σοβαρά επιχειρήματα και με έκαναν να σκεφτώ μερικά πράγματα. Ο λόγος που δεν απαντάω σε άλλα σχόλια είναι πρώτον επείδη βρίσκομαι σε περίοδο εξεταστικής και δεύτερον επέιδη βρίσκω ανούσιες τις μεγάλες συζητήσεις πίσω απο μια οθόνη (ειδικά έφοσον ό,τι άκουσα εδώ το έχω ακούσει πολλές ακόμα φορές). Το μόνο που θέλω να πώ έγω ειναι δύο δευκρινήσεις κύριως σε σχέση με το κέιμενο για να γίνει πιο ξεκάθαρη η ανάγνωση:1. Κατανοώ πως πολλοί έμειναν στο γεγονός ότι πήγα στο ΙΒ. Πρέπει να καταλάβετε όμως ότι η ουσία του κειμένου δεν ήταν αυτή. Ναι, το ΙΒ είναι ένα προνόμιο που δεν το κέρδισα και ναι ήμουνα τυχέρος. Αυτό όμως που πρσπάθησα να πω ήταν ότι όποιος μπει στο ΙΒ και καταφέρει να γλιτώσει ίσως το χειρότερο εκπαιδευτικό σύστημα του "ανεπτυγμένου" κόσμου δεν παιρνεί αυτόματα ένα εισητήριο για το εξωτερικό. Πρέπει να παλέψει ανάμεσα σε εκατομύρια άλλους ανθώπους και, με κάποιες εξαιρέσεις δυστυχώς, όσα χρήματα και να έχει αν δεν δουλέψει σκλήρα δεν πρόκειται να μπέι ούτε σε πανεπιστήμιο αντίστοιχο με τα δικά μας "ΤΕΙ". Έτσι λοίπον μια κολλάτε σας παρακαλώ πολύ στην αντιλήψη του "Α τι να κάνουμε; Αυτος ειναι τυχερός, εγω είμαι καημένος.". Ανοίξτε λίγο τα μάτια σας και δείτε τι μπορούμε να κάνουμε σε αυτή τη χωρα για να είναι επαρκείς πρώτα για τους πολίτες της και επείτα για τους ξένους φοιτητές που θα έπρεπε να έχουμε. Αντί να βάζετε ετικέτες στο ΙΒ μπορεί το ελληνικό συστήμα να προσπαθήσει να γίνει 1% όσο δικάιο έιναι το ΙΒ ή τουλάχιστον να προσφέρεται αύτο το πρόγραμμα σε δημόσια σχολέια όπως γίνεται στο εξωτερίκο και για να σας προλάβω, όχι δεν κόστιζει για το κράτος, τούλαχιστον όχι πολύ παραπάνω απο τα υπάρχοντα ε΄ξοδα ενος συστήματος που ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ.2. Επείδη έγω πήγα στο εξωτερικό για σπουδές δεν σημαίνει πως το κέιμενο μου αφορα μόνο αυτούς τους ανθρώπους. Όπως προαναφέρθηκε υπαρχουν νέοι που αναγκάζονται να δουλεύουν σε "εστιατόρια της Γερμανίας". Και αυτόι στα μάτια αρκετών ανθρώπων "λιποτάκτες" θεωρούνται. Γι' αυτό λοίπον, ξαναλέω, ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να μην χρείαζεται να φεύγουμε ούτε για σπούδες ουτε για δουλέια, ειτε βολεμένοι είτε μη. Και ενα τελευταίο: προς αυτόυς με κατηγορούν με διάφορες ετικέτες είδα ενα πολύ σωστό σχολιο το όποιο έλεγε ποιος στην Ελλάδα πληρώνει τις σπουδές του. Ε λοιπόν απο προσωπική εμπειρία οι ανθρωποι που ξέρω που δεουλευουν οτι στο πανεπιστημιο ειναι πολύ περισσοτέροι στο εξωτερικό παρα στην Ελλάδα. Και δεν μιλάω μονο για τους Έλληνες του εξωτερικού. Σας προσκαλώ λοίπον να ψάξετε τα στατιστικά στοιχεία της Μ. Βρετανίας για να καταλάβετε.Ευχαριστώ.Υ.Γ. Καπιοι σχολίασαν την πολιτική μου γλώσσα και το γεγονός οτι το κείμενο ηταν υπερβολικό. Δεκτό. Παρολ' αυτά ισως να επερεπε να είναι πιο υπερβλικό για ολοι δείχνουν να στάθηκαν στις πρωτες δεκα γραμμές αντί να ασχοληθούν με τα υπόλοιπα, πολυ πιο σημαντικά, κομματια του κειμένου
