ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και ενίοτε σχολιάζει κιόλας όχι κάτι πονηρό αλλά κάτι insider καθώς τα είχαν πολλά χρόνια, τον έχω ρωτήσει επανηλειμμένως για το αν την θέλει ακόμα και το αρνείται προφανώς δεν μπορώ να αναφέρω οτι παρακολουθω που και που το προφιλ της γιατι θα εκτεθω.... πφφφ το ξερω οτι ηταν πολλα τα χρονια αλλα όλο αυτό με ενοχλεί, έχω βαρεθεί να ρωτάω και με υποτιμάει αυτή η κατάσταση, στην τελική αν την θέλει ας πάει πίσω αλλά βέβαια μπορεί να μην τον θέλει αυτή...

Έψαχνα ένα χαρτί που ήθελα,και άνοιξα και έψαξα και σε ένα συρτάρι του γραφείου που εκεί έχει η κοπέλα μου τα δικά της.Όπως άνοιγα τα συρτάρια ένα-ένα,άνοιξα κι αυτό,δέν το κατάλαβα.Κι όπως έψαχνα,βρήκα καταχωνιασμένη ανάμεσα σε άλλα χαρτιά,μιά φωτογραφία που είναι με φιλική παρέα,και η κοπέλα μου στην αγκαλιά του πρώην της και φιλιούνται.Μου ήρθε κεραμίδα.Της το είπα αμέσως,και μου είπε ότι πρόσφατα τακτοποιούσε παλιές φωτογραφίες που τις είχε στο συγκεκριμένο συρτάρι,και αυτή η φωτογραφία μάλλον ξέμεινε εκεί.Μου είπε να μή δώσω σημασία,και μ'έψαλλε κι από πάνω γιατί λέει ψάχνω τα πράγματα της.Ειλικρινά τώρα,εσείς τί θα πιστεύατε;Μ'έχει κάνει να νιώθω ότι φταίω.

Δεν έχουμε βγει καλά καλά αλλά μιλάμε συνέχεια (ο λόγος που δεν βγαίνουμε είναι τα περιοριστικά μέτρα )μου έχει δείξει ότι θέλει το ίδιο και εγώ μιλάμε καθημερινά αρκετό καιρό και χτες πάνω σε μια συζήτηση για το τι θα κάνουμε μόλις τελειώσει η καραντίνα γυρνάει και απαντάει στο μήνυμα με το όνομα της πρώην του ..εγώ βέβαια παραξενεύτηκα και νευρίασα ...νομίζω ότι το έκανε επίτηδες γιατί αποκλείεται να μην είδε τι έγραφε στο μήνυμα αλλά και πάλι όλη η κατάστασης έχει φέρει να μην μιλάμε ..δεν μου άρεσε όλο αυτό καθόλου !!

Παιδια στην πρωτη καραντινα ενιωθα τοσο μονος, παρολο που εχω ανθρωπους στη ζωη μου, που αποφασισα να παρω σκυλο. Εψαξα, εμαθα τις ευθυνες που εχει ενας σκυλος και το καλοκαιρι πηρα ενα κουταβακι. Τον εχω εδω και 4 μηνες, 7 μηνων πλεον ο μπομπιρας, και δε νιωθω ποτε μονος, ουτε στο σπιτι. Οι υποχρεωσεις που εχει ενας σκυλος ειναι μηδαμινες σε σχεση με αυτα που σου προσφερει. Οι γονεις μου ελεγαν οτι ειναι ευθυνη, οτι ακομα σπουδαζω, οτι θα παω στρατο καποτε κλπ αλλα το σκεφτηκα καλα και σκεφτηκα οτι σε ολες τις φασεις της ζωης μου ολο και κατι θα εχω να κανω, οποτε δεν ειναι λογος να μην παρω. Εδω και 4 μηνες αλλαξε ολη η ψυχολογια μου. Πριν παρω σκυλο, τα βραδια εκλαιγα που και που για διαφορα που με απασχολουν. Τωρα αραζω διπλα στο τζακι με το φιλαρακι μου και περναμε τελεια. Κυριως το προβλημα της μοναξιας που το νιωθω τα τελευταια δυο χρονια, με το σκυλακι μου, δε το νιωθω τοσο πολυ. Βεβαια, κανενα προβλημα δε λυνεται με το να παρεις σκυλο, αλλα πιστευω ο σκυλος σου δινει πολλα μαθηματα για τη ζωη. Εχω βρει τη χαμενη μου αυτοπεποιθηση! Μπορει να ακουστει χαζο, αλλα η ζωη μου αλλαξε προς το καλυτερο απο τοτε που πηρα την αποφαση να υιοθετησω αυτο το φατσουλινι. Κυριως στο ψυχολογικο κομματι με βοηθαει πολυ. Ειμαι ανθρωπος που απογοητευεται με την απορριψη και τα παραταει. Κολλουσα στους ανθρωπους σα βδελλα για να μην ειμαι ποτε μονος. Πλεον ξεκουραστηκαν και οι φιλοι μου, που τοσο καιρο τους κουραζα με τις ανασφαλειες μου. Τους επαιρνα καθε τρεις και λιγο τηλεφωνο, γιατι μενω στην αλλη ακρη της πολης και με τον κοβιντ αποκλειστηκαμε. Αν νιωθεις μονος και μπορεις να ανταπεξελθεις στις υποχρεωσεις μιας ανυπερασπιστης ψυχης, υιοθετησε ενα σκυλακι! Θα σου αλλαξει ολη σου την ψυχολογια! Μπουμπινο μου σε αγαπω πολυ!!! (Κοτζαμ μαντραχαλος και τον φωναζω Μπουμπινο και διαφορα αλλα χαχα, μη με κρινετε αυστηρα!!!)

Η σημερινή μου εξομολόγηση δεν περιλαμβάνει ερωτικό περιεχόμενο (για εσάς που δεν ενδιαφέρεστε μπορείτε να σκρολάρετε παρακάτω). Μετά από 6 χρόνια που είμαι στη σχολή ανακάλυψα ότι δεν μου αρέσει. Ούτε τα μαθήματα δεν μου αρέσουν ούτε το αντικείμενο να ασχοληθώ. Απλά λυπάμαι τα τόσα μαθήματα που έχω περάσει και τα 17 που χρωστάω για το πτυχίο. Θα με ρωτήσετε πως μπήκα. Απλά είδα φως και μπήκα... αυτό... και η οικογένεια μου να λεει ότι είμαι σε μία τέτοια σχολή. Έχω φτάσει σε σημείο να μην θέλω να πατήσω ούτε να δω κανέναν συμφοιτητή μου ή καθηγητή μου από κει. Το καλό είναι οτι βρήκα κάτι που μου αρέσει σαν αντικείμενο να ασχοληθώ και είναι σχετικό με αυτό την αηδία που σπουδάζω.Αυτό είναι ένα παράδειγμά ενός ατόμου που οι διαλέξεις για τον επαγγελματικό προσανατολισμό δεν έπιασαν τόπο και χειραφετήθηκε από την οικογένεια του που είχαν μία εικόνα για αυτό και η φωνή του δεν μετρούσε.