Ariana
Ariana
Για την ιστορία, ο Χριστιανόπουλος δεν ταξίδεψε ποτέ...(συνειρμικά με το κείμενο)Ο Άγγελος ειναι ενα παιδί δεκαοχτώ χρόνων, ενα Παιδί!Ποιοί είστε εσείς που του απογορευετε να βρίσκεται σε σύγχυση; Ίσως ακόμα και σε δημιουργική σύγχυση! Τι φταίει εκείνος που μεγάλωσε σε μία εύπορη οικογένεια; Κουβαλάει ταμπέλες που άλλοι δημιούργησαν για εκείνον. Και όμως ειναι σε θέση όλο αυτο να μη το προσπερνά, προσπαθώντας να αποκομίσει ο,τι πιο φωτεινό απ´ όλη αυτη τη διαδικασία που πιθανότατα να μην ειναι μια συνειδητή επιλογη.Επίσης δεν καταλαβαίνω με ποια λογική, μειώνετε την οποια προσπάθεια του; Ειναι σε θέση να επιβραβεύει τον εαυτό του για ο,τι εχει καταφέρει μέχρι τωρα!Μπράβο του!Στη κοινωνία που ζούμε, τους ανθρώπους που αναγνωρίζουν τις προσπάθειες τους τους χαρακτηρίζουμε "ψώνια" και στην αντίθετη περιπτωση μετριοπαθείς!Μικρός ειναι αλλωστε ακόμα, εχει να δει πολλά απο αυτο τον κόσμο και αναθεωρήσει απόψεις!
Lycos
Lycos
Αγόρι μου καλά κάνεις μη δικαιολογείσαι, όσο συντομότερα φύγεις από αυτή τη χαβούζα τόσο το καλύτερο. Φυσικά να κοιταξεις τον εαυτό σου και να προοδεύσεις, αυτό είναι το σωστό και δε θα σε κατηγορήσει κανείς. Όλο το υπόλοιπο κείμενο με δόσεις υπερβολής και δράματος το βρίσκω περιττό.Επίσης είναι ένα αντικειμενικό γεγονός ότι δε μπορούν όλοι οι έλληνες μαθητές να κάνουν ΙΒ, οπότε παραμένει προνόμιο λίγων. Δεν είναι λόγος κατηγορίας, αλλά δε χρειάζεται να το κρύβουμε στο χαλάκι.
Theodore Alexander
Theodore Alexander
Γιατί θεωρούν όλοι ότι οι σπουδές στο εξωτερικό κοστίζουν πολλά λεφτά; Οι σπουδές στην Ελλάδα δηλαδή δεν κοστίζουν; Και ποιός δουλεύει και πληρώνει τοις σπουδές του; Οι λιγότεροι.
PennyPapadimas
Άγγελε μην ακούς κανέναν που λέει οτι παρατάς την πατρίδα σου, οι περισσότεροι ζηλεύουν την ευκαιρία που έχεις. Και εγώ σε ζηλεύω,που σε 2 εβδομάδες δίνω πανελλήνιες.. Είχες την ευκαιρία να σπουδάσεις στο εξωτερικό και την αξιοποίησες, γιατί όπως ειναι γνωστό η επιτυχία σε αυτό το πρόγραμμα δεν εξαρτάται μόνο από τα χρήματα που διαθέτει ο καθένας μας. Επίσης δε μπορώ να καταλάβω γιατί υποστηρίζουν πως είσαι γιος πολιτικού ή κάτι τέτοιο. Και εμένα γνωστοί μου, απο την μία εύποροι ( για τα δεδομένα του Πειραιά ) , από την άλλη όχι υπερβολικά ''φραγκάτοι'' (π.χ. γόνοι πολιτικών ) συμμετείχαν σε αυτό το πρόγραμμα. Κάνε ότι καλύτερο μπορείς,γίνε αυτό που θες να γίνεις και μην ακούς κανένα... εξάλλου ποιος ορίζει ότι το ''σωστό'' είναι να παραμένεις στον τόπο σου ;
Bigvag