Πριν καιρο απογοητεύτηκα από φίλη που σε μια χαρά μου αντί να χαρεί έπεσε να με φάει...της έδειξα αμέσως τη δυσαρέσκεια μου δεν κρύφτηκα και αυτή αμέσως το μαζεψε γιατί απλά είδε την αντίδραση μου. Σημασία όμως έχει η πρώτη αντίδραση και πρόθεση του άλλου μπροστά σε κάτι που μαθαίνει...την κατεταξα λοιπόν στην κατηγορία των απλών γνωστών που δεν εμπιστεύομαι πια απλά λέμε καμία βλακεία να περάσει η ώρα..Πρόσφατα της συνέβη κάτι καλό και η αλήθεια είναι ότι χάρηκα για αυτήν για να ησυχάσει επιτελους.Σε μια κουβέντα που είχαμε μου έλεγε οτι τη χαρά της δε θα τη μοιραστεί με μια συγκεκριμένη φίλη γιατί είναι γρουσουζα και ξέρει ότι δε θα χαρεί..ε δεν άντεξα..με έπιασε και μενα το διαβολικό μου και της είπα ότι και γω στη χαρά μου είδα αντιδράσεις που δεν περίμενα από φίλους και φυσικά όποιος έχει τη μύγα....με ρωταγε επιμόνως ποιοι φίλοι ήταν αυτοί...της λέω φίλοι που τους στήριζα πάντα και πέσανε να με φάνε...δεν το κρύβω ότι απόλαυσα την αντίδραση της γιατί παρόλο που ήθελε να κρυφτεί ο φόβος μήπως εννοούσα την ίδια την έκανε να καρφωθεί από μόνη της...Ναι δεν έδειξα ανωτερότητα όμως κουράστηκα με την ανωτερότητα μια ζωή...αποφάσισα ότι τέτοια άτομα θα τα γλενταω οπότε με ενοχλούν στην καθημερινότητα μου με τις βλακείες τους...Μη γίνεστε ζηλιαρηδες και γρουσουζηδες με τις χαρές των άλλων....δεν ξέρετε τι βάσανα τραβάνε αλλά και πολλοί γνωρίζοντας απλά τρελαίνεστε αν μάθετε κάτι καλό...θα έρθει και σε εσάς κάτι καλό...και κάτι κακό...κύκλους κάνει η ζωή...τι θα μείνει; Η ζήλεια και η μικροψυχια σας....χαρείτε με ο.τι έχετε και αν είστε καλοί ακόμα καλύτερα θα έρθουν να ΣτΕ σίγουροι!

Να νιώθεις ζωντανός μόνο όταν έχεις κάποιον δίπλα σου.

μπροστά στην ζωή μου, το μόνο που βλέπω είναι ένας ανολοκλήρωτος άνθρωπος. ούτε νοητικά, ούτε ψυχικά. Πλέον το μόνο που βλέπω είναι να υστερώ στα πάντα, όση βελτίωση και να κάνω. Προς θεού, δεν το λέω για να με πουν καλή η για να μου δώσει κάποιος κομπλιμέντο , αλλά το μόνο που βλέπω στη ζωή μου είναι δοκιμασίες, που στο τέλος ούτε κι εγώ καταλαβαίνω το νόημα τους. Σαν να υπάρχει μέσα μου ένα βαθούλωμα. Δεν είναι δεδομένο ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Πολλές φορές αυτός ο λόγος μπορεί να είναι και ανούσιος. Μόνο έτσι για ν' αλλάξει κάτι.

Βρήκα στο πατάρι μετά από λίγα χρόνια που είχα να ψάξω μια κούτα με στολίδια 28 χρόνων!!! ❤️ Από τότε που ήμουν μικρούλα!!! Δεν έχουν αλλάξει ή φθαρθεί και άντεξαν στα χρόνια. Όπως κι εγώ δεν έχω αλλάξει πολύ εξωτερικά. Είμαι το ίδιο κοριτσάκι με το παιδικό πρόσωπο και την ρομαντική ψυχή... Πόσες αναμνήσεις... Τα θεωρω έμψυχα... Έχω και λαμπάκια που κάνουν μουσική και αναβοσβήνουν ρυθμικά :-) Μακάρι να ερχόντουσαν πίσω όλες αυτές οι όμορφες στιγμές που πέρασα με τους παππούδες μου , τους θείους μου που μου έλεγαν παραμύθια... Μακάρι να έρθει η ευτυχία ειδικά σε όποιον έχει δοκιμαστεί στην ζωή του Αμήν

Γιατί βλέπω ακόμα όνειρα (μετά απο 1μισι χρονο) με το ίδιο άτομο το οποίο με πλήγωσε πιο πολύ από όλους? Θέλω να σταματήσει αυτό...Άρχισε να με αγχώνει....