Βεβαια ,μερικα χρονια πριν οταν το να ζησεις δεν ητανε προβλημα κοπαδια νεων με στοχο τη γνωση και μονο γεμισανε διεθνη ερειπια οπως τα πανεπιστημια της Τιμισοαρας του Βουκουρεστιουκτλ.Αυτοι οι εραστες της γνωσης που οι γονεις τους πιστευαν οτι αξιζαν πολυ περισσοτερα επεστρεψαν και βολεψαν τη γνωστικη τους ανεπαρκεια στο χτεσινο και το σημερινο συστημα παραπονουμενοι οτι δεν τυγχανουν της δεουσας αποδοχης.Παντα κατι σε διωχνει απ την Ελλαδα: Οι συγκυριες ,η αναγκη για κατι νεο,οι διακοπες διαρκειας,το υπερφιαλο εγω σου.Δυστυχως καποιοι μενουν πισω, σιωπουν και δε θεωρουν οτι υπερασπιζονται κατι.Απλα ζουν.Αντε λοιπον αγορι μου εξω.Η Ελλαδα που δεν την τιμησες με τα νιατα σου η τους κοπους σου σε περιμενει να επιστρεψεις για να την τιμησεις σε καποια θεση η με το κουφαρι σου οπως θα ελεγε και ο Χριστιανοπουλος. Η Αει στο διαολο Κωστακη μου.Αει στο διαολο Κωστη μου(οπως θα ελεγε ο Λογοθετιδης)
Varaw myges*
Varaw myges*
ΠΟιος είσαι εσύ που θα στείλεις στο διάολο και 8α κρίνεις σωρηδόν όσα παιδιά είχαν τη δυνατότητα και τα κότσια να πανε να σπουδάσουν εξω? Σου διαφεύγει νομίζω ότι υπάρχουν παιδιά που κάνουν bacheloR sto UK με δάνειο από το (αγγλικό) κράτος το οποίο εν συνεχεία αποπληρώνουν μόνοι τους; Σου διαφεύφει πόσο δύσκολο είναι να σταθείς και να φτιάξεις μια ζωή σε μια ξένη χώρα; Ντροπή να μιλάμε έτσι . Ντροπή ακόμα για τους ελληνάρες σαν και σένα να μιλάνε έτσι για άτομα που πάλεψαν ή που ήταν πιο τυχερά ή ή... Τις προάλλες συνάντησα κάποιους στο δρομο (ελληνάρες). όλο αδιακρισία με ρώτησαν πόσα βγάζω αν ηρθα εδω να σπουδάσω και πόσα έσκασε η 'μαμά' μου για αυτά. Ούτε μία στιγμή δεν ρ΄ωτησαν πόσο κόπιασα,πόσες δουλείές και σπίτια άλλαξα, πόσο ρατσισμό έζησα όσο αυτοί αράζανε στον τόπο τους και το παίζανε επαναστάτες έχοντας παράλληλα τα λεφτά για ταξιδάκια (αι σιχτιρ)
silentmajority
silentmajority
Αγαπητέ Άγγελε,Καθώς μεγαλώνεις θα διαπιστώνεις ότι σε αυτήν την χώρα δεν μπορούμε να σκεφτούμε και πάρα πολύ. Κυρίως αισθανόμαστε. Και όταν σκεφτόμαστε, η σκέψη μας είναι συνήθως δυαδική, διπολική. Σαν ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Καλοί - κακοί, πατριώτες - προδότες, μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί. Το δικό μου κέρδος πρέπει οπωσδήποτε να είναι δική σου απώλεια.Σε αυτό το πνεύμα έχεις ακούσει κάποιους να λένε ότι οι νέοι που φεύγουν είναι λιποτάκτες, ενώ όσοι μένουν βάζουν πλάτη στη πατρίδα.Συνήθως ακούγεται το αντίστροφο: φεύγουν τα καλύτερα μυαλά και μένει μόνο η φύρα.Λοιπόν, η αλήθεια είναι (όπως πάντα) στη μέση.Φεύγει όποιος μπορεί.Φεύγει όποιος θέλει, γιατί το αντέχει το στομάχι του και το επιβάλλουν τα όνειρά του.Δεν φεύγουν οι καλύτεροι. Ούτε οι λιποτάκτες.Και μια συμβουλή από κάποιον που σπούδασε και δούλεψε έξω, αλλά γύρισε.Φύγε.Δες πως είναι ο πραγματικός κόσμος. Απομακρύνσου έστω για λίγο από την νοσηρότητα της Ελλάδας. Κάνε κάτι με τον εαυτό σου. Σπούδασε (ή όχι) και αμείψου όπως σου αξίζει.Αλλά κυρίως δες και άκου.Μην ανησυχείς. Η πατρίδα σου θα σε χρειαστεί αργότερα, όταν θα σε έχει ετοιμάσει το εξωτερικό. Και τότε θα μπορείς να την βοηθήσεις καλύτερα γιατί θα είσαι πιο υγιής και πολύ πιο χρήσιμος.